verstoppertje...

.............

"Het begon allemaal 19 jaar geleden in dit huis! Mijn beste vriend, 9 jaar lang, Jeff, woonde hier met zijn gezin. Als ik daar was & zijn nonkel ook, bekeek hij mij nooit. Op een dag was ik het zo zat dat ik het opstapte. Ik woonde een paar huizen verder, maar onderweg naar huis stopte er opeens een auto voor mij en voor ik weg kon rennen, stond hij al met een geweer naast mijn hoofd. "Instappen" Riep het, het was donker, maar aan zijn stem te horen, was het Jeff's nonkel, Rey. Ik stapte dus in, deed de deur toe en plots ging de deur op slot. Ik voelde iets in mijn arm steken, een prikje, ik was verdoofd! Toen ik wakker werd, lag ik in een donkere kamer, ik rook en zag opeens Jeff staan."Jeff, wat een opluchting, wat doe ik hier in je kamer? En waarom nam je nonkel mij mee?" Hij bleef maar aan de deur wachten en na een halve minuut stilte zei ik weer "Jeff? Wat is er? Waarom antwoord je niet?" Achter mij hoorde ik iets. Ik durfde mij niet omdraaien, was te bang om te kijken wie het was.

"Hallo Bruno, leuk je weer te zien! Gelukkig dat Jeff een plan bedacht, Jeff, samen staan we sterk, Jeff en Rey, Jeffrey!".

"Inderdaad, nonkeltje, hoe kon ik ooit met zo een verader omgaan?!"

"Wat? Ik heb je niet veraden, dat zou ik nooit doen, dat weet jij toch!" Riep ik uit, ik was in paniek, wat zou jij doen? En weet je? Ik kreeg een doek in mijn mond gepropt. Ik voelde iets op mijn rug, het brandde! Ik voelde dat ze tekeningen maakte, de littekens staan nog steeds op mijn rug! Toen moest ik een zoutbad in. Dat deed nog meer pijn! Toen moest ik verleidde, of anders kreeg ik de zweep! Maar nee, ze wouden me vermoorden! De politie kwam binnen gestormd juist toen ze de trekker wouden overhalen... Gelukkig! Toen ik thuis kwam, zei ik dat ik nooit meer een vriend wou,toen mijn moeder vroeg wat er was, zei ik alleen dat we erge ruzie hadden. Ik liep nooit meer zonder T-shirt rond. NOOIT! Nog geen jaar later wou mijn moeder verhuizen. De familie van Jeff en Rey, Jeffrey, vandaar mijn nieuwe naam, was allang gevlucht en nog steeds spoorloos. Ik was blij dat we verhuisden, allee, tot ik het huis zag. Ik hoopte dat ik deze nachtmerrie vaarwel kon zeggen, dat we de stad uitgingen en heel ver van hier gingen wonen. Maar nee, weet je waar we gingen wonen? HIER! Nog niet eens in een andere straat, HIER! Toen nam ik mijn kans, de pijnlijke herinnering was me te veel! Ik doodde iedereen die ooit dit huis betreed, mijn moeder, mijn vader was al dood; mijn nonkel, oma, ik verkrachte mijn vrouw en mijn tante, allemaal in 1 nacht, en weet je? Allemaal op dezelfde manier, ook jullie dus! Iedereen die hier kwam wonen, ging na een week nooit meer buiten! NOOIT MEER! Ik liet hun allemaal voelen wat ik had, ik leed! Maar ik overleefde het! De andere niet! Niemand! Ik werd het gevang ingestoken, maar nu neem ik nog steeds wraak! Dit huis is vervloekt!

Daarom is jullie derde opdracht ook dus mij verleiden, maar wie het minst verleid, krijgt de zweep.

Klaar voor opdracht nr. 3!"