"Kaybolmuş bir ruhtum sadece ve doğru yolu bulmak için çabalamıyordum. Ben akıntıya karşı çırpınmayı seçmemiştim. Çünkü ne kadar çırpınırsam hayat da beni o denli derin karanlık sulara çekiyordu."
Derin Ertürk; lisenin popüler başarılı,sevecen,şı...
Bölüm Parçası: Serenay Sarıkaya- Masum Değiliz (cover)
Herkese yediden merhaba sevgili beyaz kumrularım :) İlginiz için çok ama çok teşekkür ederim. İyi kötü tüm eleştirilernizi bekliyorum. Unutmayın her birinizin yorumu benim ilham kaynağım. Beni motive eden sizin eşsiz yorumlarınız. Hepinizi ayrı ayrı seviyorum ve kocaman öpüyorum. İyi ki varsınız <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gecenin geri kalanını deliksiz bir uykunun kollarında sarmaş dolaş olduğumu güneş ışınları cetvelle çizilmiş çizgiler halinde beyaz tül perdenin arasından süzülerek yatak odamı aydınlatıp gözlerimi kamaştırmasıyla anladım. Gözlerimi ovuşturarak yorganın içinde gerindim ve kısık gözlerle etrafa bakındım.
Uras ortalarda gözükmüyordu. Haber vermeden gittiği için tuhaf hissettim. Dün gece göğüsünde uyumak istemiştim. Olanları hatırlayınca kan basıncım yükseldi ve yanaklarım kızardı. Deli olduğumu düşünüp daha erken kaçmamasına şaşırmalıydım aslında.
Vücudumun her bir kası ağrı içindeydi. Tüm gün yataktan çıkmak istemeyecek kadar halsiz hissediyordum. Şu anda ihtiyacım olanın sıcacık bir banyo olduğuna karar verdiğimde yataktan kalktım ve kazağımı başımın üzerinden çekip çıkararak iç çamaşırlarımla kalıncaya kadar soyundum.
Dün gece üzerimi değiştirme fırsatı yakalayamamış kıyafetlerimle uyumuştum. Gözüm yere; kıyafetlerimin yığılı olması gereken kısıma takıldı. Fakat hepsi yerlerine yerleştirilmiş vaziyetteydi.
Kaşlarım çatıldı. Konsola ilerlediğim sırada defterimin herhangi bir sayfasından koparılmış kağıt parçasının dikey bir konumda sabitlendiğini gördüm. Kağıdı elime alıp üzerinde Uras'ın bana yazmış olduğu notu okudum.
Uyandığında burada olmayacağım için üzgünüm. Birkaç işim var. Akşam seni ararım. Bu arada dağınıklığı hallettiğim için yine bana tekrar borçlandın, beyaz kumru.
Yüzümde belli belirsiz bir gülümseme oluştu. 'Beyaz kumru' yazmıştı. Bunun ne demek olduğunu bilmiyordum ama bana lakap takması hoşuma gidiyordu. Ona karşı çılgınca adlandıramadığım ve son derece garip olan bir çekim hissediyordum. Kısa bir süreliğine gözlerimi notta yazanlara sabitledim ve bu çekimi yalnızca benim hissedip hissetmediğimi düşünmeye başladım.
Sonrasında bu düşünce bir toz bulutu gibi dağıldı ve uçup gitti. Kendi kendime alay edercesine gülümsedim ve gözlerimi devirdim. Bu hayatın ironik kısımlarından yalnızca biriydi. Her nasılsa Uras'ı bir şekilde dramalarımın içine çekiyordum. Bir çekim hissetmesi için delirmiş olmalıydı. Hissettiği herhangi bir şey yoktu. O yalnızca abilik yapmaya alışmış duygusuz biriydi. Üstelik defalarca ondan uzak durmamı istemişti. Fakat bir yandan o öpücük kafamı karıştırıyordu. Bunu hiç konuşmamıştık ve o öpücüğün ne anlama geldiğini sorma fırsatım hiç olmamıştı.
