DARK (Harry Styles Fanfiction Μετάφραση) + Knockout (Sequel to Dark)

Knockout(Sequel to Dark) -Chapter 9-

Ξυπνάω σε ευχάριστη ζεστασιά, εκείνη που με θέλει να χαλαρώνω στο κρεβάτι όλη μέρα και να αναβάλλω όλες τις ανησυχίες .Με ένα ευχάριστο αναστεναγμό τα πόδια που επεκτείνονται, ξεδιπλώνοντας τα νυσταγμένα μου άκρα πριν κουλουριαστώ στην μεριά μου. Τα δάχτυλά μου πιάνουν το πάνω μέρος του παπλώματος πριν το δωμάτιο φανεί σε εμένα παράξενο. Σηκώνομαι πιο γρήγορα απ 'ότι θα έπρεπε και τώρα μάχομαι με έναν αναπόφευκτο πονοκέφαλο. Αυτό δεν είναι το δωμάτιό μου και σίγουρα όχι το κρεβάτι μου. Γεγονότα από το προηγούμενο βράδυ ξαναφουντώνουν στο μυαλό μου και κατακλύζουν τα μάγουλά μου με θερμό ροδαλό. Τα πόδια μου είναι γυμνά στα σεντόνια. Είναι καλό που ο Harry δεν είναι στο κρεβάτι διότι ο τρόπος που εξαγριωμένα κτυπάω ελαφρά το στρώμα από την πλευρά του θα έδινε στον οποιοδήποτε πλεονέκτημα. Είναι άδειο, εκτός από εμένα. Από την προστατευμένη εικονικά θέση που βρίσκομαι, μπορώ να δω το μπάνιο άδειο και την πόρτα του δωματίου κλειστή. Μόνη τότε. Στηρίζομαι πίσω στους αγκώνες μου φυσώντας τυχαίες τούφες από τα μαλλιά μου μακριά. Διακόπτω όλο το σύνηθες αίσθημα ,για να εγκαταλείψω το βουνό από σεντόνια, και αυτό, κάνω με ένα ρίγος και ένα θυμωμένο βογγητό. Τα δάκτυλα των ποδιών μου σουφρώνουν στο παγωμένο πάτωμα πριν σταθώ, τρίβοντας τον ύπνο από τα μάτια μου και βαδίζοντας δια μέσου του δωμάτιο. Υπάρχουν φωτογραφίες που διακοσμούν την κορυφή της συρταριέρας του, της αδελφής του, της μητέρας του, μακρινών φίλων. Είναι καλό που κρατιέται από αυτές τις μικρές αναμνήσεις, είμαι ευχαριστημένη. Αν μη τι άλλο, δείχνει ότι δεν είναι τελείως χαμένος στον καινούριο κόσμο που βρήκε τον εαυτό του μέρος του. Χαμογελώ .Κάτι που δεν έχω ακόμα εξοικειωθεί, είναι η αφθονία των μαλλιών του Harry, τώρα ίσια. Και η απόδειξη σε αυτό είναι η ποσότητα από παρατημένα λαστιχάκια σκορπισμένα παντού στο δωμάτιο. Αρπάζω ένα μαύρο, μαζεύοντας τα μαλλιά μου σε αλογοουρά καθώς περιφέρομαι τριγύρω στο χώρο. Οι κουρτίνες παραμένουν τραβηγμένες άλλα δεν αρκούν να κρατήσουν το πρωινό σε απόσταση. Τις ανοίγω ,το ύφασμα βαρύ με απομεινάρια από μπαγιάτικο καπνό. Δεν τον έχω ρωτήσει ακόμα, αλλά από ότι έχω δει από τον Harry, είμαι πολύ σίγουρη ότι δεν καπνίζει μανιωδώς κατά την διάρκεια της ημέρας. Παρ 'όλα αυτά ,θα πρέπει να κόψει αυτή την συνήθεια. Το δωμάτιο αντικατοπτρίζει το υπόλοιπο ακατάστατο διαμέρισμα, ένα ανοργάνωτο χάος από χάλια. Τα ρούχα που μπλέκονται στα πόδια μου στο πάτωμα είναι συλλεγμένα και πεταμένα μέσα στο καλάθι άπλυτων ακριβώς εσωτερικά της πόρτας του μπάνιου. Μεγαλώνοντας, διδάχτηκα να σέβομαι τα υπάρχοντα των ανθρώπων και ότι είναι αγενές να ψάχνω στα πράγματα που δεν μου ανήκουν. Άλλα πάντα ήμουν συλλέκτης σε κάτι όμορφο και λαμπερό. Μία αλυσίδα κρέμεται από το ανοιχτό συρτάρι δίπλα στο κρεβάτι ,σαν απεριποίητο βιαστικά να το κρύψει. Το κεφάλι μου γέρνει περίεργα καθώς το έσυρα έξω από τον σκοτεινό περιορισμό. Όταν είναι εντελώς εμφανές σε εμένα, σχεδόν το ρίχνω ξανά, σαν ξαφνικά να με καίει με επίθεση από χαμένες αναμνήσεις. Έρχονται στην επιφάνεια του μυαλού μου σαν φούσκες από αέρα σε νερό, μια αναταραχή από ενθυμητικές αστραπές, όλες να περιλαμβάνουν τον Harry. Όλες οι στιγμές που περάσαμε μαζί, από όταν μου το χάρισε και το προστάτευσε στο λαιμό μου, μέχρι εμένα να το φοράω για τελευταία φορά. Ένα μικρό χάρτινο αεροπλανάκι από ασημένια αλυσίδα. Το κράτησε. Η καρδιά μου κτυπά δυνατότερα ενάντια στα πλευρά μου, καταπίνοντας την μάζα στο λαιμό μου. Το κράτησε. Κάθομαι πίσω στο κρεβάτι του μιας και τα πόδια μου έχουν χτυπηθεί από κάτω. Το κρεμαστό αιωρείται, επιτρέποντας στο χάρτινο αεροπλανάκι να αρμενίζει σε ασυνάρτητους κύκλους πριν προσγειωθεί στην παλάμη μου. Και είναι σαν να βρίσκεις κάτι χαμένο. Ένα μικρό άνετο βάρος που το δέρμα μου συνήθιζε να ζεσταίνει όταν ήταν δικό μου. Τώρα είναι κρύο. Η περιέργεια μου σε αυτή την ανακάλυψη κόβεται απότομα από ότι μπορώ να φανταστώ πως κλείνει την πόρτα και κινείται στο σαλόνι. Ρίχνω το περιδέραιο και κάνει κρότο στο συρτάρι πριν το σπρώξω να κλείσει.