1. Bölüm

890 28 3
                                    

Kapının çalmasıyla ahşap merdivenlerden hızla aşağı indim.kapıyı açar açmaz babama sıkıca sarıldım gülerek oda karşılık verdi benim koca kahramanım.

-hoşgeldin baba

diyerek babamın çantasını alıp babamın peşinden mutfağa gittim ve devam ettim.

-baba bide 1 hafta oldu ve ben hala bir okula gitmiyorum ve senin müdür olduğun okulda okumak istemiyorum orda bir dans odası bile yok

babam kafasını kaldırıp bana birkaç saniye bakıp elini cebine attı ve elindeki küçük bir kartı bana uzattı

-kayla bu 2 sokak arkadaki bir sanat çalışma salonun kartı seni oraya kaydettim istediğin zaman gidebilirsin.

kesinlikle uzun sıkıcı birgünden sonra bu haber harika gelmişti ve birkaç kez burda olduğunu belirtmek için öksürdükten sonra devam etti

-ve benim okuluma yarın başlıyorsun öğleden sonra çalışmaya gidersin

bu haberi pek sevmesemde bunu belli etmek istemedim ve ona sıkıca sarılıp kartı alıp kapıya yiöneldim çok geç değildi saat ve güzel bir çalışma yapabilirdim.

-baba ben 1-2 saat dışarıdayım telefonum yanımda diyerek konuşmasına izin vermeden evden çıktım.hırkamı üstüme geçirerek çantamı koluma takarak yolda oyalana oyalana yürümeye başladım dışarı sessizdi hatta fazla sessiz aldırmadan babamın dediği yere geldim.dışarıdaki güvenliğe iyi akşamlar dedikten sonra içeri geçtim.içeride birçok oda vardı ''tekvando,karate,badmington,masa tenisi,şan vb.'' ama hepsi kapalıydı sadece 2 oda açıktı dans sınıfının karşısında bide boks odası açıktı kapı aralıydı aldırmadan dans odasına girmek istedim ama merakıma yenik düşüp kapıdan içeri kafamı soktum bir tane çocuk küfür savurup önündeki içi pamukla dolu bibloya vuruyordu ''serseri'' diye geçirdim içimden beni görmesini istemiyordum tam kafamı çıkardım ki

-hey sen dur!!

diye kalın ve tiz bir ses duydum duymamış gibi yapıp dans odasına girdim kapıyı kapattım en iyisi buydu bide bir serseri ile uğraşmak mı ?yok hayır almayayım hem daha burda çok yeniydim. ne şarkısı açmakta karassızdım ve müzik setini çalıştırmayı tam olarak bilmiyordum telefonumdan herhangi bir şarkı açmak için uzandığımda şarjım bitmişti ah bu hiç iyi değildi.müzik setini biraz kurcalamaya başladım ama bir türlü yapamıyordum kapının açıldığını duyunca bir an korktum ve irkildim

-daha fazla kurcalarsan bozucaksın

kafamı kaldırıp daha yeni ki serseriye baktım bişey dememe izin vermeden müzik çaları çalıştırdı ve tekrar bana bakarak konuşmaya devam etti alaylı bir tonla

-bişey değil diyerek dışarı çıktı

arkasından tam birşey diyecekken çenemi kapalı tutmanın faydalarını hatırladım.aldırmadan müziğin ritmine ayak uydurmak için çömeldiğim yerden kalkıp yavaş hareketlele dans etmeye başladım.işte bunu seviyordum dans etmek ruhumu dinlendiriyordu.bazı bölümlerde hala eksiklerim vardı ama bunları bana öğreten anneme söz verdim ve iyi bir dansçı olucaktım.o kadar dalmıştım ki ayağım takılıp yere düştüm ayağımda sorun yoktu ama bileğimi sert çarpmıştım ısınma hareketleri yapmam gerekti .ayağı kalkıp müziği kapattım ve yere oturdum çantamdaki bir bez parçasını bileğime sardım ve tek elimle eşyalarımı topladım ışığı kapatıp kapıyı kapattım ama bileğim çok acıyordu eve gidip biraz dinlenmek istiyordum veee yarın okul vardı ve insanlara iyi bir görünüm vermek istiyordum koridordan geçerken hala boks kapısının açık olduğunu gördüm ama o gıcıkla birdaha muhattap olmak istemiyordum ve arkama bakmadan eve gitmeye koyuldum.

*******

Ve okulun kapısındayım babam beni öpüp kapıdan içeri girdi birden tüm gözler bana döndü kafamı eğip içeri girdim buna alışmıştım müdür kızı olmak istemiyordum ama... okulun bahçesi genişti her tarafta değişik gruplar vardı asla eski okulum gibi bir yere gidemicem işte bu çok can sıkıcı.kafamı eğdiğim için çok geçmeden birine çarpmıştım bile bravo kayla ilk günden rezil oldun başarılar.

kafamı kaldırmadan kitaplarımı tek elimle toplamaya başladım evet bileğim hala iyi değil

-yanlışlıkla oldu üzgünüm diyerek kafamı kaldırdım karşımda tam bir kıvırcık salata vardı mal mal bakıyordu sonra konuşmaya başladı

-önüne bakarsın üzgün olmassın

-sende en azından insanlara karşı biraz kibar olursun diyerek yanından geçtim evet güne süper başladım diyerek babamın verdiği ders programına baktım saate bakarken annemin bilekliğini kolumda olmadığını anladım koridiorun tam ortasında çantamı yere dökmemek için kendimi zor tuttum elimi çantama hızla koyup aramaya başladım ama yoktu lanet olsun o kalabalıkta hızla koşarak babamın odasını aramaya başladım insanlar bana deli gibi bakıyordu ama hiçbiri umrumda değil ve tam koridoru dönerken birine çok sert çarptım ve bildiğimiz yere kapaklandım ve benle birlikte yere bir demir parçası düştü dönüp baktığımda bilekliğimi görünce hemen elime alıp ayağı kalkıp toparlandım.

-bişey değil yine aynı çocuk ve aynı replik bu çocuk başka bişey bilmez mi? kimden mi bahsediyorum şun dün geceki serseriden tabiki ama bu sefer arkasında bir sürü vardı.

-bunu nerden aldın?

-şuan elinde olduğuna göre sorun yok

-ahhh diyerek tısladım beni umursamaz gibi yaparak

-hoşgeldin okula kayla diyerek yanımdan hızla geçti.

ve berbat bir güne berbat bir okula geldiğimi yeni anladım bravo...

yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum.iyi okumalar :D -DP

Punk ( Justin Bieber )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin