Story of My Life

Kapag nadapa ka.

Nagkakasugat ka.

Masakit nga diba?

Pero diba may natutunan ka!

--ddg

I am looking at this girl now,lying in her coffin.

I can't see her eyes,But i know that She died with so much pain.

Kung titingnan mo siya,Aakalain mo'ng wala siyang sama ng loob na dinadala.

Yung tipong,Kapag kinausap mo siya. Parang normal lang ang lahat.

It looks like Everything that happens in her life,She take it positively. Kahit ang daming nang-dodown sa kanya.

Ngunit talaga nga ba? O iniipon niya lang sa dibdib niya.

Mukha siyang matapang. Hindi mo siya makikitang umiyak.

Infact! She has a complete Family. They are in a midde class of society.

Medyo busy nga lang ang Parents niya sa trabaho.

They can eat three times a day.

Nakakapag-aral siya.

Ayos naman yung Buhay niya diba? Walang problema?

Nagkakamali ka.

Bata pa lang siya,Alam na niya ang kapintasan niya. Because everyday of her life,She always hear that word.

"Panget!"

Walang gustong makipaglaro sa kanya, Halimaw daw kasi siya. Mangangain ng tao yun ang sabi nila.

It is sad,Hindi niya naexperienced maglaro. Mag-tumbang preso at magpiko. Ang gawain niya nalang ay sumilip sa bintana at damhin na kasali siya sa laro.

Nag start ang klase,Pumasok na siya sa Eskuwela. Hindi niya alam na mas lalala pa pala.

Binato ng papel at pinagtawanan ng mga nakakasalubong niya.

Hindi man siya nagkaroon ng kaibigan,At kahit na walang tumatanggap sa kanya. She still push through. Pumasok siya,At ipinagpatuloy ang pag-aaral.

Nag-highschool. 'Di niya na mabilang ang mga kaibigang tinraydor at ginamit lamang siya.

Uso na ang pagkakaroon ng manliligaw at taga-hanga. Ngunit sa kanya ay wala.

But she didn't give up.

Alam niyang,One day darating rin ang mga taong tatanggap sa kanya.

Until nag-college siya. Isa lang ang nagustuhan niya sa College Life,Kadalasan walang pakielamanan.

Although minsan meron paring tumatawa at ginagago siya,Mas kaunti na nga lang ngayon.

She is a Nursing Student.

"Ok! next is Inferiority Complex" saad ng guro nila.

"Sila yung mga taong walang confidence. Para madali. Alam niyo yung kantang..Welcome to my Life ng Simple plan? Yun kadalasan ang pakiramdam nila" paliwanag ng guro nila.

Napangiti siya ng bahagya. Kanta niya kasi iyon para sa sarili niya.

Ngayon alam na niya. Mayroon siya nuon.

Lumipas ang mga araw..

1st day of class,She is already 4th Year College. Graduation is near.

"Faith! Tama? Kasama ka namin sa Duty diba?" ang hinahangaan niyang si Carlo,Simula ng nag 2nd year college siya.