" ကိုကို "
ေက်ာင္းမသြားမီ ကိုကို႔ အားဝင္ႏႈတ္ဆက္ရန္ သူ ပိုင္ဆိုင္ေသာ
ေဆးခန္းအတြင္းသို႔ဝင္လိုက္မိသည္ ကိုကို႔ ကိုေတာ့႐ွာမေတြ႕ပါ
ေက်ာင္းခ်ိန္နီးေနပါၿပီ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္သည္ ကိုကို႔ မ်က္ႏွာအား
ျမင္ေတြ႔ခ်င္ေသးသည္
" ကိုကို "
ဒုတိယအႀကိမ္ထပ္ေခၚမိသည္ ထိုတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ကိုကိုသည္
ဆိုင္ဧ။္အေနာက္ဘက္မွ ေျပးထြက္လာသည္ သန္႔စင္ခန္းသြားခဲ့ဟန္
တူသည္ ကိုကို႔ ကိုေတြ႕ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သည္ ထံုးစံအတိုင္း
ျပံဳးျပမိဧ။္
" ဂ်ံဳအင္ မနက္စာစားလာခဲ့လား ? "
ကိုကို အျမဲေမးေနက်စကားတစ္ခြန္း ဒါကြၽန္ေတာ့္ကိုကုိ
OHSEHUN ပါေလ .... ကိုကို ဧ။္ အေမးအားမဆိုင္းမတြပဲ
ကြၽန္ေတာ္ေျဖလိုက္သည္
" မစားေတာ့ဘူး ကိုကို ။ ကြၽန္ေတာ္ဒီေန႔အိပ္ယာထတာ
ေနာက္က်ေနလို႔ ေက်ာင္းေရာက္မွပဲ စားေတာ့မယ္ "
" အင္း ဂ်ံဳအင္သေဘာေပါ့ ေကာ္ဖီေသာက္သြားဦးမလား "
" ဟင့္အင္း ကိုကို ေက်ာင္းခ်ိန္နီးေနၿပီ "
ကိုကို က သူဧ။္ ဦးေခါင္းအထက္႐ွိ နာရီအားေမာ့ၾကည့္သည္
ၿပီးေနာက္
" အင္း . .သြားေတာ့ေလ ေနာက္က်ေနမယ္ "
" ဟုတ္ ! ကိုကို "
ကြၽန္ေတာ္က သြားမ်ားအကုန္ေပၚေအာင္ရယ္ျပကာ
ေဆးခန္းအျပင္သို႔အေရာက္ "အာ ေနဦး တစ္ခုေမ့ခဲ့တာပဲ "
ေဆးခန္းထဲသို႔အလ်င္အျမန္ျပန္ဝင္ကာ
ေခြးကေလးမ်ားအား အစာေရစာေကြၽးေနသူ ကိုကို႔ပါးကို
ကြၽန္ေတာ္လွမ္းကာ အၾကင္နာေပးလိုက္မိသည္
ထို႔ေနာက္ အလ်င္အျမန္ ေဆးခန္းအျပင္သို႔ထြက္ကာေျပးလာမိေတာ့သည္
စိတ္ထဲ၌လည္း ေတာင္းဆုတစ္ခုကိုေႁခြလ်က္
' ကိုကို စိတ္မဆိုးပါေစနဲ႔ ' ......။
ကိုကို ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းခ်စ္ၾကသည္ဟု ခင္မ်ားတို႔ထင္ႏိုင္ၾကသည္
အမွန္ကား ကိုကို သည္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္အနည္းအက်ဥ္းမ်ွသာဆိုင္၍
ကြၽန္ေတာ္မပိုင္ေသာ 'သူ 'တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္
ကိုကို ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္သည္ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့သည္မွာ ၂ ႏွစ္နီးပါးမ်ွၾကာခဲ့ၿပီ
ကိုကိုက အျမဲလိုလို ေအးစက္စက္သာ
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ကိုကို႔ ရဲ႕ လူမသိသူမသိ ခ်စ္သူေကာင္ေလး
တစ္ေယာက္ ' အဲ့ဒါကိုဘယ္လိုေခၚတာ အာ silent ' တဲ့
ဟုတ္ပါသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ဦးဧ။္ပတ္သက္မႈအား
မည္သူမ်ွမသိ အမ်ားတကာသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ဦးဧ။္ဆက္ဆံေရး
အား အကိုႏွင့္ညီဆက္ဆံေရးဟုသာထင္ၾကဧ။္
