Life² || h.s. [dutch]

01- Magic gloves; the gate in between

01- Magic gloves; the gate in between --

Het concert liep gesmeerd. We hadden de meest geweldige fans die we ons maar konden wensen. Van het eerste tot het laatste liedje brulden ze mee, woord voor woord. Ze kenden stuk voor stuk de teksten net zo goed als wijzelf. Ik glimlachte breed als er even geen lyrics waren.

"Na Na Na -" haalde me uit mijn gedachten.

Ik zette me schrap. Dit bleef voor mij nog steeds een spannend moment, na die ene keer dat het compleet de mist in ging en ik bakken kritiek over me heen kreeg. Ik haalde diep adem en stapte wat naar voor.

"Baby, you light up my world like nobody else

The way that you flip your hair gets me overwhelmed

But when you smile at the ground it ain't hard to tell

You don't know, you don't know you're beautiful"

Opgelucht haalde ik adem. Gelukt! Een brede grijns verscheen op mijn gezicht toen ik de meiden nog luider hoorde schreeuwen, ze gingen helemaal uit hun dak. Ik zette nog enkele stappen vooruit en bukte me voorover, om enkele van de vele uitgestoken handen aan te raken.

--

"Komaan jongens!"

Het teken om weer te switchen. Ik zuchtte, nooit kregen we de tijd om even te wennen aan waar we waren. Telkens moesten we weer terug naar de andere kant. Mijn gezucht werd opgemerkt.

"Komaan Harry, morgen kunnen we weer terug naar hier," klopte Louis me op de schouder.

Ik glimlachte naar hem. Het was een leuk vooruitzicht. Maar dat was het niet wat me dwars zat. Niet echt. Want ik wilde ook wel terug...

Ik liet nog snel mijn blik door de kleedkamer gaan. De vier andere jongens in de kleedkamer deden hun handschoenen aan. Liam keek me ongeduldig aan.

"Haast je Harry," spoorde hij me aan.

Hij stond erop dat we steeds samen vertrokken naar de andere kant, hij werd zenuwachtig telkens als bleek dat de anderen dit niet zo belangrijk vonden. Volgens mij was hij bang, bang voor het onbekende, maar dat wilde hij nooit toegeven...

Zonder nadenken pakte ik mijn handschoenen en deed ze aan, mijn ogen sluitend om niet duizelig te worden. De gekende wervelwind bracht me naar de andere kant. Ik opende mijn ogen en zat op mijn bed. Mijn bed in het studentenhuis waar ik woonde, waar ik woonde aan deze kant. Deze mini-studio stond in schril contrast met de immense villa aan de andere kant. Maar aan elk nadeel zat een voordeel; hier was het rustig, hier was ik gewoon Harry. Hier kon ik anoniem zijn; een student psychologie die met volle teugen van zijn leven genoot. Niet dat dat aan de andere kant niet kon, dat genieten. Maar het was op zijn zachts gezegd anders. Ik deed mijn handschoenen uit en liet me achterover vallen op mijn bed.

"Piep piep," hoorde ik uit mijn broekzak komen.

Ik nam mijn smartphone en zag een sms van Louis.

"Gaat het een beetje? Als je wil kom ik nog even langs"

Ik voelde mijn lippen in een glimlach krullen. Hij was de beste vriend ooit. Ik had veel aan hem. Hij begreep me. Logisch eigenlijk, hij maakte exact hetzelfde mee. Het moeilijkste was dat waar ik ook was, ik naar de andere kant wilde. Er was altijd iets waarvoor ik wilde switchen; de fans of zij... Maar aan beide kanten tegelijkertijd zijn was gewoon onmogelijk. Vluchtig liet ik mijn vingers over het scherm van mijn smartphone glijden en verstuurde een antwoord.

"Het is oké. Hoor je morgen wel. Maar bedankt"

Ik sloot mijn ogen, nadenkend over het concert van net dat nu nog amper tastbaar was, het zat enkel nog in mijn gedachten. Ik voelde mezelf wegglijden, gedachten werden dromen.

Ik stapte naar voor en raakte enkele handen aan. Toen ik weer bij de rest stond, zag ik dat enkele van de gelukkigen tranen met tuiten huilden. Ik kon nog steeds niet vatten dat ik dat effect had op hen. Ik kreeg een brok in mijn keel. Waarom kreeg ik aan de andere kant dit niet voor elkaar? Ik gaf om haar, maar ze zag me amper staan...

Woelend werd ik wakker, beseffend dat ik een verwarrende droom had gehad. Ik stond op en verfriste me wat in de badkamer. Naakt liep ik door mijn studiootje. Ja, ik slaap graag naakt, het voelt bevrijdend. Ik checkte nog even of mijn deur op slot zat en kroop vervolgens in mijn bed. Het was twee uur 's nachts. Ik graaide naar mijn gsm op mijn nachtkastje en zette het geluid af. Ook zette ik geen wekker, dat was het voordeel van aan de universiteit zitten. Niemand die me zou missen in de aula morgen, en die slaap zou me goed doen. Ik sloot mijn ogen en was al snel weg van de wereld. Weg van beide realiteiten. Nu zat ik er ergens tussenin, een semi-werkelijkheid genaamd droomwereld.

--

Luid gebonk op mijn deur haalde me bruusk uit mijn slaap. Ik had een fractie van een seconde nodig om te beseffen dat ik op mijn studiootje was.

"Ik kom eraan," riep ik hees naar de deur.

Nog slaapdronken trok ik een boxer aan en schuifelde ik naar de deur. Ik opende hem op een kier en stak mijn hoofd de gang op.

"Eindelijk!" kirde de altijd hypere Louis.

Argwanend keek ik hem aan. Ik snapte niet waar hij toch steeds al die energie vandaan haalde, en al helemaal niet 's ochtends vroeg.

"Rustig nou," zeg ik, "laat me even helemaal wakker worden."

Louis' ogen werden groot.

"Het is al half twee hoor!" zegt hij nog steeds hyper, maar nu met een veelbetekenende blik in zijn ogen.

Plots herinnerde ik het me. Binnen exact een halfuur moest ik ergens zijn.

"Kom gauw binnen, kijk maar wat tv ofzo, ik ga snel douchen!" zei ik snel terwijl ik naar het badkamertje in mijn studio liep.

Hier had ik zin in. Nadat ze twee weken op vakantie was geweest zou ik haar eindelijk weer terugzien. Hiervoor wou ik terug naar deze kant, juist! In al mijn verwarde gedachten van de afgelopen dagen was ik helemaal vergeten dat het eindelijk zover was. Een brede glimlach sierde mijn gezicht. Ik moest er eindelijk eens werk van gaan maken! Alleen wist ik niet goed hoe...

____________________

Hebben jullie misschien tips voor Harry? Hij is ten einde raad en hoopt dus echt op goede raad van jullie ;)

En net zoals Harry jullie hulp wil, wil ik weten wat jullie er tot nu toe van vinden :D Wat willen jullie dat er gebeurt? En wat willen jullie abslouut niet? In de mate van het mogelijk houd ik rekening met jullie opmerkingen/tips :) Dus shoot!