Only With Him

9.

Ξύπνησα πάλι με εικόνες βιασμού στο κεφάλι μου. Με μία κίνηση είδα τον Chris ξαπλωμένο δίπλα, να με κοιτάει ανήσυχος.

Ηρέμησα.

《Έλα, χαλάρωσε, όλα καλά》ψιθύρισε και με τράβηξε στην αγκαλιά του.

Χωρίς να το ελέγχω, άρχισα να κλαίω όσο πιο αθόρυβα μπορούσα για να μη με ακούσει. Ένιωθα δάκρυα στις βλεφαρίδες, στα μάγουλα, υη μύτη και τα χείλια μου.

《Είμαι εδώ, Νέλλη. Όλα καλα》

《Σαν σήμερα, πριν εννέα χρόνια, πέθανε ο μπαμπάς μου.》ψέλλισα και σηκώθηκα από πάνω του.

Κοίταξα την ώρα, μάλλον είχε ξημερώσει.

《Θα ανοίξω》τον ενημέρωση και πήγα προς την μπαλκονόπορτα.

Πήρα μια βαθιά ανάσα, ενώ η ιδέα να μπάίνουν τέρατα από εκεί, με τρόμαζε περισσότερο όσο ήμουν ξύπνια. Δάγκωσε τα χείλη μου και άφησα το λίγο φως να μπει στο δωμάτιο μου.

《Νέλλη, έλα να κοιμηθείς, είναι πέντε πάρα ακόμα》μου ζήτησε ο Chris.

《Καλύτερα όχι. Όσο λιγότερο κοιμάμαι, τόσο καλύτερα》αρνήθηκα.

《Το βράδυ ήσουν καλα》επέμεινε.

Γύρισα και τον κοίταξα με απορία.

Εγώ καλα;

Τέτοια μέρα; Τέτοιο βράδυ; Αποκλείεται!

Αυτόν είναι άπιαστο όνειρο.

《Όχι Chris, δεν ήμουν. Μακάρι να ήμουν》απάντησα απογοητευμένη.

《Δεν ήσουν όπως όταν σε ξύπνησα την πρώτη φορά》συνέχισε.

《Το φαντάζομαι. Ήμουν χειρότερα》

《Όχι, ήσουν καλύτερα και δε φώναζες πολύ. Απλά κουνιόσουν πολύ και έλεγες 'όχι' και 'άσε με' ανά χρονικά διαστήματα. Δεν έκλαιγες》μου είπε αυτός που πρόσεξε για εκείνο το βράδυ και τον κοίταξα απορημένη.

Εγώ έτσι;

《Chris, μην τι κάνεις αυτό. Δε χρειάζεται.》του ζήτησα.

《Μα μιλάω σοβαρά》επέμεινε και σηκώθηκε.
《Αλήθεια, Νέλλη. Ήσουν σχεδόν ήρεμη. Θα είναι καλύτερα να κοιμηθείς. Φαντάζομαι που πονάς που σήμερα είναι τέτοια μέρα》προσπάθησε να μου σταθεί.

《Ευχαριστώ πολύ, Chris, αλλά το να βλέπω αυτό το πράγμα, πίστεψέ με, είναι πολύ χειρότερο》του εξήγησα και σε μία σκέψη μου, γέλασα.

《Φυσικά, είναι τόσο αστείο, που θα σε πονέσει η κοιλιά σου από τα γέλια》ειρωνεύτηκε και να κλαριά ελαφρά.