Umutsuzca umut aramaya çalıştığınızı hayal edin;
Ne hissettiniz?
...
İşte bu yanlız kalmış çaresiz bir kızın hikayesi ...
Elsa küçücük bir kızdı hayata tutunmaya annesinin ölümünden sonra sekiz yaşındayken başlamıştı . Hayat zorluklarla doluyken küçük kız bu zorlukları aşmaya hayatta kalmaya çalışıyordu...
Elsa zorluklarla dolu soğuk bir kış gününe heryanı kırık dökük harabe bir evde gözlerini açmıştı. Akla ilk gelen soru "acaba bu gün yaşayacakmıyım"dı. Oysa bu yaştaki bir kızın düşünmesi gereken şeyler "Acaba bu gün hangi arkadaşımla ne oynasam." Olmalıydı.
Gözlerini ovuşturdu yavaşça yattığı kartonun üzerinden sızlanarak ayağa kalktı zavallı kız yerde yatmaktan her yeri ağrıyordu. Dışarıya çıktı yakacak ve yiyecek aramaya başladı. Çöp kutularının kenarında bulduğu karton ve kağıt parçalarını yakmak için bir poşete doldurdu. Karın yağışı küçük kızı bil hayli üşütüyor soğuktan ellerini uyuşturmaya başlıyordu. Yaşadığı her gün gittiği küçük büfeye doğru yol almıştı. Neyseki oradaki genç bayan elsaya hergün yiyecek birşeyler ve kardeşlerinin giyinmediği bir kaç parça eşyayı veriyordu. Elsa büfeden yiyecek ve giyeceklerini alıp soğuktan titrek ve kısık sesiyle teşekkür ederek yaşadığı harabeliğe geri döndü. Aklına değişik bir fikir gelmişti yakmak için aldığı kağıt parçalarını her gün sızlanarak uyandığı yatağı yapmak için buruşturup yuvarlak bir şekile getirerek aldığı örtünün içini doldurmaya başladı . Aradan bir kaç saat geçti hava kararmaya başlamıştı küçük kız yakmak için kullandığı teneke parçasının içini birkaç çalı parçası ve kâğıtlarla doldurarak yaktı. Ateşin başında ısınmaya çalışıyordu. Yaptığı yatağın üzerine oturdu ateşi izlerken hayal kurmaya başladı. Sıcacık bir ev, sıcacık yemekler diye düşünürken yavaş yavaş uykuya daldı...
