ธีซีอุสไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เขากับน้องชายห่างเหินกันถึงขนาดนี้...
ห่างเหินกัน.. ถึงขนาดที่ว่าในวันนี้ วันที่เขากำลังจะก้าวไปสู่สงคราม นิวท์ยังไม่คิดจะมาบอกลาเขาด้วยซ้ำ
"สคามันเดอร์ รถไฟจะออกแล้ว"
พ่อมดหนุ่มเพื่อนร่วมงานของเขายื่นหน้าออกมาจากหน้าต่าง ธีซีอุสยังคงอิดออด ร่างสูงพยายามจะเหลียวมองหาใบหน้าที่คุ้นเคยเป็นครั้งสุดท้าย
"ขึ้นมาเร็ว จะไปช่วยพวกมักเกิลรบมั้ยน่ะตกลง!?"
เมื่อถูกเร่งมากเข้า ชายหนุ่มจึงจำต้องก้าวขึ้นรถไฟไปแต่โดยดี
ธีซีอุสย้อนคิดถึงภาพในอดีต ภาพของเด็กน้อยผู้อยากรู้อยากเห็นจนมักจะพาตัวเองไปเสี่ยงอันตราย และพี่ชายที่ต้องคอยตามดูแลอยู่ตลอดไม่ให้คลาดสายตา...
นิวท์ติดพี่ชายของตนแจ ไม่ว่าจะคิด จะทำอะไร ธีซีอุสคือชื่อแรกที่ปรากฏในหัวของอีกฝ่ายเสมอ
แล้วอะไรกันนะ ที่เปลี่ยนความสัมพันธ์ของพวกเขาไป?
'พยายามจะทำวิธีต่างๆ ให้เธอนั้นรักฉัน'
'พยายามทุกวัน มอบให้ทุกอย่างที่เธอต้องการ'
ช่วงเวลาที่นิวท์เริ่มเข้าเรียนในฮอกวอตส์ เป็นเวลาเดียวกับที่ธีซีอุสเริ่มงานมือปราบมารของตนเช่นกัน
ตลอดห้าหกปี พวกเขาได้พบหน้ากันแทบนับครั้งได้ ไหนจะความวุ่นวายของงานที่ทำให้เขาไม่มีเวลาแม้แต่หยุดพักมาเขียนจดหมายอีก
กว่าจะรู้ตัว ก็คือวันที่นิวท์ถือกระเป๋ากลับบ้านมากลางเทอม...
"นิวท์ ทำไม..."
