Hij is onvermijdelijk

5) Ontmoetingen met de familie

( I wish i had a second change to meet someone for the first time )

                         *5) Ontmoetingen met de familie

{ LIA }

Haastig ren ik naar me auto, trek de deur open, ga zitten en steek de sleutel in het sleutelgat. Het is pas een dag geleden dat me moeder me gebeld heeft over het te vaak te laat komen en wat ze daar tegen aan gaat doen als het nogmaals overkomt en weet je wat ik de volgende dag doe? Precies, ik kom te laat. Het is al 08:20 en mijn auto maakt een raar geluid als ik hem start.  "Shit!" roep ik keihard en sla op het stuur. Net nu het dringend is start mijn auto niet? Voor twee minuten zit ik stil voor me uit te staren daarna dringt het tot me door dat ik met de bus kan. Ik kijk naar buiten en zie dat het hard sneeuwt. Ik haat sneeuw. Ik zucht en zet me capuchon op en stap de auto uit. 

Vroeger zou je echt blij zijn als het ging sneeuwen maar op dit moment word ik helemaal gek van de witte, natte sneeuwvlokjes. Het word steeds kouder en ik kijk iedereen op straat chagrijnig aan.  "Mama het sneeuwt!" roep een kindje blij naar zijn moeder. Ik grom en loop snel door. Niet veel later, vlak bij de bushalte, hoor ik getoeter. Ik draai me om en zie een rode auto naast me staan. Het raampje gaat open en ik zie wie erin zit.  "Dag Michael." zeg ik tegen hem en wil verder lopen maar hij toetert weer. Een paar mensen kijken ons aan.  "Wat doe je!" sis ik.  "Stap in Narcis. We komen te laat."  "We zijn te laat." corrigeer ik hem. "Wat boeit jou het als we te laat zijn?" Hij haalt zoals ik dacht zijn schouders op en maakt de autodeur vanbinnen open als teken dat ik in moet stappen.  "Ik stap niet bij vreemde in een auto." argumenteer ik.  "Dus je wilt lopend naar school gaan? in deze kou? waar is je auto eigenlijk? had je niet die zwarte bmw."  "Ja die is van mij. Hij startte vanochtend niet meer en ik ging niet lopend naar school ik ga me de bus."   "Met de bus die nu vertrekt zeg je?" Ik kijk snel naar de bushalte waar de bus al staat en de deuren net dichtgaan.  "Wacht!" roep ik terwijl ik ernaar toe ren. "Narcisje, dat heeft geen zin" Michael's auto staat weer naast me.  "Rij gewoon weg oke! en noem me geen Narcisje!"  "Weet je het zeker? de volgende bus komt pas over 40 minuten."  "Wat!" roep ik en kijk op me telefoon. Het is 08:35. Als de bus over 40 minuten komt ben ik zelfs te laat voor het tweede lesuur. Als ik met Michael mee rijdt ben ik er binnen 10 minuten. "Stap in. Ik bijt niet." zegt hij grijnzend. Ik zucht en stap in.

"Je bent gay?" vraag ik hem en raap de lipgloss op die onder mijn stoel lag. Hij trekt zijn wenkbrauw op en lacht.  "Denk je dat echt?" Ik haal me schouders op ook al weet ik dat hij hetero is.  "Die is vast van Lisa oh nee wacht van Amy." Hij kijkt nog eens naar de lipgloss.  "Wacht Amy draagt nooit zo'n kleur. Jessica wel, ja die is van Jessica." Alleen al bij het horen van haar naam word ik misselijk.  "Ugh." Zucht ik uit en gooi de lipgloss naar de achterbank.  "Jaloers?" ik hoor hem grinniken en geef hem een por.  "Moet ik jaloers zijn op die bitches die van jou aandacht krijgen? Mooi niet." Mijn antwoord is niet duidelijk genoeg want hij blijft lachen. "Ik zie niet waarom ze je aantrekkelijk vinden." Oke, dat was een grote leugen. Ik snap waarom meisjes op Michael vallen want hij is die ideale badboy waarmee je zeker een leuke nacht mee kan maken. Heel even denk ik eraan hoe het zal zijn om met Michael de nacht door te brengen. "Shit!" Zijn geroep maakt me weer wakker uit mijn fantasie en ik moet blozen. "Wat is er." probeer ik zo nonchalant mogelijk te zeggen.  Hij keert het stuur om en we rijden weer van waar we vandaag kwamen.  "Wat doe je?" vraag ik verbaasd en kom wat naar voren uit me stoel.  "Me telefoon ligt nog thuis." Ik maak me ogen groter.  "Je telefoon? nog thuis zeg je?" Ik zucht en rust me rug weer tegen de rugleuning.  "What the fuck doe ik hier? ik moest echt met de bus gaan." zucht ik uit.  "Dat is jouw fout." 

Na een klein kwartiertje parkeer hij de auto op een mooie grote oprit voor een groot huis. Eerder een grote villa want damn wat is dit een groot huis. Hij stapt uit en ik twijfel wat ik moet doen. Lang te twijfelen heb ik niet als hij de deur voor me opent. Ik stap uit en volg hem naar de voordeur. Zijn ouders zijn zeker dokters of iets. Niet dat ik in een klein huis woon maar vergelijken met dit huis is het wel kleiner. Veel kleiner. 

 "Michael? wat doe jij...." verder maakt de vrouw, die vast Michaels moeder moet voorstellen, haar zin niet af als ze mij ziet.  "Ik ben me telefoon vergeten mam. Ik ga naar boven om hem te pakken." Ik wil hem tegenhouden om te zeggen dat hij me moet voorstellen maar hij is me voor en loopt al weg.

 "Ik ben Lia." zeg ik dan en steek mijn hand uit. Ze glimlacht en schud mijn hand.  "Wat een mooie naam!" Ik glimlach terug en dat doe ik zelden. Misschien is het maar beter dat Michael mij niet heeft voorgesteld want die spreekt nooit mijn naam uit. Voor hem heet ik Narcis.  

 "Ik heet trouwens Sabrina."  "Schat ik....oh" de man die aankomt lopen in de gang kijkt me aan. Ik steek snel weer mijn hand uit. "Ik ben Lia." zeg ik dan snel. "De vriendin van Mike zeker? Ik ben Edward en ben veel te laat voor me werk." Hij geeft zijn vrouw een kus en verlaat het huis.  "Ik wist niet dat Mike een vriendin had." hoor ik een meisje zeggen. Een meisje, ouder dan ik komt ook in de gang staan.  "Ik wist het eerlijk gezegd ook niet." zegt zijn moeder. Ik schrik. Denken ze dat ik zijn vriendin ben?  "Eigenlijk zijn we geen...." Ik kijk ze aan en zucht.  "We zijn gewoon vrienden." mompel ik. De moeder lijkt wat teleurgesteld en zijn zus knikt.  "Ik ben Rose by the way." Ik glimlach. Gelukkig komt Michael de trap af lopen.  "Kom we gaan." Ik knik en loop mee naar de voordeur.  "Ze is een aparte type maar echt leuk!"  "Ik mag haar ook!" hoor ik nog zijn moeder en zus zeggen voordat ik het huis verlaat.