Prologue

353 2 0
                                    

   Ilang segundong natahimik ang mundo sa kwarto ko, naalala ko na naman siya. Naguguluhan na kasi ako, ilang araw na siyang walang paramdam, walang text o tawag. Ilang minuto ko ding inisip kung itetext ko.

Lumabas ako ng kwarto, dumiretso sa kusina, kumuha ng makakain at naupo sa kubo sa likod ng bahay.


8:06 AM

Hoy...

Ang tagal ng reply niya kaya hinugasan ko muna yung platong kinainan ko.

8:37 AM

Napano? (Reply niya)

8:42 AM

Wala namimiss na kita eh

9:08 AM

Asige.

😮😬 wtf! Anong klaseng reply yan! 😭. Matagal kung pinagisipan to, tatanungin ko na siya, yung parang sa music video ni Rico Blanco. Shit! Relate talaga ko sa kanya na yun! Haha

9:08 AM

Masaya ka paba sakin?

9:09 AM

Bakit?

Wow! Himala! Bilis niya magreply.

9:10 AM

Sagutin mo nalang, gusto mo pa ba ko? Mahal mo pa ba ko?

9:11 AM

No. Tapos na tayo. Sorry.


































At doon natapos ang buhay ko, pumunta ako ng kusina at nilaklak ang muriatic acid. Nagmahal, Nasakatan, Nagpakamatay.




AN: hi this is gio, please do support this story. Please.

K U L A N G //Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon