28 Eylül 2016 Sabah..

57 4 0
                                    

  Gün yeni doğmuştu.Kahvemi yapıp balkona geçtim.Karşı komşumuz Nilüfer Teyze her zaman ki gibi çamaşırlarını seriyordu.Annem ile üvey babam aşağıda okulu bırakmamı tartışıyorlardı,her seferinde aynı şeyi söylemekten bıkmıştım 'okula gitmek istemiyorum' her ne kadar klasik bir cümle olsada gerçek öyleydi okula gitmek istemiyordum.Aşağı inip olan biteni anlamaya çalışır gibi baktım anneme halbuki herşeyi biliyordum "Sorun ne anne ?" dedim hiçbirşeyden haberim yokmuş gibi.Elini saçlarına geçirdi ve içini çekti "Emir sorun sensin! Senin bu ciddiyetsizliğin!" Dedi soğuk bir şekilde.Kahvemden bir yudum alıp "Yine şu okul meselesi değil mi?" Dedim.Beyin yoksunu üvey babam İbrahim "Aynen 'gerizekalı' kişilerin gittiği yerden bahsediyorduk." Dedi dalga geçer gibi.Bunu demesinin sebebi benim okula gidenlere 'gerizekalı' dememdi."Sen konuşma lan!" Diye bağırdım kahvemi masaya bırakırken."Böyle konuşmayı senden öğreniyor Fahişe." Dedi şeytani bir gülümsemeyle.O an onu ellerimle boğmak istedim."Annemle böyle konuşamazsın!" Diyerek üstüne yürüdüm çünkü bunu ilk defa söylemiyordu. "Konuşursam ne yapacaksın? Polise mi şikayet edeceksin?" Kendimi tutamadım ve kafasında bira şişesini kırdım.Annem korkarak İbrahim diye bağırırken bende kardeşim Elenaya yukarı çık dedim.Kafasından çok fazla kan akıyordu ne yapacağımı bilemedim evimize yakın hastahane de yoktu tek çare Ambulans çağırmaktı.

Annemin "Hadi Emir saat 2.30 oldu" demesiyle uyandım.Gözlerimi ovuşturduktan hemen sonra karşımda ki 4 senelik hurdalüks mavi koltuğa baktım."Hepsi rüyamıydı!" dedikten hemen sonra saate baktım.Saat 11.18 idi annemin tekrardan bağırmasıyla kalktım.Yüzümü yıkarken yavaş yavaş suyun kesildiğini hissetim.Dişlerimi fırçalayamamıştım.Bu ilk değildi fakat kendimi iğrenç hissetim.Annem kahvaltıyı yeni hazırlamıştı.Yeni uyandığımda yemek yiyesim gelmiyordu.Onun için hiç bir şey yemeden dışarı çıktım.Mahallede herkes beni tanırdı benden sıcak gülümsemelerini eksik etmezlerdi.Fatih amca elinde gazetesi ile çayını yudumluyor, Gülben Teyze oğlunu okula uğurluyor,Mahallenin güzeli Beril ise peşindeki erkeklerden kurtulmaya çalışıyordu.Bunu her sabah görüyordum. Eskisi kadar merak etmiyorum ama hala o kızda ne bulduklarını öğrenmek istiyorum.

Son KahveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin