Asaletimden mahrum etmeliyim seni sen boş rüzgarlara aldandın bi tek içimdeki sen saf kaldın üzmedim seni gözlerini silmeliyim zihnimdeki haketmiyor sun çünkü onların verdiği degeri kalbimin suç oranı dosyası hayli kabarık sen hayatım daki en ağır sucumsun namlunun ucunda duygularım taş tutmaya sunguledim kalbimi vurdum sonra daha korpecik sevgi bilmeyenleri yaraladim bütün sevgi dileyenleri inancımı oluşturan bütün kutsal sevgi kelimesinin anlamını taşıyan uluların gırtlağına çöktüm sonra kaybetmiştim kendimi duygularım yok kalbim taşa dönmüş şimdi affetmekten söz ediyorsun ben affedebilirmiyim seni affedermiyim nankör sevgiliyi hissiyatım sonsuz hissiyatsizlikta ve çıksan karşıma konuşsan yok eder benliğim kelimelerini kalemimin kilicinin kestiği gibi bendeki seni
Sen sen sen sen dilimdeki yaranın adi küfrü ne çok sevdim birzamanlar seni tadın acı kokun can yakıcı kim bilirdiki Murat bu ............dem deki acı
......
