Maviye çalınca gökyüzü, açılır pencerelerim
Sabahın ayazını doldururum gönül koridorlarıma
Işığını içime çektiğimden aydınlanır gecelerim
Dalarım hayallere birden, karışırım hulyalarıma
Güneşi görenedeğin donar kalırım öylece
Bedenim odaya hapsolur ayrılır ruhum tırnaklarımdan
Konacak yer ararım cennet bahçelerinde
Seyre dalarım maverayı, tadarım ırmaklarından
Kızıl, sarmalayınca arşın omuzlarını, çözülür kalbimin buzları
Yüreğim çıkacak gibi olur yerinden, geçer önümden cennet kızları
Derinlere uzanan güçsüz duygularımı söküp alırım kökünden
Güneş hep doğar; karlar erir, bir başka severim yazları
