Μια ηλικιωμένη αγγλίδα περπατάει μόνης της πρωί πρωί στον δρόμο προκειμένου να πάει να ψωνήσει. Τι θα συμβεί όταν σταματάει να αγναντέψει τον Τάμεση; Και τι θα συμβεί όταν μέσα σε αυτόν βρει ένα εννιάχρονο παιδί, μια γυναίκα και έναν άντρα σφαγμένου...
Τι μπορούσε να διακόψει εκείνη τη θεσπέσια ώρα της κυρίας Taynas; τίποτα όπως έλεγε.
Όλα κιλούσαν ήρεμα. Η κύρια Layna χαλάρωνε όλο και περισσότερο. Αποφασίζει, παρόλα αυτά να απολαύσει τα κρυστάλλινα νερά του ποταμού της πόλης της. Να καθρεφτιστεί επάνω τους, να νιώσει ότι όλα γίνονται καλύτερα. Όταν πάει να το κάνει όμως. Κάτι βλέπει. Κάτι που τις χαλάει την ηρεμία της. Κάτι που γεμίζει την καρδιά της πανικό και τρόμο.
Βλέπει να βγαίνουν από κει μέσα τρις νεκροί άνθρωποι. Που μάλλον χάρη στο ότι δεν επέπλεαν το νερό τους "πέταξε" έξω. Το νερό στην συγκεκριμένη εκείνη πλευρά είχε γίνει κόκκινο, χάρη στο αίμα που είχε δημιουργηθεί από αυτούς τους τρείς. Η Layna νόμιζε ότι ήταν όνειρο. Κακός εφιάλτης. Τσιμπούσε τον εαυτό της, ώστε όλα τα να διακοπούν, και να γυρίσει στην καθημερινότητα της. Ανοιγόκλυνε τα μάτια της. Τίποτα δεν γινόταν. Η τρομάρα της ήταν τεράστεια.
"Μα πώς; Γιατί; Πότε; Τι;" δεν μπορούσε να μιλήσει. Έτρεμαν τα χέρια της. Δεν ένιωθε την καρδιά της. Πρώτη φορά έβλεπα πτώματα έβλεπε. Διαφορετικά ήταν από κοντά έλεγε.
"Πώς ήρθαν αυτοί εδώ;"
"Πότε; Από που; Ποιος τους σκότωσε;" τσίριζε.
Τους ξύπνησε όλους. Όλοι κατάλαβαν ότι κάτι κακό σίγουρα γινόταν. Βγήκαν όλοι στα παράθυρα τους. Σε συνδιασμό με το ανοιχτό στώμα των πτωμάτων που έσταζε αίμα, και τα τρομερά άγρια μάτια τους καθώς και το αίμα τρυγύρω τους η τρομάρα της ηλικιωμένης γυναίκας, γινόταν όλο και πιο μεγάλη. "Βοήθεια, βοήθεια" φώναζε.
"Ποιος να με ακούσει τέτοια ώρα; Μα ποιος;" έλεγε με έντονο άγχος.
Κατευθείαν πήρε το κινητό της. Κάλεσε την αστυνομία, όσο πιο γρήγορα μπορούσε. "H- H-Hello. I am.. Oh my God. I call you from the centre of London, and specifially I am located opposite in the river Thames. Can you hear me?Oh my GOD!" έλεγε, βάζοντας όλη της δύναμη.
"Yes lady, we hear you. What is your name?" της είπε ο αστυνομικός
"Layna. Layna Cl-cl" τους έλεγε. Δεν μπορούσε να ησυχάσει.
"First of all, relax! We track down your location, and we will be there in 10 minutes, from now."
Από τα λόγια του αστυνομικού πάνω κάτω η Layna ησύχασε. Από την έκφραση του πρωσόπου της, και σε συνδιασμό με τα πτώματα φαινόταν ότι η ψυχολογία της κατέραιε όλο και περισσότερο. Βγήκαν σιγά σιγά έξω κάποιοι φούρναρεις κυρίως, και κάποιες γιαγιάδες να δουν τι γίνεται. Μόνο αυτοί ήταν ξύπνιοι. Όταν άκουσαν τις φωνές της γυναίκας, βγήκαν έξω τρέχωντας.
Όλοι έβλεπαν και ξανά έβλεπαν τα 3 πτώματα. Κάποιοι πίστευαν ότι είναι σημάδι Θεού. Δηλαδή ότι μια οικογένεια θα πέθενε. Άλλες μαμάδες δεν άφηναν τα παιδιά τους να δουν το αισχρό θέαμα. Άλλοι πάλι πίστευαν ότι είχαν αυτοκτονήσει για διάφορους λόγους αυτοί. Κάποιοι πίστευαν ότι τους είχε σκοτώσει η ηλικιωμένη γυναίκα.
Επικρατούσε με λίγα λόγια ένα χάος.
Σε λίγο ήρθε και η αστυνομία.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
