BEN BUYUM İŞTE

KALP KIRIKLARI

Herkesin içinde her zaman bir ejderha yatıyordur  mutlaka ama en büyük güce sahip ejderha en çok acı gören kişiye aittir.Bu kişilerden biride Ela,o kadar acı çekti ki şu anda içinde ki ejderha onu öldürüyor.O ejderha benim yüzümden ortaya çıktı.Kalbini çok fazla kırdım.Bunu hak edecek biri değil Ela ve aslada olamaz.Şuanda onun yerinde benim yatıyor olmam gerekiyordu.Ona bir daha asla kimse zarar veremeyecek.Rüyama kadar giriyor bu düşünceler.Beni bir daha asla affetmeyecek.Yatağının baş ucuna kadar giderek elini avucumun içine aldım ve sessizce iyileşmesini diledim sonra odadan dışarıya çıkarak Ece'nin yanına gittim ve ona yaptıklarımdan dolayı özür diledim.O da benden özür diledi.Ela'ya olanlar için çok üzgün olduğunu söyledi.

ELA

Ne oluyor bana böyle neden böyle bir yerdeyim.Çok ıssız ve simsiyah.Bu da ne orada biri mi var? Cevap geldi(Benim Ela her zaman içinde yatan intikam.Hep dışarı çıkmak istemişimdir sen de buna karşı geldin.)Hemen yataktan fırladım bu kötü bir rüyaydı sadece.Yanıma baktım bir tane sehpa vardı.Sehpa da birkaç tane ilaç ve bir bardak su vardı.Suyu kafamdan aşağı diktim.Boğazım kurumuştu.O sırada içeri doktorla bir bayan girdi.Bayan''Teşekkürler doktor bey siz olmasaydınız kurtulamazdı.Şey...bizi biraz yalnız bırakabilir misiniz?''dedi.Doktor''Tabi ki kızınızla rahat bırakayım sizi.''dedi.Ne oluyor be bu annem değil bir şeyim değil.Ben bunları düşünürken kadın bana yaklaştı ve ateşime baktı gözlerimin önüne annemin alnıma dokunuşu geldi.Yüzünü hatırlamıyorum belki ama anılarımızı hatırlıyorum yani bazılarını.Hemen alnımı kadından uzaklaştırdım ve bağırdım(Sen de kimsin?)Cevabı şöyleydi ''Ben seni evlat edindim Ela.Buraya geldiğimde senin gibi birini evlat edinmemi söylüyordu içimden gelen bir ses.''Hüzünlenmiştim ama bunu ona göstermeyecektim.Benim her zaman bir tane annem olacak.Birinin beni evlat edinmesini hiçbir şekilde istemiyordum.Gözlerine bakarak''Hiçbir şekilde benim annem olamayacaksın.''dedim.O hala gülümsüyordu bana dedi ki''Senin annen olmaya çalışmıyorum ve aslada çalışmayacağım.Ben senin eğitim masraflarını karşılayacağım sadece.Ve birde iyileşene kadar bende kalacaksın.'' Farketmeden gülümsüyordum.Elimi tuttu ve beni kendi arabasına götürdü.Sonra da kapıyı açtı ve beni arabaya bindirdi.Arabanın kokusu bana bir şeyi hatırlatıyordu ama neyi...