And Then Everything Changed.

Part 10 - Διάρριξη

EM's POV
      Η άποψη της Lauren είναι λιγάαααακι περίεργη...Αλλά οκ, την σέβομαι.Πρέπει όμως να ψάξουμε για να βρούμε τι πραγματικά συμβαίνει και να μην βασιζόμαστε σε πράγματα που ούτε καν υπάρχουν...Κατά τη γνώμη μου...Δεν νομίζω να υπάρχουν βρικόλακες και μάγισσες κλπ.Είναι γελοίο!

"Em; Επικοινωνείς με το περιβάλλον;"

"Ναι, ναι σόρυ αφαιρέθηκα.Τι έλεγες;"

" Πότε είσαι ελεύθερη να πάμε να ρίξουμε μια ματιά στην βιβλιοθήκη;"

" Και σήμερα μπορώ, αν είναι πάμε και τώρα."

" Αα...Αυτό ξέχασα να το αναφέρω...Καλύτερα να, εμ, μην ψάχνουμε ώρες που μπορούν να μας δουν..."

" Και ποιες είναι οι ώρες που δεν μπορούν να μας δουν;"

" Εμ...Μετά από την απαγόρευση κυκλοφορίας..."

" Εμ...Συγνώμη, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι εγώ θα βγαίνω έξω μετά την απαγόρευση κυκλοφορίας για μια έρευνα;"

" Το ότι ξέρω πως καταβάθος κι εσύ σκας να μάθεις τι κρύβεται πίσω από αυτές τις λίγες μέχρι τώρα περίεργες φάσεις και τι πρέπει να περιμένουμε."

Πραγματικά έχει δίκιο.Είμαι αρκετά μπερδεμένη και θέλω να μάθω τι συμβαίνει...Γιατί είμαι πια 200% σίγουρη πως κάποιος ήταν μέσα στο δωμάτιο της Violet και με κάποιο " μαγικό" τρόπο εναφανίστηκε έτσι απλά!

" Οκ...Με έπιασες.Αλλά είσαι σίγουρη πως είναι καλή ιδέα; Γιατί δεν ψάχνουμε μέσα στη μέρα διακριτικά;"

" Αν όντως συμβαίνει κάτι θα καταλάβουν ότι ψάχνουμε."

" Ποιοι θα καταλάβουν;"

" Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει ή γνωρίζουν."

" Μάλιστα..."

" Θα περάσω σήμερα κατά τις 10:00 από το δωμάτιό σου.Να φοράς μόνο μαύρα ρούχα οκ;"

" Ουφ...Καλά.Τα λέμε."

" See yaa" λέει και απομακρίνεται.

      Απλά ελπίζω να μην μας δει κανείς.Έχω κάνει καλή εντύπωση εδώ μέχρι τώρα, κρίμα δεν είναι να την χαλάσω έτσι ξαφνικά;

      Η ώρα είναι 9:39 και έχω ανοίξει την ντουλάπα μου ψάχνοντας για μαύρα βολικά ρούχα.Τελικά έβαλα ένα μαύρο κολάν και μια μαύρη μπλούζα με μανίκια έως τους αγκώνες.Έπιασα τα μαλλιά μου αλογοουρά και έκατσα να χαζέψω λίγο στο κινητό μου, μέχρι που άρχισα να ακούω κάτι φωνές.Τι γίνεται; Μετά από λίγο συνηδητοποίησα πως προέρχονταν από δίπλα.Έχω αρχίσει να ανησυχώ... Πλησιάζω το αυτί μου στον τοίχο και τότε καταλαβαίνω...

" Ο Χριστός και η Παναγία έλεος με αυτό το σχολείο! Τι παίζει;"
Φώναξα.Και...Ναι, η διπλανή από ότι φαίνεται είναι με τον γκόμενό της...

Ίσως και να με άκουσαν γιατί σταμάτησαν τις φωνές για μια στιγμή...

Μετά από δύο λεπτά χτυπάει η πόρτα μου και ανοίγω στη Lauren που φοράει προφανώς παρόμοια ρούχα με μένα.

" Heyyyy." λέει μοιάζοντας ενθουσιασμένη.

" Hello." απαντάω.

"Ερώτηση.Γιατί έχουμε ντυθεί λες και πάμε να κάνουμε διάρριξη;"

" Εμ...Γιατί ουσιαστικά αυτό κάνουμε..."

" Εεε;"

" Απαγορεύεται να κυκλοφορούμε τέτοια ώρα, οπότε η βιβλιοθήκη είναι κλειδωμένη, εφόσον δεν την χρησιμοποιεί κανείς."

" Και να μαντέψω, εσύ θα βάλεις το χεράκι σου και θα μπούμε μέσα..."

" Yep."

" Έλεος ρε Violet, τι κάνω εξαιτίας της περιέργειας που μου δημιούργησες..." μουρμούρισα και η Lauren πρέπει να με άκουσε αφού έριξε ένα πνιχτό γελάκι.Άντε να δούμε μπας και βρούμε τίποτα.

      Βγαίνουμε από το δωμάτιό μου και προσεκτικά προχωράμε κατά μήκος του σκοτεινού διαδρόμου των κοριτσίστικων κοιτώνων.Όταν φτάνουμε προς το τέλος του κατεβαίνουμε την σκάλα που μας οδηγεί στον διάδρομο με την αίθουσα υποδοχής, την τραπεζαρία και τέλος, την βιβλιοθήκη.Βρισκόμαστε μπροστά από την μεγάλη σκαλιστή πόρτα της βιβλιοθήκης, που σου δίνει την εντύπωση ότι θα μπεις σε κάποιον άλλο κόσμο ή κάτι τέτοιο... Η Lauren βγάζει ένα τσυμπιδάκι από τα μαλλιά της και το βάζει προσεκτικά μέσα στην κλειδαρότρυπα.Μετά από λίγη ώρα, ακούγεται ένα "κλικ" και ανοίγω την πόρτα που προκαλεί ένα ανατριχιαστικό, βαρύ τρίξιμο.

------------------------------------------------------------------------------------------
Hello everyone! Τι κάνετε; Αύριο επιστρέφουμε σχολείο...:( Why?? Αν όμως το σύμπαν μας συμπαθεί ίσως και να χιονίσει πολύ και να μην πάμε...♥ Anyways... Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο; Please vote and comment!♥Ααα άλλαξα τον τίτλο και την pic του βιβλίου♥ Πείτε μου αν σας αρέσει.
Kisses!♥
~♥Bye♥~

- Ντορίνα♥