Promise

^-^

            Hi, everyone! I'm Yeddy Mae Ty. I'm a 4th year high School student in ***** University. I am tall, white and pretty! walang aangal! akin ang POV na 'to. lubos-lubosin na .. Okay, I am 16 yearls old, and I am Single!! and ready to mingle! and that is a .... JOKE only. hahaa.. alright , kidding aside. I am a proud NBSB , yeah! , ayaw ko pa kasi pumasok sa mundo ng mga langgam--- este , sa mundo ng pagkaibigo at paglalaro. I'm contented to see cute korean stars. hahaa.  Okay, enough with the chitchat!! malalate na c akitch.

         Naglalakad ako papuntang class room. 'Another day of an ordinary day'. Nang makarating ako sa chair ko. Sakto namang dumating ang prof. namin. He was with someone. 'Hmmm.. baka transferee'. I thought in mind.

         Nang makarating si prof. "Ok, class. Listen. We have a transferee here. Be friendly. Introduce yourself, hijo."

         "Eherm, Hi, everyone. I'm Chris Arturo." sabi niya. hmmmm..parang ang creepy. I mean parang strikto siya. Matangkad kasi ito, okay lang ang pangangatawan, pero bakas sa face niya ang konting ka strikto.

        "Ok, hijo. You may take your seat." Naglakad ito papunta sa tabi niya, kasi naman po ang katabi niyang upuan is vacant. 'O....kay' Umayos siya ng upo at nagsmile kay Christopher. And he smiled back. And napatunayan kong totoo ang kasabihang...

 DON'T JUDGE THE BOOK BY IT'S COVER...

              "Hi, I'm Yeddah". Inilahad ko ang kamay ko para makipagshake hands at tinanggap naman niya, ito.

               "Hello." sabi niya. 'Ahhh, silent type, pero atleast di snob.' napaisip siya.

               On that day on palagi na silang magkasamang kumain. Naging close nga sila plus the fact the magkatabi pa sila ng upuan sa class room. Naging close rin si Chris sa mga class mates namin. He's not that bad afterall. Parati rin niya akong inihahatid sa bahay... oh! ano yan! friends lang kami no ba! hahaa. Feeling ko nga bakla , eh! Wala kasing nililigawan. 

                Namigay ako ng "Prayer Guide" sa mga classmates ko. Every month ko ginagawa yun para maalala nila si Lord na nandyan palagi sa kanila nag-ga-guide parati.

                    "Eto, first Prayer Guide mo yan kaya ingatan mo. Doctor A." Natawa siya kasi naman gusto niya mag doctor. Actually kaming dalawa kaya minsan Doc.A and Doc.T and tawagan namin.

                      "Slamat, ah" sabi niya at ngumiti ng matamis sa akin.

F A S T F O R W A R D . . .

            One day, isang araw, I saw , nakita ko, este---.. One day, naglalakad kaming kaming dalawa pauwi ng huminto siya. 'Oh? 'noh problema nito?'

             "Wui! Ba't ka huminto?" Pagkatanong ko nun bumalik ako sa kanya. Nakayuko lang ito habang naka pamulsa. And he's wearing he's serious look. 

                   "Yeds, C-can I-I confess??" he said halos pabulong. W-What? No! 

                    "No." diritsang sagot ko and I smiled at him. A sweet one. "Tara hatid mo na ko!" Isaid in a cheerful tone but deep inside I was shocked that my best friend is --- you know. I just don't want to break our friendship just on that "love affection thing".

              "O... kay" sabi niya at patuloy kaming naglakad. Nang nakapasok nako sa our "home sweety home" , napabuga ako ng hangin. Hindi ko man lang namalayan na I was holding my breathe back then. And my mom saw me and look me with a what-happen-look. And sinabi ko sa kanya yung nangyari kanina a while ago.

                     "Oh? Ano namang masama dun?" said mom. Yeah, hindi ako nagtatago sa mom ko ng aking mga problemas. Kasi my mother is everything. She's my mom, my best friend and pwede na rin sister. hahaa