Lütfen Benimle Evlen / Davetsiz Aşklar ~ 1

Bölüm 32

Keyifli Okumalar. 💕

****

Bölüm Şarkısı: Nil – Ben Ona Resmen Aşığım

***

"Hatırlamıyor musun?"

"Neden bahsettiğini bilmiyorum"

Aslı yarı açık ağzı ve kanayan kalbiyle Onur'a bakıyordu. Birlikte geçirdikleri geceyi hiç mi hatırlamıyordu. Onur'un ona o sabah ima ettiği şeyleri anımsadı. Hepsini unutması mümkün müydü? 'Rüyamda altın saçlı kız gördüm' derken gerçekten rüya gördüğünü mü zannediyordu? Genç kız derin bir nefes alıp, toparlanmaya çalıştı. Onur'u sorgularsa elinden fırsatı kaçırabilirdi. Bunun hesabını soracak ve o geceyi sorgulayacaktı ama bu gece değil. Dik durup, kendini güçlü göstermeye çalışarak "Hadi masaya oturalım, yemekler soğuyor" dedi.

Onur konunun kapandığına mutlu olarak başını sallayıp, masaya oturdu. Nedense bu konudan kaçamayacağını hissediyordu ama bu gece yüzleşmediği için rahatlamıştı. Aslında Aslı'ya her şeyi itiraf edip, ona tamamen sahip olmak istiyordu fakat genç kızı ürkütmekten çok korkuyordu. Eğer Aslı, ona karşı mesafe alırsa aynı evde yaşamaları zor olurdu. Bu nedenle onu kendine tamamen bağladıktan sonra her şeyi itiraf etmeyi planlıyordu.

Masaya oturduktan sonra konuyu değiştirmek için "Test sonuçların çıkmış mı?" diye sordu.

Aslı sinirini gizlemeyerek sert bir şekilde "Hayır, çıkmadı" dedikten sonra Onur'un tabağına yemeklerden koymaya başladı. Restauranttan zeytinyağlı fasulye, biftek ve iç pilavı istemişti. Onur'un sevdiğini bildiği için hepsinden önündeki geniş servis tabağına koydu. Kendi tabağına da biraz fasulye ve biftek ekledikten sonra yeniden yerine oturdu. Dikdörtgen oval masanın bir ucunda Aslı bir ucunda Onur oturuyordu. Aslı ona yakın oturmak için neler vermezdi ama adamın daha ilk öpücüklerini hatırlamadığını düşünerek, bu mesafenin iyi olduğunu düşündü. Ona gerçekten çok sinirliydi. Yemeğe başlamadan önce şarap şişesini eline aldı. Onur'a bir bakış atıp son bir umutla "İçmek istemediğine emin misin?" diye sordu.

Onur net bir şekilde "Hayır" deyince "Tamam o zaman ben birkaç kadeh içerim" deyip bardağına şaraptan doldurdu. Kadehi eline alıp Onur'a sanki buna alışık olduğunu göstermek için gözlerini açık tutarak ağzına götürdü. Şaraptan büyük bir yudum alınca, önce boğazı sonra zaten açlıktan guruldayan midesi yanmaya başlamıştı. Onur'a belli etmemek için kendini zor toparlayıp bir yudum daha aldı. İkinci yudumda tadı iğrenç gelmesine rağmen biraz alıştı. Devamında tüm bardağı ağzına dikip bitirdi.

"Aslı o sana biraz fazla değil mi?"

Aslı Onur'un sözlerini umursamadan kadehini yeniden doldurdu. Omuz silkip "Ben alışkınım" dedikten sonra yeni doldurduğu bardaktan da bir yudum aldı. Başının dönmeye başladığını hissettiğinde kadehi elinden bırakıp yemek yemeye başladı. Yemek boyunca Onur'la konuşmamıştı. Onur sadece dedesinin iyi olduğundan bahsetmişti. Sonrasında masaya sadece sessizlik hakim oldu. Genç kız ikinci kadehi de bitirdikten sonra üçüncüsüne cesaret edemedi. Yemekten sonra masayı topladılar ve Onur duş almak için odalarına çıktı. Genç kız işte o zaman sinirle söylenmeye başladı. İçinde tuttuğu ne varsa çıkardı.

"İlk öpücüğümüzü hatırlamıyor ya!" dedi kendi kendine. "Benim için en önemli anı hatırlamıyor!"

"Ama Masal'ı öpse hatırlardı!" Kendi kendine şok oldu. "Sahiden hatırlar mıydı?!"

"Of Onur ya!"

Masadaki kalan son şey şarap şişesiydi. Aslı şişeyi eline alıp bir süre baktı. Ardından geniş bir şekilde gülümseyerek "Madem sen sarhoş olmuyorsun, o zaman ben olurum Onur efendi!" deyip şişeyi kafasına dikti. Boğazının ve midesinin yanmasını umursamadan son damlaya kadar bitirdi.