Cześć, na imie mam Milena. Mam 16 lat i nie widziałam nigdy światła dziennego. Moje całe życie to cztery ściany ciemnej piwnicy.
Mając 2 latka zostałam porwana, przez parę chorych psychicznie ludzi którzy mieli jednego syna, Darka.
Moje całe życie opierało się na praniu, czasami także gotowaniu. Nie miałam zabawek, używałam do tego wyobraźni i jakiś kamyczków.
Czasami Darek mnie odwiedzał, był starszy o 5 lat. Rzadko kiedy się ze mną bawił, bardziej krzyczał i upokarzał, ale potrafił być też miły i czuły.
Mając 15 lat, ciocia i wujek ( od małego mówili mi że mam tak ich nazywać) zmarli, nie znałam przyczyny, ale sądzę ze z przedawkowania.
Od tego czasu wszystko jest na głowie Darka, prawdę mówiąc myślałam wtedy że tak już jest, że na świecie dziewczyny mieszkają w ciemnych piwnicach, a następnie żenią się i wiodłą cudowne życie.
Od kąt zostaliśmy sami w domu, Darek zrobił sie inny. Kupił mi nawet ładną bluzkę (do tego czasu nosiłam jakies stare, porozdzierane szmaty) bardzo sie cieszyłam, ale kiedy postanowił pozwolić mi wyjść z piwnicy, i zdałam sobie sprawę z tego że jestem tu więziona, znów mnie tam zamknął i od tego czasu było strasznie.
CZYTASZ
Gwałtowne Uczucia
RomanceOna-porwana w wieku 2 lat, nie znając życie próbuje uwolnić się z rąk swojego oprawcy. On-nie świadomy tego co robi, zakochuje się w swojej zakladniczce. Czy będą razem? Czy ona mu wybaczy?
