Droedels

Droedel 2

Zucht. Waarom is het zo druk.  Waarom kan Huub niet gewoon iedereen wegsturen. Waarom moeten al die ouders met die kindjes meelopen en de baan volledig blokkeren. Waarom hebben die kut-kunstschaatsers ook de baan voor een uur geclaimd. Waarom.

Ik loop chagrijnig weer naar de schaatsbaan toe en gooi mijn lege chocolademelkbekertje weg. Dat was de derde. Ik trek mijn schaatsen weer aan en geef de drukte nog één kans.  Als ik een lege plek zie stap ik snel op het ijs en maak ik snelheid. Een klein moment voel ik me intens gelukkig. Eindelijk weer die fijne wind langs mijn haar. Die snelheid waarmee je over het ijs glijd. Dat fluitende geluid in je oren. Je schaatsen glij...'Mamaaaa!' Een klein kind is voor mijn neus gevallen en ik heb moeite om op tijd te stoppen. Het moment is voorbij. 

Voorzichtig schaats ik om haar heen. Ik bouw mijn snelheid weer op ontwijk iedereen die ik tegenkom. Het gaat redelijk. Ik bots tegen niemand op en glip overal net tussendoor. Na een poosje zie ik dat het midden vrij is en ga ik daar een paar trucjes oefenen. Tot er weer wat jongens op het ijs komen en wild tikkertje spelen. Ik irriteer me rot en ga weer naar de rand. Ik lever mijn huurschaatsen in en wil weggaan om een brownie te kopen, als iemand mijn naam roept.   

'No! Hey, Noa! Wacht even! No!' Ik draai me om. 'Huub! Wat is er?' Een lange jongen met bruin haar steekt zijn hoofd uit het schaatshuisje. 'Kom eens!' Hij wenkt me. Ik loop met mijn rugzak op mijn rug naar hem toe. 'Hey. Is er iets?' 'Nou, ja, ik zag dat je geïrriteerd was omdat het zo druk was. Ik heb wel een leuk aanbod voor je.' Ik ben benieuwd. Huub is al bijna drie jaar lang mijn beste vriend en hij wil altijd het beste voor me. Hij is ook al sinds twee jaar lang baas van de jaarlijkse schaatsbaan. Ik kan hem dus vertrouwen. Maar wat zou hij kunnen doen voor mij?

Hij doet het deurtje van het huisje open en wenkt me naar binnen. We lopen naar de achterkant van het huisje. We gaan zitten. 'Nou? Tell me!' Hij pakt heel mysterieus een ketting van zijn nek. Het is een lang rood koord met een grote glimmende sleutel eraan. 'Dit...' Hij wijst naar de sleutel. '...is de sleutel van de schaatsbaan. En hij...' Hij wijst naar de jongen die schaatsen verhuurt.  '...is de beveiliger van de baan en een goede vriend van mij, Alex. Als ik jouw deze sleutel geeft en jij een dealtje sluit met Alex, kun je vanavond na sluitingstijd hier rustig schaatsen. Goed idee?' 

Ik kijk hem lachend aan. 'Geweldig!' Ik pak gretig de sleutel, maar Huub houdt hem weg. 'Wacht. Je moet me wel beloven dat je hier met niemand over praat behalve mij en Alex. En dat je hem morgen weer teruggeeft. Oke?'  'Ja. Is goed.' Hij geeft me plechtig de sleutel en glimlacht. 'Wees er zuinig op.'

--- 's avonds om half zes, na sluitingstijd. ---

In het donker sluip ik naar de openingsdeur. 'Dennennaald.' De deur gaat open. Alex kijkt we glimlachend aan. 'Veel plezier, knappe Noa.'  Ik geloof dat Alex een oogje op me heeft. Ik bedank hem en loop naar de schaatsbaan. Ik doe met de sleutel het schaatshuisje open. En tot mijn verassing, lagen er een gigantische chocoladebrownie en een dikke mok chocolademelk. naast mijn schaatsen maat 39. 'Dankje Huub! Je bent een schat!' 

Wat een lief kind is hij toch. ik bof maar dat hij mijn beste vriend is. Alle meiden op school willen hem hebben, alle jongens op school proberen hem te zijn, maar hij geeft alleen aandacht aan mij. Ik heb zo'n geluk. Hij is nog leuk ook. En best knap. Sinds een jaar zit hij ook bij mij in de klas. We zien elkaar elke dag, en omdat hij de schaatsbaan heeft en ik elke dag na school ga schaatsen, zien we elkaar nog vaker. Hij laat me altijd gratis naar binnen en betaalt soms een kopje warme chocolademelk voor me. Hij is oprecht geweldig. Hij voelt als een soort grote broer, maar toch, ergens, heel diep en heel ver weg, brandt er toch steeds een vonkje in me als hij glimlacht of als hij zoiets liefs doet. Soms woedt er een regelrechte bosbrand. En nu heeft er net weer een zeker iemand (kuchkuch) een brandende sigaar in het bos gegooit. Ik voel mijn wangen al gloeien.