Τους μισούσε... Τους μισούσε όλους ανεξαιρέτως ο Ορέστης. Μαζί με τον καλύτερο του φίλο, του είχαν στερήσει την ανθρωπιά, τη συνείδηση, την ελευθερία. Η εκδίκηση τον βασάνιζε και ο σκοπός της ζωής του είχε γίνει πια ένας: να καταστρέψει οτιδήποτε ξέ...
Τα παλιά γραφεία της οργάνωσης απείχαν είκοσι λεπτά περίπου από το κινέζικο μαγαζί, το οποίο ρήμαξαν ανεπανόρθωτα. Στη διαδρομή υπήρχε μια απροσδιόριστη ένταση, μια νευρικότητα και ένα σφίξιμο στο στομάχι.
Συχνά έριχνε κλεφτές ματιές μέσα από τον καθρέφτη παρατηρώντας το βαν με τους παράνομους να ακολουθεί. Μια ξένη ήταν. Αυτό και τίποτε άλλο. Είχε ανατολικά χαρακτηριστικά, αλλά το δέρμα της ήταν λευκό, αψεγάδιαστο. Μαλλιά καστανά, κυματιστά, πλούσια, ριγμένα σαν χείμαρρος επάνω στους ώμους της. Τα χείλη γεμάτα, καλοσχηματισμένα και τα μάτια... Τα μάτια της όμως.... Σαν παγίδα τον κρατούσαν εκεί ακίνητο, αιχμάλωτο, διαβαζαν το μέσα του, τις αδυναμίες του, την ψυχή του ολόκληρη.
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Έσφιξε τη γροθιά του αποφασιστικά. Τέρμα. Ήταν μια άγνωστη. Μια ξένη που πάτησε το πόδι της στην πατρίδα του, όπως τόσοι άλλοι.Δεν σήμαινε τίποτα. Ιδέα του ήταν. Πώς τόλμησε να σηκώσει το βλέμμα της πάνω του;
Ο οδηγός έστριψε κοφτά στο πίσω μέρος της αλάνας και ο μεγάλος τσιμεντένιος αυλόγυρος ξεπρόβαλε απειλητικά. Επέλεξαν να μπουν από την πίσω πλευρά, μιας και δεν ήθελαν να τραβήξουν τίποτα περίεργα βλέμματα. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που ακολουθούνταν η ίδια διαδικασία.
Ένας μοναδικός προβολέας έριξε το έντονο φως του στο κέντρο του άδειου χώρου. Οι άντρες όρμησαν έξω από το βαν πριν καν αυτό ακινητοποιηθεί και τράβηξαν έναν έναν τους αλλοδαπούς έξω στην παγωμένη νύχτα. Φωνές και κλάματα παιδιών γέμισαν τον χώρο, καθώς οι άντρες τους έσερναν με τη βία στο έδαφος.
Εκείνος δεν είχε βγει ακόμη από το τζιπ. Καθισμένος στη θέση του συνοδηγού, έπιασε το κεφάλι του και ξεφύσησε έντονα. Τα είχε σιχαθεί όλα αυτά. Κι άλλοι μπελάδες. Κι άλλες σκοτούρες... Που στο καλό θα τους πήγαιναν όλους αυτούς; Τι θα τους έκαναν; Υπήρχαν κανονισμοί από την οργάνωση που προερχόταν από το επιτελείο του κόμματος... Τι θα έλεγε στον αρχηγό; Πώς θα εξηγούσε το χάος;
