Hij is onvermijdelijk

7) Verliefd op likeur

( life is to short to have boring hair. )

*7) verliefd op likeur

{ LIA }

Zoals haast elke zaterdag ochtend word ik wakker met een zware kater. Ik moet niet klagen want ik heb enorm veel plezier gehad gisteren. Demi heeft gezoend met wel vijf mannen en ik maar met drien. Na de derde vond ik het wel genoeg. Hij wou duidelijk meer dan zoenen en Demi zag het en vertelde mij dat hij sowieso een pro is in het gebied van seks maar zij weet natuurlijk niet dat ik nog maagd ben. Niemand weet dat ik nog maagd ben. Ze geloven allemaal dat ik het meerderde malen gedaan heb, dat komt ook door mezelf want ik vond het zo nodig om drie jaar geleden tegen Demi te vertellen dat ik ontmaagd ben door een random gast op vakantie. Zo begon onze vriendschap. Als ik er nu over nadenk klinkt het echt stom maar iedereen gelooft het dus waarom niet.

Als ik de badkamer binnen loop en naar mezelf kijk in de grote spiegel zie ik meteen dat ik een hele erge uitgroei heb. Rood haar hebben is leuk maar je moet het wel steeds bijwerken en soms kan dat best irritant zijn maar ik hou van me rode haar. Dat maakt mij mezelf zoals ik dat zeg. Ik zoek in het kastje naar een pak rode haar verf en na 30 minuten ben ik bijna klaar met het verven. Ik zucht wanneer mijn telefoon afgaat. Ik trek de plastic handschoen uit, die je moet dragen tijdens het verven van je haar, en neem op. "Hallo?"

"Nathalia! Ik heb goed nieuws." Ik zucht en zet mijn moeder op de luidspreker zodat ik verder kan met verven. "Vertel." mompel ik. "Amanda komt over twee uur dus wees omgekleed." Wow, wacht. "Amanda?" vraag ik verbaasd. "Ja Amanda! je schoonmaakster en oppas. Of hoe je het ook wilt noemen." "Owh." Ik kijk in de spiegel en vind dat het wel goed genoeg is. Snel was ik mijn handen terwijl mijn moeder door blijft praten over Amanda.

"Luister je wel Nathalia? Wat ben je aan het doen?" ik zucht. "Ik moest mijn uitgroei weer verven...." "Je natuurlijke haarkleur staat je het best Nathalia. Het is zonde van je haar om dat rooie spul in je haar te gooien. Je beschadigt je haar." Ik zucht alweer. Ze heeft altijd wel een opmerking over mij. Natuurlijk weet ik dat mijn haar letterlijk dood aan het gaan is door het vele verven maar dit is wat ik wil en mijn rode haar hoort bij mij. Lia zonder rood haar is geen Lia. Lia zonder rood haar is Nathalia, het meisje wat ik drie jaar geleden was voordat mijn ouders gingen scheiden en ik proefde hoe lekker en verslavend drank is.

"Oh en lieverd ik moet je nog wat vertellen en ik hoop dat je het niet erg vind." Oh shit. Ze is toch niet aan het daten he? "Het gaat over kerst." "Owh" stamel ik verbaasd. Ik weet precies wat ze gaat zeggen. Precies hetzelfde wat ze vorig jaar ook vertelde. "Ik kan niet naar huis komen met kerst, schat. Ik heb het druk met me werk en heb veel afspraken." Hoe wist ik het.

"Het is oke mam. Ik vermaak me wel." probeer ik emotieloos te vertellen. Diep van binnen vind ik het erg dat ze alweer niet met mij is met kerst maar dat laat ik niet merken. Ik voel geen verdriet en als ik het wel voel grijp ik zo snel mogelijk naar mijn fles met drank. "Het is niet erg. Ik moet gaan. Ik spreek je snel weer." ik raffel snel het gesprek af en maak me klaar voor de dag.

"Hallo Natha....Nathalia." zegt de vrouw en geeft me een hand. Ik zet een fake glimlach op en schud haar hand. Ze is duidelijk verbaasd van mijn look. Daar went ze maar aan.

"Jij bent zeker Amanda." Ze knikt en ik laat haar binnen. Nadat ik haar het huis heb laten zien vertel ik dat ik nog iets moet kopen en verlaat het huis. Snel app ik Demi om te vertellen dat mijn oppas is gearriveerd.

In de stad aangekomen zie ik overal mensen gezellig met elkaar cadeautjes kopen voor kerst. Ze lachen met elkaar en je ziet hoe vrolijk ze zijn. Het maakt mij alleen nog maar bozer op mijn moeder. Hoe durft ze het om nog een kerst te vieren met haar vrienden en collega's dan met haar eigen dochter? Mijn vader is een ander verhaal. Die man heeft nooit meer iets van zich laten horen sinds hij vertrok. Klootzak die hij is.

Ik stop bij mijn favoriete drank winkel en ga naar binnen. Eigenlijk mag ik niet naar binnen want ik ben nog geen 18 maar de manager kent mij zo goed dat ik een uitzondering ben. Ik pak mijn favoriete likeur en loop naar de kassa maar botst per ongeluk tegen iemand aan.

"Kan je niet...oh" ik stop meteen met praten als ik zie wie het is. "Hallo, Lia was het toch?" Ik knik naar de vader van Michael. Hij kijkt naar de fles en dan naar mij. "Oh dit moest ik halen voor mijn moeder. De kerstdagen komen eraan he!" probeer ik zo vrolijk mogelijk te zeggen. Hij lacht en knikt.

"Michael?" zeg ik verbaasd als ik de winkel uit loop. Michael staat bij de ingang op zijn telefoon en kijkt op als hij mij ziet. "Oh hey Narcisje. Wat doe jij hier." Ik til de fles op en laat hem zien als antwoord. "Juist ja. Voor de feestdagen zeker?" Ik zucht. "Nope. Dit schatje is voor mij alleen." zeg ik en kijk overdreven verliefd naar de fles likeur. Hij moet ervan lachen. Heb ik hem zojuist aan het lachen gemaakt?

"Ga je niets doen met kerst dan?" vraagt hij uiteindelijk. ik schud mijn hooft. "Nee me ma is er niet en..." wacht waarom zou het hem boeien? "Je kan kerst vieren met de familie Kahn? Morgen om 12 uur bij de kerk geven mijn ouders een feest voor iedereen in de buurt zodat iedereen kerst viert." Ik frons. "Je mag komen." ik rol mijn ogen. "Dat ik geen kerst vier betekent niet dat ik geen andere plannen heb." "Oh..ik snap het." Ik knik en geef het een klopje op zijn schouder. "Bye Michael." En snel loop ik door.

Sorry voor de late update. Ik had het heel erg druk! <3