AUSTRALİBUS'UN GÜNLÜĞÜ

Mehaba!Ben Güney.Eskiden normal bir insandım.Ta ki o gelene kadar.Eski günlerimde bile okuldan gelirken korkardım.Korkutucu adamların peşimden gelmesi falan.Ama en çok tırstığım bir yerden geçince oraya ölüm sessizliği çökmesiydi...

     Yine okuldan geliyordum.Aklımdan yine saçma sapan şeyler geçiyodu.Ama bir el hayallerimi altı üst etti.Bu arkadaşım Ali'ydi . Bana en sevdiğim kitap Percy Jackson'u gösteren kişi.Yüzünde o tipsiz ifade değil hiç görmediğim bir ciddilik vardı.

   Percy Jackson kitabını okurken kendimi kaybederdim.Ali de öyle.Hep bunun bir anlamı olduğunu düşünürdüm.Ve gerçektende öyleymiş.

   Ali sanki istemediği halde bir atı çitlerin ardına sokmaya çalışıyormuş gibi beni çekiyordu.Nasıl olduysa uyumuşum ve yine nasıl olduysa Türkiye'nin sınırındaydım.

   Burdan Yunanaistan'görebiliyordum.Dayanamadım"N oluyor Ali!"diye bağırdım.Ali"Güney durum ciddi üvey baban Hades!"dedi."Ali Türkiye'nin sınırındayız.Espiri yapmanın sırası değil.Annem evde olmadığımı öğrenirse....."lafımı böldü."Güney yakın zamanlarda yapacaklarına katılmassan bütün dünya yer altı dünyasına gidecek."dedi."Percy Jaksonı okumanı istememin sebebi savaşmayı azdan öğrenmeni istememdi.".

  Vay canına....Böyle bir şey....Olabilirmi?Yunan mitolojisi gerçek mi?"Peki Melez Kampına Gidecek miyiz?"diye sordum.Yüzündeki ifade soğudu.