Ay Hoşt Ulan!

'1. Bölüm "Neler oluyor hayatta."'

Selamun aleyküm. Nasıl başlıyacağımı bilmiyorum aslında. İlk hikayem olduğu için birazcık da heyecanlıyım. Çok uzatmayacağım. Sadece hikayeme baktığınız için, şimdiden teşekkür ederim.

***

"Tuğba, Tuğba, Tuğba, Tuğba, Tuğbaa... " Kafama birisinin parmağını sokmasıyla yüzümü buruşturarak söylendim. Evet parmağını sokmasıyla, evet kafama.

"Ne ulan ne amın-" Yanağıma inen tokatla kafamı diğer tarafa çevirdim.

"Küfür etme lan!" Biraz söylenerek uykuma geri dönecektim ki yüzüme damlayan suyla hemen gözlerimi açtım. Kafamı kaldırıp ne olduğuna bakacakken yüzüme suyu yedim!

"N'OLUYOR ULAN!" Hemen ayağa fırlayıp dövüş pozisyonumu aldım.

"Bağırma kız! Neyse kalk diyicektim kahvaltı hazır." Anneme bakarak ne olduğunu anlamaya çalıştım. Olayları yeni yeni idrak etmeye başlayınca anneme küçük emrah bakışlarımı attım.

"Of anne ya! İnsanın yüzüne su atılarak uyandırılırmı!"

"Birincisi anaya çemkirilmez! İkincisi tamda dediğin gibi insanın yüzüne su atılarak uyandırılırmı, sen insan olmadığın için..." Annem kafasıyla üstümü gösterince bakışlarımı üzerime çevirdim.

"Anne, şaka yapıyorsun dimi. Anne en sevdiğim eşortmanlarım anne. Anne ağlarım anne. Anneee..." Kafamı kapıya çevirdiğimde çoktan gitmiş olduğunu fark ettim. Ya olum ya! Ben yüzüme damlayan şeyin su olduğunu sanmıştım, meyve suyuymuş! Hemde vişneli olandan! 'Ee kızım, tanımıyor musun sen anneni. Sen o kadar kalkmazsan yapacağı buydu. Vallaha ben artık herşeyi bekliyorum.' doğru diyorsun Muzo. Hatırlatta yarın ben annemi uyandırayım.

"GELİRKEN TUZU GETİR."

"TAAM ANA TAAM GETİRİRİM." Odamdan çıkıp banyoya doğru ilerledim. Evet odamda banyo yok. Evet biliyorum içler acısı. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra odama gidip eşortmanlarımı çıkardım. Sonra birdaha gidip elimi yüzümü yıkadım. 'Bikauz malsın.' insan kendine hakaret edermi lan mal. 'Sen ediyorsun.' Doğru. Evet Muzo'yla kavga ediyorum. Evet Muzo benim iç sesim. Evet iç sesimin adı var. Mutfağa gidip tuzu aldıktan sonra içeriye girdim. Yer sofrasıyla kesişerek yerime oturdum.

"Yine döktürmüşsün Semoş hanım. Oh oh maşallah, yerim sizi." Evet belki odamda banyo yok ama kitaplardaki kızların da yer sofrası yok.

"Yine başladı..."

"Anne, her insan yemekleriyle konuşabilir tamam mı."

"Bak sende diyorsun. 'Her insan' yemekleriyle konuşur."

"Ayıp ediyorsun ana, ben insan değilsem sende olmuyorsun."

"Ben insanım demedim ki zaten. Ben daha mükemmel birşeyim." gözlerimi devirerek televizyonu gösterdim.

"Seninkiler başlamadı mı yine." eline kaşığı alıp bana salladı.

"Bana bak bana, belki diğer analar gibi evlilik programlarını sevmiyorum ama benimde sevdiğim şeyler farklı!" Bölünmüş ekmeğimden bir parça kopararak sucuklu yumurtama bandırdım.

"Ama anne, senin ne özelliğin var da izlemiyorsun. Hayır yani neden neden."

"Ne bileyim sıkıcı geliyor. Mesela bana şu yabancı filmlerle gel. Örneğin Teen Wolf. Bak ona birşey diyor muyum? Demiyorum çünkü güzel bir film." Evet annem yabancı dizi izliyor ama sıkıntı orda değil. Sıkıntı yabancı dizilerin ve filmlerin adını benden daha güzel söylemesi.