eylül

17 3 1
                                    


  aşk denilen kavram bütün çıplaklığıyla hayatımı yok ederken algılarım sanırım artık kapandı eylül adında tanıdığım kadın bana "Neslihanı" bile unuturdu o kadar güzel ki yer yüzündeki karları erite bilir güzel haliyle bazen oturduğu kafe ye gidip bir fincan kahveyle sadece ama sadece onu izliyorum konuşmasını hata göz kırpmasına kadar hayatım basiti onu tanıyana kadar ki tanımadım da kim olduğunu ne yaptığını bilmeden aşık oldum cesaret edip ona onu sevdiğimi fısıldayamadım çekingenlik üzerimde".


keşke diyorum yakından kokusunu içime çeke bilsem onun ellerini soğuktan koruya bilsem onlarca insanın arasından onu kurtara bilsem ama yapamıyorum gücüm yetmiyor neden böyle oldu ki ona neden söyleyemedim sevdiğimi oysa başka bir kadın olsa derdim hiç yoktan denerdim başara bilirdim ellerim titremese kalbim hızla çarpmasa çirkinliğimden olsa gerek utancım bir kere yan masama oturdu tek başına arkadaşları gelmemişti ismini soracaktım içtiğim kahve boğazıma zehir tadı verdi adeta parçaladı  ona onu sevdiğimi söylesem vereceği tepkiyi kestiremiyorum pek gözümde

sigara içişi o kadar muazzam ki bir tablo gibi onun o halini çizmek için milyon tane RESAM tanıyorum ama çizemezler abartıyorum biraz abartmayı hak ediği için ismi Eylül olan bu Tanrıça belki yeni bir yol çizmeme yardımcı ola bilir yine o kafedeyim hava soğuk ama o daha soğuk sekiz gündür gelmiyor ben hala aynı sandalyede bekliyorum sadece bekliyorum


 

NESLİHANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin