SAYFALARDAN KILIÇ

✴1.BÖLÜM✴

Kitabımı begenmeniz dileği ile

Alıştığınız bir durumun yalan olduğunu öğrendiğinizde nasıl olursunuz?
Ya gerçeğinizi yakalayamazsanı ne olur hiç düşündünüz mü?
-LENİ-
Babam sabah erkenden yine her zaman olduğu gibi işe gitmişti. 2 yaşındaki erkek kardeşim,Berk, uyumuş ben de fırsattan istifade annemden izin alıp dolaşmaya çıkmıştım
'Pat'
Yüzükoyun yere kapaklanıyordum ki dengemi sağlayabildim. Arkamı dönüp takıldığım cisme baktım.
Bir kitap!?
Takıldığım kitabı yerden kaldırıp incelemeye başladım, üstünde çarpraz bir biçimde gerçekleşim yaziyordu sanırım adı olmalıydı. Kapağı, iyilik ve kötülük işaretinin aynısı fakat siyah ve beyaz yerine kırmızı ve mavi, kitabın arkasını çevirdiğimde adının yazdığı gibi büyük harfler ile 'SİYAH YERİNE KIRMIZI ' 'BEYAZ YERİNE MAVİ' yazıyordu, anladığım kadarı ile kırmızı kötü renk mavi iyi renkti.
Kitabın sahibine bakınmak amaçlı etrafımda 360 derece döndüm, durakta oturan bir gurp genç gördüm ve aralarına girip "Bu kitap sizin olabilir mi acaba?" diye sordum hepsi lacivert okul etegi ve pantolonu ile beyaz kazaklar bizim yan okulun öğrencileri hafta sonu kursundan çıkmışlardı. Kızların bir tanesi oturduğu bankdan kalkarak kaba bir şekilde kitabı elimde hızlıca çekip "Harika!" diye çığlık attı ve tüm topluluk eleri ile kulaklarıni kapatıp "yine mi?" diye homurdandılar.
Bu homurtudan sonra kız yüzünü düşürerek "Malesef " dedi.

Yarım saat yakınlardaki yerleri gezdim ama tek bir izcik bulamadım. Kitabı bulduğum yerdeki durağa yaklaşırken durakta yüzünü kapatarak ağlayan bir kız gördüm. Kitabın onun olma olasılığı ile yanına gittim.

"Şey... Bakar mısın?" dedim ponponlu açık pembe şapka takan kumral kıza, kız kafasını kaldırdı ve beni görmesi ile gözlerinin uzun kirpikleri arasından ışık saçması bir olmuştu neredeyse. Simasıni nedense kendime benzetmiştim ama üstünde durmadan kitabı uzatrak "bu sizin mi?" diye sordum, kız kitabı kemik parmakları ile nazikçe alarak kitabı incelemeye başladı.

Tatlı, sevecen, insana güven veren ve aklınıza güzel ne varsa getirecek bir bakış ile bana bakıp "Güzel bir kitaba benziyor. Sahibini bulamadıysan senin olabilir." dedi bakışları gibi bir ses tonu ile.

"Peki bu..."
"Ortalıkta bununla ilgili bir bilgi bulursan verirsin" dedi ben daha sözümü bitirmeden "iyi günler" dileyip evin yolunu tuttum yolda da kitabı okumaya başladım. Kapağı açar açma ilk sayfada tuhaf bir şekilde 'ÖNLEMİNİ AL' yazıyordu işte şimdi ilgimi çekmeye başlamıştı.
"... yürüyerek kitabı okuyan kız evine varır,kitabı kapatır ve evine girer. Kız bakınır içeride ses soluk yok ,bebeğin odasına girer ve gördükleri onun için felakete dönüşür, annesi ,babası ve kardeşi kanlar içinde..."
Heyecanın doruğunda kaldığım sayfayı büküpkitabın kapağını kapattım. Evin demir beyaz kapısını cebimdeki anahtar ile açtım ve içeri girdim
GARİP!

Kimsenin sesi yoktu, sanırım Berk hala uyuyordu. Gizlice berki öpmeye giderken sessiz olmaya özen gösteriyordum, yarısı buzlu cam olan Amerikan usulü kapıyı açtım ve anında yere bir çivi gibi olduğum yere saplandım.

Önümde gördüklerim sert bir kırbaç yemişçesine sarsmış, canımi yakmıştı anlatılması zor bir şekilde.

Annem, beşiğin yanında pembe turta desenli elbisesi ve parlak sarı saçları kan içinde yerde yatıyordu, yanında da lacivert takımelbise ile babam yatıyordu, o da kan içindeydi.

Korku bedenimi bir kıyafet gibi sararken, temkinli adımlar ile beşiğin yanına yaklaştım ve kardeşim, Berk, canımın parçası üstünde kanlı bir bıçak ile görüş alanıma girdi.

Kafamı kaldırdığımda kapının üstünde ki duvarda kan ile 'GERÇEKLERİN VAKTİ GELDİ ARTIK' yazıyordu...

-LİNDA-
Sonunda Leni'yi bulmuştum. Leni'nin kitabı okumuştur umudu ile usta Aynep'in yanına gittim. Diz çöküp selam verdikten sonra "Leni'yi buldum efendim, kitabı okumuştur!" dedim en azından öyle umuyordum.

"Geç kaldın Linda!" dedi Aynep robotumsu bir ses ile.

Evet geç kalmıştım, tanrı bağı ile bağlandığım kardeşimi geç bulmuştum "Normalde canının alınması gerek Linda!.."diye devam etti Aynep "Ama sen Gecehan'nın pilanını alt üst ettin..." diyerek yanıma geldi beyaz saçları yerde sürünüyordu o sakkallarda ve saçlarda yaşam deneyimleri vardı. Beni ayağa kaldırıp bağrına bastı "...ceza alman gerekiyor, bu cezaya da Leni karar verecek" diyerek yerine geri geçti. Geri çekilip odamın yolunu tuttum.

Karanhan beni kapının önünde bekliyordu. Onla konuşmak istemiyordum çünkü o kardeşini bulamamıştı ve affedilmişti ama ben bulmuştum onu üzecektim

"Niye bu kadar düşünce var kafanda?" kaşlarımı çatarak "vampirsin diye aklımı okumak zorunda değilsin!" dedim şakadan sinirli görünerek "Emin ol meletan olmayı tercih ederdim" diyerek benden izin almadan odama geçti.

Tüm olayların anlattıktan sonra o gece yapacak bir şeyler bulmaya gitti ben de biraz yatakta dolandıktan sonra uyuydum Leni'yi düşunerek.

✴✴✴✴✴✴✴

Arkadaşlar Umarım yazdıklarımı beyenirsiniz.
Ve bana lütfen kitap hakkında gerçek düşuncelerinizi yorum olarak atar mısiniz? Okudiğunuz için tesekkurler!😊

Öneri kitabımı beyenmeyenlere
z_mrss_ İntikam Çiçeği
jet_sosyete Çevikçi serisi kitapları