Scars

Voice Record

How to unlove you?

Napatanong ako ng paano ba magmove on.

Paano nga ba? Haha.

Sabi ni Eunice, "bakit nainlove ka ba?" Sabay tawa nya.

"Ha?" Napatigil ako sa tanong nya. Paano ko ba ieexplain.

"Malamang, gaga! Hahaha. May nagmomove on ba ng taong di nagmahal?" Sarkastikong sagot ni Kim. "Ikaw ha, Kat! Di ka nagsasabi saamin."

"Ah wala. Wala pramis. Hahahaha. Baliw. Napaisip lang ako." Deny ko. "Kasi paano nga ba?" Ang sakit sakit na kasi eh.

"Di ko maexplain eh. Basta mahirap. Ang dami dami dami sobrang daming tips kang makukuha. Sa kung sino man dyan pag tinanong mo. Pero wala namang talagang direktang tuturuan ka kung paano. Kasi nasasaiyo yun." Pag eexplain ni  Eunice.

"Ahh ganun pala. Sana di ako mainlove kung ganun pala yung kasakit. Hahahaha." Casual kong sagot. "Sige, una na pala ako sa inyo. Nagtetext na saakin yung lola ko eh. Pinapauwi na ako"

---

Itetext ko ba sya? I-pm sa fb? O tweet? O kaya dun na lang sa snapchat nya? Worth it ba magparamdam?

May iba na yun. 
Di ka na nya mahal.
Naka move on na sya.
Wag mo nang guluhin. 
Masaya na sya na wala ka.

Mag momove on o hindi?

Hay nako. Batong bato na ko. Paano ba magmove on? Paano bang hindi na lang kita mahalin?

Ilang araw, buwan, o taon bang kailangan gugulin para makalimot? Para di ka na maalala. Para di na ako mamroblema gabi gabi. Lagi na lang ako ginugulo ng isip ko sa mga masasayang araw natin.

Oo, hindi na maibabalik. Pero, magagawa pa kaya natin yun... O pinapalasap na ng mga memorya ko sakin kasi malapit na silang burahin sa isip ko. O pinipilit kong inaalala kasi ayaw kong mabura?

Hala. Nakakainis. Bakit naman kasi ang bilis bilis ng love story natin Alexandra.

Bakit ang bilis naman natin humanap ng rason para kalimutan ang isa't isa...

Voice Record 023

"Hahaha ang arte mo naman" sabi nya

"Sorry na. Hehehe. Penge nga ako ng kiss"

"Sus, naglalambing lang pala. Nagpabebe pa." Natatawa nyang sabi.

Isang tunog ng mahabang halik ang narinig.

-End-

Voice Record 032

"Hahahahahahahahahahaha"

"Ayoko na nga. Iistop mo na tong record. Nakakainis ka naman eh" pagtatampong na boses ko

"Bakit? Ang cute kaya. Panglalaki boses mo dito sa voice recorder. Tapos ang lakas mong manglandi" sabi nya.

"Eh ayoko sabi eh."

"Osige na nga baby. Napakaspoiled mo!" Sagot nya.

-End-

Voice 035

"Gusto ko lang naman irecord na sinasabihan mo kong i love you eh"

"Bakit? Hindi ko naman ever kakalimutan sabihin sayo yun. Di mo na kailangan mag ipon ng voice records sa phone mo."

"Alam ko, by. Basta. Gusto ko. Hayaan mo na lang ako."

"I love you." Malambing kong sambit sa kanya.

"Love you too." Sagot nya.

-End-

Voice Record 50

"Oh come on, Alexandra. Pati ba pag aaway natin? Naiirita ko lalo."

"Eh bakit naman kasi nagseselos ka sa bestfriends ko? Ang tagal tagal at paulit ulit ko nang inexplain sayo. Wala ka bang tiwala."

"Eh kasi sumosobra ka na. Edi dun ka na sa kanila. Dun ka na rin tumira. Dun ka na. Mas mahal mo sila eh. Kahiya naman sayo."

"Paulit ulit na lang."

"Eh kasi paulit ulit mo ring ginagawa sakin ang pagselosin ako"

"Eh wala ka naman kasing dapat ikaselos!"

"Alexandra! Nainlove ka dun sa bestfriend mo tapos sasabihin mo wala lang?" Hingang malalim "Ano ko? Bato? Walang feelings? Walang gut feel?"

-End-

Ang bilis. Parang kaming voice records. May simula at wakas. Sana hindi naging isang memorya lang ang meron kami.

Bakit kailangan mag end na parang bawat voice records. 

Bakit hindi pwedeng puro boses mo lang palagi. 

Walang end. Kasi alam ko nandito ka sa tabi ko. 

Pero thank God, i have some important remebrance left with you. 

I dont want to delete it yet. I dont want to delete you in my life yet.

Let's see. If you will stay in my heart like the recordings i keep and love secretly stored in my phone.