naiwan nalang ako mag isa pinilit kong hawakan ang kamay niya pero marahas niya itong hinila..
halos mahilam na ako sa luha ko na nag uunahang tumulo. sumabay pa yung malakas na ulan. Mag isa nalang ako ngayun dito sa kalsada.
Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan pa naming mapunta sa sitwasyong ganito.
Bakit? kailangan pa nya akong hiwalayan?. saan ako nag kulang saan ako nag kamali?
bakit kailangan nya akong saktan ng ganito?
Napaupo nalang ako sa kama ko.. hindi ko alam kung paano ako nakauwi para akong robot na naglalakad na parang walang pakiramdam. sobrang sakit kase...
pinupunasan ko ang buhok ko ngayun dahil tuluyan nalang akong naligo.. unti unting bumabalik ang mga tanong sa isipan ko..
Bakit?? iniwan ako ni Aldrin?
Bakit ? sumuko na sya??....
tumutulo nanaman ang mga luha ko. Lalo pang tumindi ang sakit na nararamdaman ko na wala na akong makakapitan. wala akong kaibigan at wala ang pamilya ko dto para suportahan ako.
tanging si Aldrin lang ang nag papalakas saakin tapos pati sya mawawala nadin?
"May kasalanan ba ako? Bakit ako pinaparusahan ng ganito..." iyan nalamang ang nabanggit ko hanggang sa nakatulog na pala ako...
walang sigla ang umaga ko dahil walang nag text saakin. walang nag "Good Morning pinaka mamahal kong Ayra" wala nadin yung mga chat nya saakin na "I love you Babe! Pakasal na tayo" wala na yung mga biro nya na bumubuo ng araw ko.
kumakain ako ngayun pero wala akong malasahan dahil sa wala naman akong gana.
nag pasya ako na maligo nalang at pumasok.
Hindi ko alam kun kaya kong harapin si Aldrin. Hindi ko alam kung anong mangyayare saakin kapag nakitavko sya.
Nag lalakad ako sa hall way nang may nakita akong pamilyar na damit. TAMA! yun nga ang damit na regalo ko kay Aldrin may kasama siyang babae at mag ka akbay sila at kahit nasa likoran nila ako halata ang hagikgikan nila.
tumulo nalang bigla ang mga luha ko at ang alam ko lang ay na patuloy ako sa pag lalakad at bigla nalang akong natumba..
nagising ako at di pamilyar saakin kung nasaaan ako. inilibot ko ang mata ko at saka umupo.
may kumatok sa pintuan at saka binuksan ito. saka ko na kumpirma na nasa clinic ako dahil si Doctora Madrigal pala ito.. kilala ko sya dahil sya ang Doctora ng mommy ko noon.
" OHHH!! hija! bakit ba kase nahimatay ka? "
nag tatakang tanong ni dok.
"Ahhh ehhhh kasi po"
"Ano? nakatulog kaba ng maayos? nakakain kaba? ohhh baka naman lasing ka at isa pa antaas ng lagnat mo." sambit niya umiling nalang ako bilang sagot. napabuntong hininga siya..
giniginaw ako kaya naman pinahiga na ulit ako ni dok. i n excuse nadaw ako ni Dok. sa klase ko. pero nag tataka ako kung paano ako napad pad sa clinic na ito...
umaasa ako na siya! siya yung bumuhat saakin at siya ang nagdala saakin dto.
nasa gitna ako ng pag papantasya nang biglang kumatok at pumasok si Aldrin.
kita ko ang pag aalala sa kanyang mga mata
kita sa mata ko ang pag kinang dahil sa siya nga siya nga ang bumuhat saakin yayakapin ko na sana nya nang may pumasok na isang babae babae na ngayun ko lang nakita at mag kahawak sila ng kamay...
Halos mawala ang ngiti sa labi ko nang makita ko yung babae.
"S-si-sino sya??"nauutal na tanong ko...
halos ayaw nang bumuka ng bibig ko dahil sa gulat.
akala ko ay pinuntahan nya ako dto para kamustahin ako pero mali ako.
Sinabi niya saakin na may lalaki daw na bumuhat saakin nang makita ako na nahimatay.
At nabalita na nandito ako. kaya pinuntahan ako dto ni aldrin, isa pa pinuntahan nya ako dahil gusto daw niyang ipakilala saakin yun babaeng kasama nya...
halos magunaw ang mundo ko dahil sinabi niyang
"AIRA GIRL FRIEND KO!!!" naka ngiting sambit niya..
pinilit kong ngumiti kahit masakit na kahit gusto nang tumulo nang mga luha ko. parang pinipiga ang puso ko parang higit pa sa 1 milyun ang karayum ang tumutusok sa puso ko...
isang nakakabinging katahimikan ang pumaligid saamin pagkatapos kong ngumiti sa kanalina...
wala pang 3 minuto nag paalam na sila dahil may klase padaw.. nginitian ko nalamang uli sila nang lumabas na sila sa clinic.
naiwan akong tulala.. pag kalabas na pag kalabas nila nag unahan nang tumulo ang luha ko....parang gripo na ayaw mag tigil..?
ansakit pala! yung makita mo na masaya na siya at parang d manlang siya nasaktan sa pag hihiwalay namin..
mag dadalawang oras na ako dito sa clinic kaya nag pasya nalang ako na umalis... nag paalam na ako kay Doktora. Tumngo naman sya bilang sagot..
umuwi nalang ako sa bahay hindi nalang ako tumuloy pa sa klase..
humiga ako sa kama ko maliit lang ito dahil nasa apartment lang ako at gaya ng sabi ko wala naman ang pamilya ko para suportahan ako...
naiisip ko nanaman ang nangyare kanina.. wahhh.. nag talukbong nalang ako sa kumot ko... ayoko nang isipin pa sya.. masaya na pala sya ehhhh masaya na pala sa dun sa babaeng ipinalit nya saakin.. dapat mag move on nako...
dapat talaga pero ang tanong ay papaano???
paano ako mag sisimula?? saan?? anong una kong gagawin. nababaliw nako sa nangyayari saakin...
buwan ang lumipas.. na nasasaktan ako dahil palagi ko silang nakikita pero. unti unti kong natutunan kung paano mag move on.
nag karoon nadin ako ng mga ilang kaibigan.
ewan ko ba pero naging madal dal na ako
nandyan na si Pat si Andrea at si Mary.
nakilala ko din si Enzo. sya ewan ko ba pero isa sya sa nakatulong saakin para makawala sa pag kakulong ko sa rehas ng sakit..
halos 19 years akong naging mag isa..
mag isang nabubuhay at dumating si Aldrin sa buhay ko. pero iniwan na niya ako.
at ngayun ay mag sisimula akong muli..
Tulad dati mag sisimula akong muli..
kung noon mag isa lang ako..
pero ngayun?.hindi na.
IM NOT ALONE ANYMORE AND THANKS TO MY NEW FRIENDS!!!!
END!!!!!!!
thankies po sa pag babasa hahaha epal po ako hahaha pero sana po suportahan nyo ang THE BAD BOYS GIRL FRIEND hahahahah at ayun na nga hahahahaha sorry po sa mga maling words still baguhan hahah love you guys....
Amiho06!! ♥♥♥♥
