Annen Katil

Universite

1 ay sonra..

Annesi ile barışan Robert bu gün universiteye gitmek için evden çıktı. Olaylar fazlasıla değişmiş ve hayatları eskisi kadar korkunç ve tehlikeli değildi. O olaydan sonra Robertin annesi kendisini toparlamıştı ve mutlu bir anne-oğul ilişkileri mevcuttu. Robert her şeyi tamamen unutmaya karar vermişti ve artık aklının ucundan şu kötü olaylar geçmiyordu. Sabah kahvaltısını annesi ile yaptıktan sonra ayağa kalkıb onun yanaklarından öperek universiteye yola koyuldu. Yere bakarak gezen Robertin arkasından koşarak sert şekilde omuzundan vurulan el Jacksonun eli idi.

"Naptıgını sanıyorsun? Ani haraketler yapma Jack!"

"Bu gün neşeliyim,universitenin ilk günü ve çok heyecanlıyım,napıyım?"

"Lanet olsun, sen neden benimle aynı universiteye düştün ki?"

"Zaten benim yüzümü göremezsin, odalar ve katlar farklı"

"Zaten tek tesellim bu!"

Universiteye vardıktan sonra Jackson ile Robert kendi odalarını bulup ayrıldılar.

"Yeni arkadaşlar edinme zamanı"

Robert sınıfa geçerek kendisine yer seçti. Her kesin sınıfta olduğuna dair bir eminlik yaranmıştı ki, kapı açıldı ve şirin bir kız telaşla odaya geçti.

"Ah ,özür dilerim,özür dilerim,geciktim"

"Sorun değil,orada boş yer var,otura bilirsin" diye hoca söyledi.

Kız Robertin yanına oturdu.

"Selam"

Robert şu kızdan gözünü çekemez oldu . Aynı anda sınıfın diğer oğlanları.

"Ben Kristina." elini uzatarak Robertle tanıştı.

"Selam, ben Robert,memnum oldum"

Son dersin zili çaldıktan sonra Robert tenefüse çıkıp kantine indi. Bir az atıştırmalık yedikten sonra sınıfa kalkayım derken, kız çığlıkları sesini duydu. Ses kantine yakın bir yerlerden geliyordu. Sesi takip ederek tek-tek odaların kapısını açtı. En son zil karanlık olan, dağınık ve iğrenç kokulu bir odaya girdi. Buraya oda demek bile olmazdı. Sadece kapısı vardı,ama geniş bir yerdi. Karanlıkta sessizce adımladı. En sonunda çığlıkların geldiği yere vardı ve saklanarak orayı izledi. Çığlık atan kızın kim olduğunu görmek olmuyordu, tek gördüğü erkekle kızın sevişme sahnesiydi. Kız ayağa kalkınca Robert gözlerine inanamadı. O, Kristina idi. Robert onun hem vücuduna ,hem de suratına bakıyordu. Zayıf vücudunun ne kadar güzel olduğu akıl almaz gibiydi,ama bunun Kristina olması onu çok şaşırtmıştı. Kristina ayağa kalkıp "Justin, bir de böyle yapalım" dedi. Demek ki, adı Justinmiş. Acaba hangi bölümde okuyor.. Robert dayanamayıp oradan gitmek istedi, o an ayak sesini duyan Kristina "Orada kimse var!" diye saklandı. Justin hemen üzerini giymeye başladı ki,Kristina artık onun Robert olduğunu görmüştü.. "Hadi,gel,yakalanmadan gidelim" diye Justin söylendi.