Ειχα παει μια μερα με την κολλητή μου στα μαγαζια για να αγοράσουμε δώρο σε μια φιλη μας.Ηταν εκει...τον ειδα να καλοπερνάει με την καινούργια..πρέπει να ηταν η πρώτη φορα που τους ειδα μαζι..την ειχα τσεκάρει βέβαια απο Facebook άπειρες φορες αλλα πρώτη φορα απο κοντα.Μου φάνηκε τοσο χαρούμενος..σαν να του έβγαζε τον καλυτερο του εαυτο στην επιφάνεια.Ενιωσα την καρδιά μου να πηγαινοέρχεται..άλλωστε παντα αυτο γινόταν οταν τον εβλεπα..αυτη την φορα ομως ηταν διαφορετικά,αλλιώτικα..σαν να χτυπούσε απο νοσταλγία..σαν να προσπαθούσε να χτυπήσει όσο πιο δυνατά μπορούσε για να την ακούσει και αυτος..ηρέμησα "τον είδες;" Με ρωτάει η κολλητή μου.."αυτη ειναι ετσι;" Την ρωτάω και γνέφει καταφατικά..
Αλλα ας τα παρουμε λιγο παλι απο την αρχή.
-------------------------------------
Ηταν βραδυ,ειχα βγει με κάποιες φιλες σε ενα μπαρ..ειχα πιει,ειχα πιει πολυ,ηταν λίγες βδομάδες που ειχα χωρισει νόμιζα πως το ποτο θα με βοηθούσε,θα με εκανε να ξεχάσω.Τι χαζη.Ειμασταν ολες λιώμα ολα γύρω μου γύριζαν και ηταν θολά,ξαφνικά ένιωσα να μην με βαστάνε πια τα πόδια μου.Ολα μαύρισαν,ειχα λιποθυμήσει.Ομως ένοιωθα καποιον να με εχει στην αγκαλιά του.Οταν άνοιξα τα ματια μου δεν ήμουν πια στο μπαρ.Ημουν σε ενα διαμέρισμα,δεν το ειχα ξαναδεί.Ηταν πολυ ωραια διακοσμημένο.Πηγα να σηκωθώ αλλα ειχα τρομερό πονοκέφαλο.Ξαφνικα βλεπω απο μια πόρτα να βγαίνει ενας τυπος.Ψηλος,μελαχρινός με κάστανα ματια και γυαλιά.Τιποτα το ιδιαίτερο δηλαδή,αλλα κατι με τραβούσε..Βγηκα αμέσως απο τις σκέψεις μου και άρχισα τις ερωτήσεις.-"Ποιος εισαι;Γιατι ειμαι εδω;Βασικά γιατι με έφερες εδω;" Ειπα με έναν ελαφρή φόβο εμφανές στην φωνη μου μιας και ήμουν στο σπίτι ενός ξένου.
-"Ηρέμησε,απλα ήσουν λιώμα και δεν μπορούσα να σε αφήσω ετσι.Ημαστε μαζι σε ενα μαθημα στην σχολή..ομως,προφανώς και δεν με εχεις προσέξει ποτε" ειπε χαμηλώνοντας το βλέμμα του.
Η αληθεια ειναι οτι δεν τον ειχα προσέξει ποτε οντως!Αλλα ειχε κατι,κατι που με εκανε να θελω να τον γνωρίσω.-"Η αληθεια ειναι πως οχι δεν σε ειχα προσέξει πιο πριν αλλα ειμαστε τόσα παιδιά στην σχολή!" Ειπα προσπαθώντας να δικαιολογήσω τον εαυτο μου.
-"Εγω σε ειχα προσέξει.." Ειπε μεσα απο τα δόντια του που σχεδόν δεν ακούστηκε.
-"Τελος πάντων,δεν μπορεις να πας σε αυτη την κατάσταση σπίτι σου,κοιμήσου εδω αν θες,πάρε ενα τηλέφωνο μονο σπίτι σου για να μην ανυσηχουν και πες οτι θα κοιμηθείς σε μια φιλη." Ειπε και έγνεψα θετικά.
Μετα απο λιγο αφου ειχα παρει την μαμά έκλεισα το τηλέφωνο.-"Να σου πω μηπως εχεις κατι πιο άνετο..ξερεις για πιτζάμα;"
-"Εχω αυτη την μπλούζα αν θες,θα σου ειναι αρκετά μεγάλη οποτε υποθέτω πως δεν υπαρχει προβλημα." Ειπε και μου την έδωσε.Την φόρεσα και πήγα προς το καναπε μιας και ήμουν λιώμα για να κοιμηθω.
-"Οχι οχι,δεν μπορω να σε αφήσω να κοιμηθείς εδω στον καναπε.Θα κοιμηθείς στο κρεβάτι"
-"Κοιτα εχεις κανει ηδη αρκετά για εμενα.Δεν θελω να γίνομαι βάρος."
-"Δεν γίνεσαι,άλλωστε τι οικοδεσπότης ειμαι αν σε αφήσω να κοιμηθείς στο καναπε;"
Στριφογυρισα τα ματια μου ηττημένη.-"Λοιπον εντάξει αρκεί να κοιμηθείς και εσυ μαζι μου.Εννοω να μην φύγεις απο το κρεβάτι σου μπορω να ειμαι εγω στην μια άκρη και εσυ στην αλλη.Για να μην ξεβολευτεις." Έγνεψε θετικά.
Πηγαμε προς το κρεβάτι και εγω ήμουν στην μια γωνία και αυτος στην αλλη.Εκλεισα τα ματια μου για να με παρει ο ύπνος και τον ένιωσα να με σκεπάζει και να μου δίνει ενα φιλη στο μέτωπο χαϊδεύοντας μου τα μαλλια,μεχρι που αποκοιμήθηκα.
Well well,γεια σας.Αυτη ειναι η πρώτη μου ιστορια για αυτο προσπαθήστε να είστε όσο πιο επιεικής γινεται☺️Βάλτε της ενα αστεράκι αν σας αρεσε και για να με ενθαρρύνεται να συνεχίσω,επισης αν θελετε αφήστε και ενα σχόλιο.Αυτα απο εμενα φιλακια και Καλα Χριστούγεννα🎅🏻🎄
YOU ARE READING
In love with a nerd
RomanceΔεν ένιωθα τιποτα. Δεν ήμουν τιποτα. Ακύρωναν τα παντα χωρις δεύτερη σκεψη. Ήμουν μονη σε ενα κόσμο με ανθρωπους που μισούσα. Μεχρι που ήρθες εσυ. Ήρθες και αγάπησα μεχρι και τις Δευτερες. Αγάπησα εσενα. Αγάπησα και εμενα. Ο κόσμος μου μεγάλωσε. Ο κ...