Moordvrouw: Dansen In De Regen

Hoofdstuk 24: De nacht

Bram ligt in bed. In Liselottes logeerbed om precies te zijn. Hij is blij dat Liselotte de vragen van vanavond niet té verkeerd heeft opgevat. Hij is zo onwijs trots op haar.

Het is warm in de kamer. Bram besluit naar beneden te lopen, om een glas water te halen. Hij schopt de deken van zich af en trekt snel zijn overhemd aan. Als hij op de overloop staat, hoort hij geschreeuw. Het komt uit Liselottes kamer. Bram snelt de kamer in en treft daar een onrustig slapende Liselotte. Ze humt 'nee' en 'laat me met rust'. Ondertussen slaat ze wild met haar armen om zich heen. Bram loopt voorzichtig naar haar toe. "Rustig maar, schatje", zegt hij zacht. Bram raakt zijn vriendin expres niet aan, bang dat hij het erger maakt. Liselotte wordt wakker. Ze hapt naar adem en kijkt dan recht in de ogen van Bram. "Wat doe je hier?", vraagt ze botter dan ze eigenlijk wilde. Bram haalt een donkerbruine pluk uit Liselottes bezwete gezicht. "Je sliep heel onrustig", antwoordt hij. Liselotte glimlacht. "Bedankt dat je me wakker hebt gemaakt." "Ik wil jou je hele leven wakker blijven maken", zegt Bram flirterig. Hij krijgt een 'slijmbal' naar zijn hoofd geslingerd en loopt daarna snel weg.

Liselotte baalt. Ze is bang dat Bram boos op haar is. Ze bedoelde 'slijmbal' helemaal niet onaardig, maar gewoon... Gewoon normaal.

Gelukkig heeft Bram dat wel begrepen. Hij komt Liselottes kamer weer in en geeft haar een glas water. "Hier", zegt hij lieflozend, "voor jou". Liselotte drinkt het glas in een teug leeg. Ze klikt het lampje naast haar bed aan en zet het glas op haar nachtkastje. "Dankjewel", zegt ze weer.

Bram trekt zijn overhemd uit. "Het is zo warm", klaagt hij. Liselotte scant zijn lichaam af. Bram heeft een gespierd bovenlijf. Zijn buik ziet er strak uit, en op zijn armen zijn zelfs spierballen te zien. "Kan je het zien?" Liselotte schrikt op uit haar gedachten. Als ze door heeft waar Bram op doelt, wordt ze knalrood. "Het geeft niet, ik vind mezelf ook erg knap", zegt Bram grijnzend, terwijl hij zijn hand door zijn haar haalt. "Opschepper", lacht Liselotte. Bram drukt een kus op Liselottes voorhoofd. "Maar jij bent nog veel knapper", fluistert hij zacht in haar oor. Nu wordt Liselotte nog roder. "En je bent schattig als je bloost", gooit Bram er bovenop. Liselotte pakt een kussen op en smijt het naar Bram. "Ik ga weer slapen, Bram", zegt ze grinnikend. Bram schudt zijn hoofd. "Ik was iets anders van plan." Liselotte weet waar hij het over heeft, maar houdt zich van de domme. "Oh ja?", vraagt ze. "Vertel!" Bram geeft haar een knipoog. "Dat weet je best." Liselotte knikt. "Mag ik?", vraagt Bram haar. Hij wil haar absoluut geen pijn doen en wil ook niet te snel gaan voor haar. Maar deze avond... Liselotte is gewoon te mooi en te aantrekkelijk.
Bram verwachtte het niet, maar toch zegt Liselotte zonder twijfel: "Jij altijd". Er gaat een intens gevoel van blijdschap door Bram heen. Zijn vriendin vertrouwt hem. Voor de volle honderd procent. Hij gaat er alles aan doen om dat vertrouwen nooit, maar dan ook echt nooit, te schaden. "Kan dat eigenlijk wel met de baby?", denkt Bram ineens twijfelent hardop. Maar Liselotte knikt gelukkig: er zijn geen gevaren.

Dat laat Bram zich geen twee keer zeggen. Hij zoent Liselotte alsof zijn leven ervanaf hangt en zij zoent passievol terug. De twee kunnen niet van elkaar afblijven. Gehaast trekt Bram Liselottes T-shirt uit. Beide zitten ze nu in hun ondergoed op het bed. "Ik houd zoveel van je", fluistert Liselotte. Bram beantwoord haar zin met een kus in haar nek. "Ik ook van jou, gek", zegt hij daarna lachend. Zijn vriendin begrijpt de ironie achter 'gek' echter niet, en kijkt hem even gekscherend aan. Dan haalt ze haar schouders op en glimlacht verlegen.

Bram frunnikt aan de bh-sluiting op Liselottes rug. Het lukt hem niet om de sluiting los te krijgen en hij slaakt een geïrriteerde zucht. "Sukkel", lacht Liselotte en ze geeft Bram een zet. Hij laat het er echter niet bij zitten en kietelt Liselotte tot ze er bij neer valt. "Houd op!", giert ze, "genade!" Bram stopt even met kietelen. "Ik stop", zegt hij serieus, "maar jij lacht me niet meer uit." Daarna schiet hij in de lach. "Ik ben ook wel een amateur, hè?!" Liselotte knikt. "Echt wel. Je moet zo'n sluiting gewoon zo los maken." Ze beweegt de sluiting soepel en hij schiet los. Op het moment dat ze haar bh wil uit doen, legt Bram zijn hand op haar onderarm. "Weet je het zeker?", vraagt hij nogmaals. Hij wil niet zijn relatie op het spel zetten, door één keer met zijn vriendin naar bed te gaan. Maar weer knikt Liselotte. Ze had hier een tijdje geleden al over nagedacht. Ze gaat snel, maar Niek had dat nooit erg gevonden. 'Dansen in de regen' was zijn motto en dat doet ze nu. Ze gaat door met haar leven, geniet van haar leven. Met Bram. "Als ik niet meer wil zeg ik het echt wel", zegt ze uiteindelijk zelfverzekerd. Haar vriend ziet dat als het teken om echt te beginnen. Hij trekt haar bh uit en streelt rustig haar borsten. Net onder haar keel zoent hij haar. In een flits ziet hij Liselottes littekens voorbij komen, maar het is niet erg. Ze is prachtig. Gehaast trekken ze elkaars ondergoed uit. En terwijl het stel liefdevol door het bed rolt, weten ze allebei dat dit een nacht wordt om nooit te vergeten.

Lisam it is! En nee, het is nog steeds niet het einde. Ben nog lang niet uitgeschreven :)