DARK (Harry Styles Fanfiction Μετάφραση) + Knockout (Sequel to Dark)

Knockout(Sequel to Dark) -Chapter 6-

Το στομάχι μου σφάδαζε,ήταν αυτό το απαίσιο συναίσθημα που δεν μπορούσα να δαμάσω.Με κοιτούσε προσπαθώντας να διακρίνει την αντίδρασή μου και το μόνο που μπόρεσα να του ανταποδώσω ήταν ένα κενό βλέμμα,μέσα από τα φώτα του δρόμου.Ανάμεσα στις ανόητες σκέψεις μου,αναρωτιόμουν αν ήταν αγενές που τον κοιτούσα επίμονα.Πρέπει να είναι συνηθισμένος σ'αυτό δεν είναι μια ατέλεια ή κάποιο ντροπιαστικό τατουάζ που πρέπει να κρύβει κάτω από τα ρούχα του ή το πέρασμα ενός εύθυμου ανέκδοτου.Είναι μία από τις πιο γεμάτες με αξία αισθήσεις,σε βοηθάει να προσγειωθείς στην κατάσταση,στο περιβάλλον γύρω σου.Δεν μπορώ ούτε να φανταστώ πόσο χαμένος έχει γίνει.

''Εσύ-''Ξεκίνησα να πω γρήγορα αλλά αναθεώρησα.''Έχεις κάτι για να ρίξω το νερό μέσα;''

Τα χέρια μου κάλυπταν εν μέρη προστατευτικά πίσω την πλάτη μου,επειδή δεν μπορούσα να τα κάνω να σταματήσουν να τρέμουν.Δεν είμαι σίγουρη για το αν απογοητεύτηκε από την άμεση αντίδρασή μου,αλλά το μέτωπό του βαραίνει,προτού πάει να ψάξει για κάτι στην κουζίνα.Τον ακολούθησα προσεκτικά από πίσω του,προσπαθώντας να προσδιορίσω πόσο εκτενής είναι αυτή η ανικανότητά του.Η μικρή απόσταση είναι μια ανεπαρκής ένδειξη διότι αυτό είναι το σπίτι του,ξέρει πολύ καλά τον εσωτερικό χώρο και θα μπορούσα να κινηθεί σ'αυτόν πιθανότατα και με κλειστά μάτια.

Φέρεται απολύτως φυσιολογικά καθώς ψάχνει ανάμεσα στις κούπες,με εξαιρέση το γεγονός πως είναι τυφλός.Γαμώτο.Καθάρισα τον λαιμό μου από νευρικότητα και ο Harry γύρισε να με κοιτάξει νομίζοντας πως επιζητούσα την προσοχή του.Ίσως να είναι σαν να κοιτάζει ανάμεσα από ένα θολωμένο γυαλί ή ενδεχομένως το αριστερό του μάτι να διακρίνει σκουρόχρωμες σιλουέτες.Αν κλείσει το δεξί του μάτι τι θα βλέπει;Δεν προλαβαίνω να αναρωτηθώ διότι ξεκινάει να ψάχνει στην κουζίνα.Κάποια άλλη στιγμή θα του γκρίνιαζα για την στίβα με τα άπλυτα πιάτα που ήταν παρατημένα στον νεροχύτη.Είναι ένα μικρό χάος αποτελούμενα από λερωμένα μπολ,κατσαρόλες με φαγητό μέσα,και άλλη μια ορδή από σκεύη.

''Πώς;''

Κρατώντας πετσέτες για την κουζίνα,ο Harry έμοιαζε με ένα μικρό παιδάκι που το ρωτούσαν για ένα στολίδι που έσπασε και κολλήθηκε ξανά.Ενδεχομένως δεν είναι και η καλύτερη προσέγγιση του θέματος,αλλά δεν υπάρχει νόημα στο να υπεκφεύγω.Έπρεπε να ξέρει τι θα ρωτούσα.

''Τι;''Απάντησε.

Κρατούσε τον εαυτό του με έναν δειλό τρόπο,σαν να μην ήταν συνηθισμένος να είναι κάποιος τόσο άμεσος.Ή ίσως επειδή δεν με ενοχλούσε η διατήρηση της οπτικής μας επαφής.Είναι ακόμα αυτός,παρ'όλο το πόσο ψυχρός και κλειστός έχει γίνει.