EVA

Sonunda uykusundan uyanmıştı Eva.Etrafı bulanık görüyordu,ama görüyordu işte.Yerde duran köpükten,soğuk hastahane terliklerini giydi.Yatağın biraz ilerisinde duran aynaya doğru ilerledi.Aman Tanrım ! Bu Eva olamazdı.Işıltılı mercan yeşili gözleri,dolgun dudakları ve kıpkırmızı yanakları yerini solgun,ve ona yakışmayan renklere bırakmıştı.Acaba Loren bu halini görse ona ne derdi ? Loren.Onu bile çok özlemişti.Görüşmeyeli kaç yıl olmuştu ? 3 veya 4 ? Bunları düşünürken biraz başı döndü.Koltuktan tutunarak yatağına döndü,ve daha yeni uyandığı uykusuyla başbaşa kaldı.Gözleri sürekli kapanıp,açılıyordu.Eva uyumamak için direniyordu,çünkü biliyordu ki,eğer birdaha uyursa,bu solgun renk,yerini mor'a veya siyaha bırakacaktı.Eva bu renklerden nefret ederdi.Birden eli kafasına gitti.Aynada bakmaya korktuğu,olmayan saçlarına.Halbu ki,daha 4 yıl önce rüzgarda ahenkle dalgalanan simsiyah,dümdüz saçları vardı.Ve emindi ki bundan sonra da olacaktı,daha güzeli,daha gürü.Gözlerinden 2 damla yaş,üstündeki hastahane önlüğüne döküldü.

Saat gecenin 3'üydü ama televizyonda en azından CONAN'ın tekrarı olduğunu biliyordu.Televizyonu açtı,bir çizgi film vardı.Bu onun küçükken en sevdiği çizgi filimdi ; PowerPuff Girls.O her zaman Blossom olurdu,çünkü Blossom zeki ve lider olanlarıydı.Bunlar,Eva'da da bulunan özelliklerdi.O her zaman sınıfına liderlik ederdi.Notları da B'den düşük değildi.O kusursuz sayılırdı.4 yıl öncesine kadar.Babası ve annesi Eva'ya sürekli onu çok sevdiklerini söylüyorlardı.Ama onu bu hale düşüren de onlar değil miydi ? Babasının Eva'nın üstünde denediği ilaç sayısının haddi hesabı yoktu.Luca Hector.Eva'ya göre babası bir canavardı,dışarda başka,evde başka bir insan oluyordu.Politikacı olmak bunu gerektirirdi,peki ya bir profesörün politikacı olması nasıl bir şey olurdu ? Eva bunun vahşiliğini de babasında tanımıştı.Onu milyon dolarlar yatırarak yaptırdığı yeraltındaki gizli bir merkezde zorla tutuyordu,ve aptalca deneylerinde kobay olarak kullanıyordu.Eva kolundaki iğne deliklerine baktı.Artık ilk zamanlardaki gibi acımıyordu,ama kötü duruyordu ve deneyler bitince kapanması bir haylı zor olacaktı.Eva sürekli dışarıdaki hayatı düşünüyordu.

17 yaşında bir genç kız dışarıda ne yapabilir,arkadaşlarının onu görünce tepkisi ne olacak o kadar merak ediyordu ki.Bir süre peruk takmayı düşünüyordu.Saçları uzayınca da,kestirmiş gibi yapıp,peruktan kurtulmayı planlıyordu.Eva her şeyi planlamıştı.Annesi ona 18. yaş gününde onu bırakacaklarını söylemişti.Eva bunun hayalini 15 yaşından beri kuruyordu,çünkü o zamanlar annesinin kafasında açtığı iğne delikleri,Eva'nın uyanmasına izin vermiyordu.Hatta bir kere de ölümden dönmüştü.Eva annesini,babasına yeğlerdi,çünkü annesi Eva'ya şefkatle yaklaşıyordu.İlk zamanlar ona yatarken hikaye bile okuyordu.Ama o da zamanının çoğunu,babası gibi,labovatuarda geçiriyordu.Testler başarılı olursa Eva'yı ödüllendiriyordu,bu çoğu zaman Eva'nın şahsi hesabına yatmış milyonlardan ibaret oluyordu,ama Eva bu parayı asla harcamıyordu.Harcamak için dışarıya çıkmayı bekleyecekti,lüks içinde yaşabilmek için bu paraya ihtiyacı vardı.Eva aklından bunları geçirirken hesabındaki paranın miktarını merak etti.Hoş,matematiğini de bu hesaptaki paraları toplarken/çıkarırken geliştirmişti.Apple marka notebook'unu kucağına aldı.İsmini yazamadığı İsviçre bankasının sitesinden hesap numarasını girdi.Hesaptaki para gözlerini kamaştırdı.Tam tamına 59.985.330$ Eva'nın bulanık gören gözleri,bu kadar rakamı okumaya izin vermiyordu.Ama rakamların heybetinden,Eva ne kadar olduğunu az çok kafasında kestirmeye başlamıştı.

*SON 10 GÜN*

Eva her zaman olduğu gibi yine odasında televizyon izliyordu.Sabah kalkıp,takvimine çarpı atmıştı.9 Eylül'e kalan son 10 gündü.30 Ağustos.Babası odaya girdi.Eva'nın kolundaki seruma 2 doz daha geliştirdiği ilaçtan koydu.Enjekte ederken,Eva'yla göz göze geldiler.Babası ilk defa Eva'ya gülümsedi.Eva,bu gülümsemeden artık bittiğini anlamıştı.Rahatlayacaktı.

-"Son 5 doz,kurtuluyorsun Eva."

Eva,babasına yavaşça gülümsedi.Babası ona karşılık verdi.Sonra da odadan çıktı.