Ne olursa olsun neden benle konuşmadığını öğrenmeliyim bunun tek yolu o eve gitmek ama annemi ikna etmeliyim.Sabah erkenden kalktım ve güzel bir kahvaltı hazırladım ama bu sefer ki öyle peynir,zeytin değildi.Bu sefer güzel hazırlamıştım evet becerebilmiştim.
Annem uyandığında şaşırdı tabi ki.daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştım.Anladı da hemen "ne istiyorsun söyle bakalım"dedi.anneler neden her şeyi anlar ki.
"Hiiç dedim güzel anneme kahvaltı hazırlayamaz mıyım yani.Annemin gözleri doldu.Nedenini biliyordum babamdı.
Babamı size daha önce anlatmadım ya da anlatmak istemedim diyebilirim.
Ben dokuz yaşındayken gitti babam bir daha da geri dönmedi,dönmesinde. Anlatmamamın sebebi anlatınca dayanamayıp babam için ağlamam ve ben o adam için ağlamak istemiyorum.
Neyse annemi sakinleştirdim ve "bu akşam karşı ki eve misafirliğe gitsek anne bak yeni taşındılar ayıp olur sonra,komşuluk öldü mü yani"sözleriyle kandırmaya bir nevi ikna etmeye çalıştım.
Annem çayından bir yudum aldı ve "bakarız" dedi.İkna ettiğimi düşünüyordumama bakarız lafının altında neler yatıyordu onu anlayamadım annem kararını değiştirmeden giyindim servisi beklemeye başladım.
Bugün erken hazırlandığım için servisi çok bekleyeceğim gibi görünüyordu.
Saat 7:15 servis buçukta gelecekti neyse bekledim birden karşı ki evin kapısı açıldı başka bir servis gelmişti ve o çocuk o servise bindi.
Şimdi anlaşılıyordu ki sabah başka servisle okula gidiyor akşam ise eve bizim servisle geri dönüyordu ama neden?
Akşam eğer oraya gidersek kafamda ki soru işaretlerini gidereceğime emindim ama gidersek.
Servis geldi ve bindim bu sabah fazla beklediğim için üşümüştüm ve şoföre "klima açık mı "diye sorunca hiç beklemediğim ters bir cevap aldım.
İnsanlar neden bu kadar ters bu yolun sonu ne?nereye kadar böyle devam edecek...
Okula yaklaştık servis durdu indim.Hala üşüyordum.Soğuk havaya karşın insanlar da çok soğuktu birbirlerine karşı.Biri şu şoför diğeri bana karşı hareketleri bir anda değişen Melis biri de şu egolu çocuktu.
Neden böyleler...
Bugün okula daha erken gelmiştim sınıfa girince sıramın üzerinde bir kağıt parçası üzerinde "Bazı şeyleri fazla merak etmesen ve insanları takip etmesen daha iyi olur" yazıyordu.
Kimin yazdığını anlamadım ama bu konu hakkında kafamda az çok bir şeyler belirdi.Konu şu çocuk olmalıydı ama bunu yazan onu nereden tanıyor ve benle alakası ne?
İşler iyice karışmıştı.Şu çocuk hakkında cidden bir şeyler öğrenmek istiyordum ama biri de beni takip ediyordu yoksa nereden bilecekti bunca şeyi.
Sıramda oturmuş canım sıkkın bir şekilde oturuyorken Melis yanıma geldi.Bunca soğuk davranışından sonra gayet samimi bir şekilde bana "bir sorun mu var" diye sordu. Melisin davranışlarına artık akıl sır erdiremiyordum.Anlatmak istedim ama anlatamazdım geçiştirdim sadece bu aralar kafamın karışık olduğunu söyledim o da tamam deyip hocanın gelmesini beklemeye başladı.
Ders müzik hoca herkesin dersi kaynatacağı türden biriydi ders işlenmez diye düşündüm .
Hoca içeriye girdi sınıfın iki şımarığı hemen hocanın yanına gidip"sınavımız var hocam sessizce çalışsak olur mu" klasik yalanını söylediler ee hoca tamam dedi kandırmak kolaydı bu değerli hocamızı.
Sonuç kimse sessizce çalışmadı tabi ki. Bense dalgın bir vaziyette şu mektubu kimin yazdığını ve yazanın o çocuğu nereden tanıdığını düşünüyordum.
Ders zilinin çalmasıyla irkildim. Ama kafamda hala şu mektup olayı vardı.
Yorumlarınızı bekliyorum oy vermeyi unutmayın :D
