Yıkılmaktan korkardı.Çünkü hayatında bir çok kez ailesinin yıkılışını görmüştü.Belki de bu yüzden okula gitmeyi seviyordu.Okulu bir kaçış gibi görüyordu.İlk defa aşık oldum diyordu genç kız.En çok korktuğu başına gelmişti,yıkılmıştı.Onu bu yıkıntıda...
Bu arada geç geldiği için özür dilerim.Sınavlarım vardı.Gerçi hala var ama ben biraz ara verip yazmak istedim.
"Bana bak" diye bağırdı.Korkmuştum.Çığlık atacağım sırada ağzımı eli ile kapatmıştı.O sırada şu zibidilerden biri olan Koray geçiyordu.Elini çektiği anda Koray diye bağırmaya başlamıştım.Koray bize baktı.Bize doğru koşmaya başladı.Arda kolumdan tutmuş beni çekiştirmeye çalışıyordu.Bende o sırada tam tersi yönde koşmaya başladım.Daha doğrusu çalıştım.O sırada Koray yaklaşmış,kolumdan tutmuştu.Çekmiş ve içine kadar sokmuştu.Mertle aynı servisteydik. Bana sesleniyordu.Koray beni kucağına almış Mert'in yanına götürüyordu.Mert çantamı almıştı.Koray beni yere indirmiş.
"İyi misin?Neyse daha sonra konuşuruz.Servisini kaçırma."dedi ve Mert'in kulağın bir şeyler fısıldadı.Mert çantamı uzattı.Mert teşekkür ederim anlamında başımı salladıktan sonra servise doğru yürümeye başladım.Mert'in kulağına
"Sakın servistekilere söyleme." dedim ve koşarak servise bindim.Servis şöförüne de sınıf hocamın çağırdığını söyledim.Ardımdan Mert geldi, Mert'e de sordular.O da aynısını söyledi.Ardından Mert bana bir kağıt verdi.Kağıtta bir numara yazıyordu.Altında da Koray ismini görünce istemsizce gülümsedim.Sonra kağıdı çantama koydum.Arkama yaslandığımda Mert koltuğuma vurdu.Güldüm.Daha sonra hostese söyleyeceğimi anladığı anda bakıp bakıp durdu.Söylemedim.
Eve gittiğimde annem klasik o günün nasıl geçti sorusunu sordu.Klasik bir bakış atarak iyi dedim.Sonra üstümü değiştirdim,yemek yemek yerine bir elma aldım.Onu yemeye başladım.Telefonumu alıp dışarı çıktım.Üstümde en sevdiğim elbisem ve hayat felsefem olan terlik vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kimle mesajlaşıyon kız?"dedi.Güldüm.(Bu arada bu çocuk bana asılıyo.)Koray diyemedim tabiki de.Bende
"Kızlarla."dedim.Sonra bizim çete elinde dondurmalarla gelince
"Ooooo bize yok mu?"dedim ve(double karamel)magnumu çekip salıncakalra geçtim.Fırat arkamdan
"Lan insan bi izin ister ne bilim sorar yani değil mi?"dedi ve yanıma geldi.Sonra
"Ye ye,sana laf yok."dedi.Bende magnumu açıp kocaman bir ısırık aldım.Mehmet oradan
"Hayvannn."diye bağırdı.Kahkaha attım.O sırada Mehmet
"Koray kim?"dedi.Bende
"Bizim sınıftan bir çocuk beni kaçırmaya çalışıyordu o sırada bu çocuğu gördüm.Ona seslendim. Sağ olsun kolumdan çekti kurtardı.Sonra numarasını verdi."dedim.Mehemt çetedeki en kafa dengim insan.Tüm sırlarımı onunla paylaşıyorum.O da benimle aynı yaşta ama o başka bir okula gidiyor.Mehmet bana dönüp
"Dikkat et,bu çocuk sana asılıyo olmasın."dedi.Bende durur muyum
"Etrafımda böyle insanlar çok var."diyerek Efeyi gösterdim.Gülmeye başladı.O sırada-yanlışlıkla-Koray'ı aradım.Sonra Mehmet dürterek gösterdi telefonu,ben paniklemeye başladım.Açtığını anladığımda
"Şey Koray benim,Buse.Numaramı kayıt etmen için aramıştım.Bir de teşekkür ederim.Bugün için."dedim.Ardından Koray o nazik ve sevecen sesiyle
"Ne demek,önemli değil.Kim olsa aynısını yapardı.Bir de kaydettim bil numaranı.Bu arada yarın öğleden sonra boş musun?Buluşsak mı?Tabi sana uygunsa."dedi.Şok olmuştum.Hemen toparlayarak
"Annemi bir soruyum ben seni daha sonra ararım.Olur mu?Neyse kapatmam lazım.Görüşürüz."dedim.O da görüşürüz diyerek kapattık.Mehmet kendini bir anda tutamayıp gülmeye başladı.Etrafıma bakındığımda bizimkiler bize doğru koşmaya başladılar.Bende o sırada erimek üzere olan dondurmamı kurtarıp bizimkilere
"Dondurmamın yarısı yere düştü o yüzden gülüyo."diyerek yeri gösterdim.Mehmet de evet anlamında başını salladı.Sonar ben dondurmamdan bir ısırık alarak
"Kızlar eve gitmem lazım.Görüşürüz."dediğimde arkamdan bağırırken bende koşarak evin oraya gittim.Annem sitenin çardağında tek oturuyordu.Hemn yanına gidip
"Anne bizim kzılarla yarın öğleden sonra buluşabilir miyim?"dedim.Annem
"Olur git ama babandan önce evde ol.Biliyorsun çok kızıyor."dedi.Gidip yanağından öptüm eve doğru koştum.Anahtarım yanımdaydı.Kapıyı açtım ve içeri girdim.Telefonumun rehberinden Koray ismini görüp ona tıkladım.Telefonu açtı ve geleceğimi söyledim.Koray7
"Tamam o zaman ben sana atarım yarın kafenin adını adresini.Yarın görüşürüz."diyerek kapadı.O sırada kapı çaldı.Gidip açtım.Karşımdakini görünce çok şaşırdım.Bana
"Buse,korktun sanırım."diyerek 32 dişi ile sırıtıyordu.
Nasıl olmuş?Bu arada bu benim ilk hikayem.Okuyup beğenirseniz başkalarına tavsiye etmeyi unutmayın.Sizi çok seviyorum:))))
Bu arada medyadaki şarkıyı çok sevdiğim için koydum.
