Zawgyi
ဆူး(၁)
ေဆးရံုဝင္းအတြင္းျမဴတာဝန္က်ရာ
အေဆာင္ေရွ႕ကုကၠိဳလ္ပင္ေအာက္
ခံုတန္းေလးတြင္ထိုင္ေနရင္း
ခပ္ေဝးေဝးမွျပံဳးျပက.
ေလ်ွာက္လာသည့္ ျမဴ႕ကို
လက္ေဝွ႔ယမ္းျပလိုက္သည္။
စာေမးပြဲႏွင့္က်ြန္ေတာ္သည္
ျမဴ၏တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႕ေၾကာင့္
မေတြ႔ျဖစ္ခဲ့သည္မွာတစ္လပင္ျပည့္လုနီးနီးရွိျပီ။ေန႔လည္ခင္းပူအိုက္ပူေလာင္ေနျပင္းျပင္းအခ်ိန္ၾကီးတြင္
ပင္အေျပးအလႊားလာခဲ့ရသည္ကိုပင္
ေမာသည္ဟုမထင္မိ ခ်စ္သူေလး၏
မ်က္ႏွာကိုျမင္ခ်င္းလြန္းလွသည္။
ပန္းႏုေရာင္ဝမ္းဆက္ႏွင့္အေပၚထပ္
duty coatကိုတြဲဝတ္ထားသည့္
က်ြန္ေတာ္ခ်စ္သူသည္ ေၾကြရုပ္ကေလးလိုလွေနသည္။
"ေမာင္...ေျဖႏိုင္ရဲ႕လား...။"
ေဟာ... ေတြ႔လား။ကိုယ့္ခ်စ္သူထက္
စာေမးပြဲ resultကိုသာ ျမဴက
ပိုစိတ္ဝင္စားသည္။
"စစေတြ႕ခ်င္းေမာင့္ကို
ေမးသည့္စကားက
ဒီစကားလား?ျမဴ..."
"အင္းေပါ့...ေမာင္ ေျဖမွေျဖႏိုင္ရဲ႕လား
လို႔ ျမဴ႕မွာစိတ္ပူေနတာ..."
ေမာင္ကေတာ့ ျမဴ႕ကိုလြမ္းလြန္းလို႔
စာေမးပြဲျပီးျပီးခ်င္းအေျပးလာခဲ့လိုက္ရတာ...
စကားဆက္မည္ၾကံတုန္း ျကည့္မိသည့္...
မ်က္ဝန္းနက္နက္က
တလက္လက္ေတာက္ကာ
ေမးေနသည့္ျမဴသည္
က်ြန္ေတာ့္စာေမးပြဲresult ကို
သိပ္စိတ္ဝင္စားေနပံုေပၚသည္။
အဲ့ေတာ့ က်ြန္ေတာ္ကပဲေလ်ွာ့ကာ...
"အင္း...ေျဖႏိုင္တယ္။"
ဟုတ္တယ္ေလ...မေတြ႔ခဲ့ရသည္မွာ
တစ္လကို ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းရန္ျဖစ္
စိတ္ေကာက္ကေတာ့မဟုတ္ေသးဘူးေလ။ကိုယ္ကေယာက်ာ္းေလး
အေလ်ွာ့ေပးလိုက္ရတာေပါ့။
ဒါေပမဲ့သိပ္ေတာ့မေက်နပ္
ခ်စ္သူကိုလြမ္းေနသည္ဟု
ဟန္ေဆာင္၍ေတာင္မေျပာသည့္
ျမဴသည္ သိပ္ကို ေနႏိုင္လြန္းသည္။
"ဒါနဲ႔ ေမာင္ ဒီေက်ာင္းပိတ္ရက္
ေမာင့္တို႔ျမိဳ႔ကိုျမဴtripထြက္မယ္လို႔
မာမီတို႔ကိုေျပာျပီးျပီ။"
"အင္း ေမာင္လည္းေမေမတို႔ကို
ေျပာထားတယ္။"
"ျမဴကေတာ့ရင္ခုန္တယ္
ေမာင့္ဇာတိကို ျမဴစိတ္ဝင္စားတယ္။
ဒါနဲ႔ ျမဴ႕ေမာင္ေလးပါလိုက္မွာ
ပါးပါးက ငယ္ေလးကို
အေဖာ္ထည့္လိုက္မယ္တဲ့"
