-Ayşegül ben mezara girince değil senin kalbinden çıkınca ölürüm ancak.
- O zaman sonsuza kadar yaşıyacaksın poyraz bir mucize gerekiyorsa o mucize olacak.
Poyraz Ayşegül ün kalbinden çıkınca ölecek, peki sen hiç uğramadığın kalbin hesabını kime vereceksin?
Ayrılık değildi çünkü hiç biz olmayı beceremedik, bitiş değildi kaç kere bittik başladık, kırgınlık değildi zaten paramparçaydım. Peki neydi bu? Senden nefret ediyorum deyişine mi? inanmalıydım seni seviyorum deyişine mi? Yoksa başkasına yazdığın o satırlarda kendimi aramayı kesmeli miydim artık? Heyecanla her satırında bu virgül banadır, belki hala bitmeyen cümleler vardır diye avutmaktan yoruldum kendimi. En azından umut etmem dimi artık, bu son yastık ıslatışımdır umarım çünkü sen hiçbirine değecek kadar sevmedin beni.
