Kapıyı kapattı.
Sadece kapıyı kapatmamıştı, arkasında umutları da vardı. Kırılmış,üzülmüş, parçalanmış umutları...
Oda isterdi güzel bir aile,güzel bir geçmiş ve ya bayramlarda elini öpeceği akrabaları, ya da tutunacağı bir umut. Ama artık yoktu çünkü umutları kapının arkasında kalmıştı. Kapıyı açmak istiyordu, ama korkuyordu. Kapıyı açarsa daha çok kırılacaktı,daha çok yara alacaktı. Diğer insanlar gibi korkusuz olmak istiyordu. Eğer onlar gibi olursa kapıyı açıp, umutlarını
alabilirdi. Ama öyle değildi işte. Mırıldandı:
"Kendime en büyük sözüm bu belki ama bir gün korkusuz olup umutlarımı geri alacağım."
●
giriş bölümü 100 olana kadar 1.bölümü atmayacağım.(G)
