KUMA (BİTTİ, DÜZENLENİYOR)

2. BÖLÜM

Sabah kalktığımda üstümde çok ağır bi yük vardı. Çünkü ben büyük bi yükü sırtlanmıştım. Kendimi banyoya attım elimi yüzümü yıkayıp kahvaltıya indim.
Babamın moralinin bozulmaması için gülümseyerek öptüm babamı ve Kahvaltı masasına oturdum.

"Babacığım yarından itibaren okula gitmem gerek ve ben daha okul nerde bilmiyorum. O yüzden bugün biraz çıkıp dolaşmak ve okulu da görmek istiyorum iznin olursa"

"Artık benden değil kocandan izin almalısın kızım "

"Ben ondan izin almam. Kocamın isteğine göre hareket edemem beni biliyosun baba"

"Sonra laf söz olur. Izin almasan bile haber ver . Telefon numarasını annenden alırsın"

"Peki tamam da. Demek ki herkes herseyi biliyo . Biliyorlar ki laf söz olucak. Kabul etmeseydim ne olacaktı. Gitseydim kacsaydim."

"Kızım " annem işaret edince bişey demedim. Babam da yemek yemeden kalktı ve içeri gitti.

Karnımı güzelce doyurup hazırlamak için odama çıktım. Üzerime yazlık uzun bi elbise giydim. Off daha Kocamı görmedim bile yaa . Acaba yaşlı mı off sacmaliyorum şu an . Neyse mesaj atayım tanımadığım biriyle konuşacak halim yok.

Merhaba ben Begüm
Imm yok bu olmadı

Ben Begüm dışarı çıkıyorum biraz dolaşıcam bana kalsa haber vermem ama babam sana haber vermem gerektiğini söyledi.

Bu daha iyi oldu. Benim nasıl biri olduğumu görsün.

"Baba ben çıktım. "

"Haber verdin mi Yiğit e "

"Evet mesaj attım"

Kendimi hemen evden dışarı attım .
Hmm okul nerde acaba . meydana doğru yürüyüm oralarda diye biliyordum. Meydana kadar yürüdüm Sora sora bulurum. Gözüme de gözlüğümu taktım. Şu karşıdan gelen kıza sorabilirim .

"Merhaba "

"Merhaba buyrun"

" Diyarbakır Anadolu lisesi nerde acaba"

"Şu sokaktan ileri dönünce "

"Sen orda mı okuyosun"

"Evet "

"Adın ne tatlım? Kaçıncı sınıfsın"

" şeyyy"

"Anlıyorum . Tanımadığım biri bu kadar soru sorsa bende korkardim. Ama ben oraya yeni atanan bi öğretmenim aslen buraliyim ama ben istanbul dayken yapılmış bu okul."

"Aa öyle mi siz Begüm abla mısınız? "

"Evet tatlım "

"Bende funda . Yiğit abimin kardeşi oluyorum."

"Aa öyle mi . Tanıştığıma memnun oldum. Sonra görüşürüz olur mu fundacım . Benim şimdi okula gitmem gerek"

"Tabi olur .iyi günler"

Off ya şansa gel Allahım yarabbim. Tam arkamı döndüm ki

"Funda " diye bir erkek sesi duydum

"Abii " dedi oda

"Sen kimle konuşuyodun"

"Yengemle "

"Funda elvin evde abicim"

"Ya o yengem değil abi senin yeni karın Begüm abla"

"Neeeeee" diye öyle bir bağırdım ki bütün diyarbakır duydu sanırım.
Arkamı hızla döndüm .

"Funda abin evli mi "

"Evet sen kuma olucan ya hani"

Fundanin abisi adını bile bilmiyorum ."funda arabaya geç ben geliyorum"

"Tamam"

"Begüm sen misin?"

"Evet benim ne var"

"Ben Yiğit"

"Demek Yiğit sensin .Beni iyi dinle ben kimsenin üzerine kuma olarak gelmem . Beni kimse kullanamaz devir değişti artık. Siz geriden mi geliyosunuz anlamadım. Babam üzülmesin diye kabul ettim ama yok. Kuma olacağımı bilmiyodum"

"Mutlu bi evlilik mi bekliyodun anlayamadım"

Resmen bağıra bağıra söylediğimden bütün çarşı(meydan) bizi duymuştu.
Yiğit beni kolumdan tuttuğu gibi arabaya fırlattı.

"Ağır ol karşında bi kadın var. Beni zorla çekiştiremezsin"

"Off Allahım bin şu araba"

Bu sefer beni arabaya bindirmeyi başarmıştı. Kapıyı çarptı ve gazı kökledi. O kadar hızlı sürüyordu ki iki dakika sürmeden bi konağın önünde durduk. Funda yı arabadan indirdi. Sonra tekrar sürmeye başladı.

"Beni nereye götürdüğünüzü öğrenebilir miyim lütfen"

"Okula gitmek istemiyo muydun"

"Sen nerden biliyorsun"

Cevap vermedi ve okula önüne geldiğimiz de arabadan indik.

"Öncelikle bi daha doğru düzgün bişeyler giy üzerine. Ikincisi bende sana çok meraklı değilim bu evlilik sadece erkek çocuk için. Üçüncüsü bana bir daha sesini yüksektme herkesin içinde"

"1.si ben bebek için kullanilacak bi mal değilim
2.si bu ülkede özgürüz beni kisitlayamazsin."

"Off neyse ben gidiyorum şoför alır seni"

"Gerek yok. Ben kendim evime gidebilirim"

"Git o zaman"

Yiğitden

O kadar sinirlendim ki arabaya bindim ve eve geri döndüm. Bu kadın baya dişli biri . Bide şimdi çalışmak da ister . Eve geldim. Kaynağın önünde hasan beylerin arabasi vardı.
içeri girdiğim de bahçede babamla oturuyorlardı. Babam beni görünce

"Gel oğlum sizinle ilgili konuşuyoduk"

"Hoşgeldin Hasan amca"

"Saol yiğit oğlum"

"Ee baba mesele neydi"

"Begüm oğlum. Begümü bebek olana kadar sıkma diyoruz. Zaten sonra mecburen anne olunca sorumluluklarının farkına varacak. Bırak biraz çalışsın hem yeni öğretmen olmuş"

"Olmaz baba ben Yiğit ağa karısını çalıştırıyor demem"

"Oğlum boşver sen onları. Hem ne dedim sürekli değil zaten bebek olana kadar . Bugün gidip isteyeceğiz hem tanisirsiniz"

"Biz tanıştık zaten benim gelmeme gerek yok."

"Olur mu öyle şey Yiğit geleceksin "

"Tamam baba gelirim"

Hasan beyle biraz daha oturduktan sonra gitti bende odaya çıktım.
Elvin odada ağlıyordu.

"Elvin canım ne oldu sana"

"Yiğit sen yalancısın"

"Ne yalancısı elvin neden bahsediyosun sen "

"Bizi unutmayacağı söyledin . Ama hemen o kadını karım diye sahiplendin . Çalıştırmam dedin"

"Elvin kendine gel o her ne kadar istemesekte benim karım olacak senin gibi . Eşit davranmak zorundayım"

"Tamam yiğit "diyip odadadn çıktı.
Offf daha gelmeden mesele başladı . Gelince ne olacak acaba.

Umarım begenilir. İlk hkayem olduğu için baya bi yanlışım vardır muhtemelen. Ama affedinnn ..***