Chappie 9.3- False Alarm

217 5 0
                                    

Chappie 9.3- False Alarm

Luke’s POV

Break na kami.

Break na kami ni Alliza Jean Villafuerte. 5 months na kami pero….

Nung nagbreak kami parang….

Ang saya ko…

Yung feeling na nakakatuwa kasi alam mong hindi ka na makokonsensya, hindi ka na masasaktan na makitang masaya ang girlfriend mo dahil nagpapanggap ka na mahal mo siya pero sa totoo lang……

Kaibigan lang ang turing mo sakanya……..

Yung feeling na para kang batang binigyan ng candy na naging dahilan para mapangiti ka…

Yung feeling na para kang preso na matagal nang nakakulong pero nabigyan ngpagkakataon para makalaya…..

Parang bang may malaking tinik na natanggal sa sa puso ko na naging dahilan para makahinga ulit ako ng maayos……

Pero syempre JOKE LANG :P

Ang lungkot lungkot ko ngayon kasi break na kami ni Alliza (_._ “)

5 months na kami kaya naman ang sakit sakit malaman na 2 timer siya… at kapitbahay niya lang ang karelasyon niya…….

Naiinis ako! Nung malaman ko yun, gusto ko siyang saktan…pahirapan …. Gantihan …pero hindi ko magawa kasi mahal na mahal ko siya…. Iniisip ko palang kung gaano sila kasaya kapag wala ako sa bahay ni Jean at kung paano nila ako ginawang tangaa parang gumuguho na ang mundo ko…….. Sobrang sakit talga dito (turo sa puso)

Hindi kami magkaklase ni Jean kaya naman ayoko bumaba muna sa canteen..bitter pa ako…naglakad lakad muna ako dito sa hallway ng school..Sa sobrang pag iisip ko sakanya…. May nakabangga ako

---BOOGSHH!!—

“halaa!” sabi nung babae na nakayuko pero familiar ung boses.. hindi  ko lang maalala kung sino o saan ko narinig ang boses na yun

Lumuhod siya na nakayuko parin at ung mga buhok niya ay natatakpan ung mukha niya habang isa-isang pinupulot ung mga nahulog niyang libro

Nakonsensya naman ako diba? Kaya tinulungan ko siya..

Nabigla ako nung magkapatong ang mga kamay namin nang pareho namin kunin ang isa sa mga librong nahulog.

*Bakit ganun? Parang nahawakan ko na ung mga kamay na ito…parang familiar talaga*

Mejo bumilis ang tibok ng puso ko na para bang tinutulak ako at pinagsasabihang tignan ang may ari ng malalambot na kamay na iyon…….

Para namang automatic ung ulo ko na napatingala at nagulat ako sa nakita ko….

Si Angel…

Ang ganda parin niya….

Kahit 2 taon na ang nakalipas nung huli kaming nagkatitigan ng malapitan…

“ahh ehhh.. L-Luke ako nalang mag aayos pasensya ka na nabangga kita”  Lyka

“ahhh L-lyka ok lang yun hehe! Ang dami mo namang dala akin na tulungan na kita”

Nagdadalawang isip pa ako kung tatawagin ko siyang Angel o Lyka nalang...ako lang kasi ang tumatawag sakanya ng Angel ...

Pero sigeee sasanayin ko na ang sarili ko sa Lyka........

*Parang kinakabahan ako..bakit ganun?*

DUG.DUG…DUG.DUG….DUG.DUG

“Ah ha?! Hindi wag na , kaya ko to..to naman parang di mo ako kilala .alam mong kaya ko to hehe!” Lyka

The One That Got Away: The One I LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon