Rüya'nın ağzından...
Derste can sıkıntısından ölmek üzereyken sınıfın kapısı çaldı. İçeri giren Kadir di.
"Hocam ablam bi gelebilir mi? Özel bi konu var da."
"Ablan kim senin?"
"Rüya" dedi Kadir. O salağın yüzünden rezil olmuştum işte.
"Tabi gelebilir" dedi ve dışarı çıktım.
"Ne var Kadir ya ne istiyosun!??" Dedim bağırarak.
"Canım sıkıldı seni görmek istedim olamaz mı?" Bu çocuk sinirlerimi bozuyor.
"Başlatma canına git şimdi burdan!" Dedim ve sınıfa doğru yöneldim.
Derin'in ağzından...
Artık hayat omuzlarımın üzerinde
Yük olmaya başladı. Artık daha fazla dayanamıyorum. Kardeşimin ölümünden sonra hiç bir şey eskisi gibi olmadı. Bu acıya baş kaldırdığını düşündüğüm kötü alışkanlıklarım var. Uyuşturucu batağından bir türlü çıkamıyorum. Sigaraya olan alışkanlığım gün geçtikçe artıyor. Bunlara daha fazla nasıl dayanabilirim...
***
Uyuşturucu krizlerim yeniden boy göstermeye başladı. Kızların bu durumdan haberi yok. Onlarıda kendi dertlerimle üzemem. İşte bu yüzden kimseye anlatmıyorum. Uyuşturucuları bana satan adamı aradım. Şu anda o maddeye çok ihtiyacım var.
Adamı aradım ve bana her zamanki yere gitmemi söyledi. Orada buluşacakmışız. Arabama bindim ve hızla oraya doğru sürmeye başladım.
Uzay'ın ağzından...
Evde can sıkıntısından ölürken aklıma gelen fikirle ayağa kalktım bara gitmeye karar vermiştim. Annemle babamdan ayrı yaşadığım için kimseden izin alma ihtiyacı duymuyorum. Odama çıktım ve bara gitmek için hazırlandım. Hazır olduğumda arabamın anahtarınıda alıp çıktım.
Hızla barın olduğu sokağa doğru giderken gördüğüm görüntü ile donup kaldım.
Okuldaki yeni kızdı bu ve bir adamdan poşetin içinde bir şey aldı. Ardından arabasına binip hızla uzaklaştı. Ne olduğunu anlamak için arabayı bir kenara park ettim. Adamın yanına doğru hızlı adımlarla ilerledim. Hızla adamın kolunu kavradım. Adam anlamaz gözlerle bana baktı at hırsızı kılıklı itici bir adamdı.
"Az önce o kıza ne verdin?" Dedim yüksek sesimle. Tahmin ettiğim kadarıyla uyuşturucuydu.
"Hiç bir şey vermedim" dedi biraz korkarak.
Aklıma gelen ilk şeyle
"Ona uyuşturucu verdiğini gördüm. Aynısından bana da ver. Parası neyse veririm" dedim. Bunu yapmamın amacı adamın itiraf etmesiydi.
"Evet doğru görmüşsün. Kaç paket istiyorsun?" Dedi ve güldü. Şerefsiz adam. Tam tahmin ettiğim gibi olmuştu. Ne yani o kız uyuşturucu mu kullanıyordu?
En kısa zamanda bu olaya o kızla konuşmam gerekiyor. Daha adını bile bilmediğim bir kıza yardım ediyorum...
1 hafta sonra..
Derin'in ağzından...
Artık bu acıya katlanmıyorum. Bıktım artık böyle yaşamaktan. Her sabah uyandığımda kalbimde oluşan acıdan... Dayanamıyorum artık. Ailem benimle ilgilenmiyor. Kardeşim öldü. Uyuşturucu bağımlısıyım. Kendime zarar veriyorum ama bu zarar benim hoşuma gidiyor. Ama bu gün bu işe bir son vermem gerekiyor. Artık katlanamıyorum. İki senedir mutlu olmayı denedim ama olmuyor. Bende mutluluğun 'm' harfi bile yok. Nereye kadar böyle devam edicek? Ama ben bir karar verdim. Bu acı benimle ölene kadar gelicek. Ama ben bunu istemiyorum. O yüzden bu gün uçuruma gidip kendimi ölümün huzurlu kollarına bırakıcam.
Uzay'ın ağzından...
Bu gün Derin le konuşmalıyım. Onu araştırmak istemiştim ama sadece adını öğrenebildim.
***
Son dersteydik ve çıkış zilinin çalmasını bekliyordum. Derinle konuşucaktım.
Çıkış zili çaldı. Derin koşarak sınıftan çıktı. Bende arkasından koşuyordum. Arabasına bindi. Bende hemen arabama onu takip etmeye başladım.
Uçurumun kenarına gelmişti. Arabadan indi. Uçurumun en uç kısmına geldiğinde bende hemen arabadan inip peşinden gittim.
Tam kendini bırakıcakken tuttum kollarından. Sonra kendime çektim ve sarıldım. Ben sarılınca göz yaşlarını serbest bıraktı. Ve bana sarıldı. Korkuyordu bunu anlamak için dahi olmak gerekmez.
"Tamam ağlama bak yanındayım" dedim.
O sırada gözlerime baktı ve gözü yaşlı gülümsedi.
"Teşekkür ederim ama beni niye kurtardın."
"Ölmene göz mü yumsaydım"
"Geçerli sebeplerim var. Keşke göz yumsaydın."
"Berbaer konuşup çözebilirz"
"Çözemeyiz." Dedi yüzüme bakarak.
"Çözeriz..."
