ARÛS'U'L QUR'ÂN

✉BENİM BİR SEVGİLİM VAR✉

Elindeki kitabın satırları arasında derin bir yolculuğa çıkmıştı genç kız...

Kelimeleri takip eden gözleri,, aşkla bakıyordu bu eşsiz dizelere ...

Bazen dolu dolu oluyordu okuduklarıyla ...
Bazen sıcacık bir buse payda oluyordu çehresinde ,, yazılanlarla ...

Ne kadar vakit kaybetmişti acaba o kitabın başında ?

Bilmiyordu ...

Ne önemi vardı ki ?

Elinde olsa zamanı durduracak ve o satırların arasında kaybedecekti kendi varlığını... Öyle büyük bir hasretle okuyordu ... Öyle şiddetli bir ateş vardı içinde bu yazılanlara karşılık...

Zamanın ve mekanın önemini kaybettiği bi anda ,, göz pınarlarından akan , bir inci tanesi edasıyla süzülen göz yaşı , okuduğu kitaba damlamıştı ki ,, onu girdiği zamanlar ötesi yerden arkadaşının telaşlı sesi çıkardı ;

- Dil Ruba !

Kapının arkasından gelen aceleci ses ile beraber elindeki kitabı koltuğa koydu ve yerinde dikleşti genç kız . Az sonra kapı açılmış ve sesindeki telaştan bin beteri yüzünde olan arkadaşı içeri girmişti .

Kendisine doğru gelen arkadaşını karşılamak için ayağı kalkmak istedi ama , arkadaşı buna izin vermeyip , oturmasını işaret etti ve kendiside yanına oturdu.

Dil Ruba ,, dostunun bu hareketine anlam verememişti , üstelik bu hali kendisini korkutmuştu da ;

+ Yasemin , ne bu telaşın ? Bişey mi oldu ?

Dil Ruba'nın endişesi sesine yansımıştı lakin ,, Yasemin'in bunun farkında olduğu söylenemezdi ! Geldiğinden beri genç kızın yüzüne bakmamıştı bile . Kafasını eğmiş,, büyülenmiş gibi elindeki telefona bakıyordu.

Gerçekten ne olduğunu anlamayan Dil Ruba ,, eliyle arkadaşını dürttü ;

+ Yasemin iyi misin ? Ne oldu diyorum , beni duymuyor musun ?

Dil Ruba'nın sitemli sesi ve koluna dokunan eli işe yaramış olacak ki ,, Yasemin sanki yeni görmüş gibi arkadaşına bakmaya başladı. Bu anlamsız bakışma bi süre daha devam etti ve nihayet Yasemin mantıklı bi tepki verdi arkadaşına . Elindeki telefonu Dil Ruba'ya doğru uzattı ;

- Bunu görüyor musun ?

Dil Ruba ,, arkadaşının verdiği telefonu eline alıp , bi süre anlamaz gözlerle ekrana baktı. Ekranda yazanları idrak ettiğinde ise , kocaman açılmış gözleri ile yanındaki arkadaşına çevirdi başını ;

+ İnanmıyorum ! Şaka yapıyorsun ! Yasemin gerçek mi bu ?

Dil Ruba'nın ne anlama geldiğini çözemediği yada çözmekle uğraşmak istemediği ses tonunu es geçerek ,, heyecanlı bi eda ile yanıtladı arkadaşını Yasemin ;

- Dil Ruba bende hâlâ inanamıyorum bunun gerçek olduğuna ! Bu inanılmaz birşey Ruba ! İnanabiliyor musun ,, Hazar Almadağ bana mesaj atmış ! Hazar.Almadağ.Bana.Mesaj.Atmış ! Hani şu bizim semtin kızlarının hepsinin hayran olduğu çocuk ! Hani şu istese bütün mankenleri mesleğinden edecek çocuk ! Şu eşsiz yakışıklı Hazar ! İnanabiliyor musun Ruba ! Aman Allah'ım kalbim yerinden çıkacak !

Dil Ruba ,, arkadaşının söyledikleriyle beraber gözlerini iyice açmış,, sonra bi iki kere kırpmış ,, sonra derin bi nefes almış,, balık gibi açtığı ağzını kapatmayı tercih edip ,, başını sağa sola sallayarak önüne dönmeye karar vermişti. Yasemin ise hâlâ elinde tuttuğu telefona bakıyordu .