ร้อยเรื่องราว

หญิงเฒ่าผู้โดดเดี่ยว

      มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารังเกียจ

น่าขยะแขยงเป็นที่สุด 

พวกเจ้าใช้เวลาทุกวินาทีไปกับการโกหกหลอกลวงได้เพียงแต่สวมหน้ากากเข้าหากัน

เบื้องหน้าแย้มยิ้มแต่ใครจะไปรู้ว่าเจ้านั้นได้ซ่อนปลายมีดไว้ด้านหลัง

ข้าเป็นเพียงต้นไม้ชราที่เฝ้ามองทุกสิ่ง
ผ่านกาลเวลา

ในป่าลึก....ความมืดมิดได้ปกคลุมทุกสรรพสิ่งต้นไม้ใบหญ้าล้วนเขียวขจี เหล่าอสรพิษต่างอำพลางซ้อนเร้น  นักล่าและผู้ถูกล่าต่างวนเวียนกันเป็นวัฏจักร บนพื้นที่ถูกถางจนเป็นทางเท้าที่มนุษย์นั้นใช้เป็นเส้นทางเดินผ่านภูเขาที่แสนอันตราย ณ ที่แห่งนี้ได้ปรากฏภาพหญิงชราอุ้มทารกน้อยในอ้อมแขนเดินด้วยความเร่งรีบ เด็กน้อยร้องไห้ดังลั่นทำให้สัตว์ตัวเล็กๆต่างตกใจหนีกระเจิงจะมีเพียงเจ้าหมูป่าตัวยุ่งที่แอบอยู่ตรงพุ่มไม้ เข้าไปยังป่าลึก ได้ปรากฎบ้านไม้หลังเล็กที่แสนอบอุ่น