Enlighted by you

Chapter 1

Angelie POV

Ang sikat ng araw at malamig na simoy ng hangin na nangagaling sa nakasiwang na bintana ang nagpagising sa aking diwa.

Minulat ko ang aking mga mata at tinignan ang buong silid.
Duon ko lamang napagtanto na hindi ito ang aking kwarto.
Napabalikwas ako ng bangon.

"Nasaan ako?"
Pilit kong inaalala ang nagdaang gabi,subalit wala akong matandaan.Tanging ang pagsakit ng aking buong katawan at gitna ng aking hita ang napapaisip sa aking sumabak ako sa matinding labanan.

Nang biglang bumukas ang pinto ng kwartong ito.
Kung saan iniluwa non ang gwapong nilalang na matipuno at matangkad na nakatayo sa gilid ng pintuan.
Na walang saplot pang itaas kaya't makikita mo ang hubog ng kanyang katawan.

"Your awake"

Lumapit ito sa akin at umupo sa gilid ng kama.
Umusog ako ng kaunti at hinawakan ng mabuti ang bedsheet na tumatakip sa hubo't hubad kong katawan. Dumuko na lamang sapagkat nagbabadyang tumulo ang aking mga luha.

"I know your thingking what happen between us"

Iniangat niya ang aking baba at tinignan ng mabuti ang aking lumuluhang mata.
Nagkatitigan kami ng ilang segundo at nasilayan ko ang kanyang mala tsokolateng mata.

"Base on your action,your scared.
And their's something that running on your mind,and I know what it is.
Your right,we've do something .Between two of us"

Lalo akong nagulat sa kanyang rebelasyon.
Nararamdaman ko na ng una na ito nga ang nangyari,pero iba parin pala pag nagmula na ito sa kanyang bibig.

"Pa-paanong nangyari ito?bakit nagyari to sa-saken?mga katagang lumabas sa aking bibig habang lumuluha.

Binitawan niya ang aking baba,at tumalikod sa akin.

", Its my birthday.My cousins plan all of this.They surprise me,got me drunk.they keep telling me,that they have a special gift .
Then,they push me on my room,and i saw you lying on this bed.
At first,I cant believe that they do this.But in the end I accept it.
Because I thought,you are the gift."

Humarap siya ulit sa akin at hinawakan ang kaliwa kong kamay.

"Im so sorry,if i just know it earlier this will not be happen."

Sincere ang pagkakasabi niya saken sapagkat nararamdaman ko yon sa tono ng kanyang pananalita.
Kinuha ko ang kamay na hawak niya at umiwas ng tingin.

"hhaayy"rinig kong pagbugtong hininga nya.

"If your looking for me, ready to talk,Im just on the kitchen.I cook our breakfast."Tumayo na sya sa kama at iniwan na ako sa kwarto.

Pagkasara ng pinto ay doon lahat bumuhos ang aking luha.
Na kahit anong pilit kong itigil,ay hindi mahinto hinto.
And daming gumugulo sa utak ko.
Pilit kong inaalala ang lahat ngunit wala talaga.

Hindi masasagot lahat ng aking katanungan hangga't nandito lang ako.
Pinunasan ko ang mga luhang dudmaloy sa aking pisngi.Huminga na paulit ulit at pinakalma ang sarili.

"Hindi ito ang oras na panghihinaan ka ng loob angelie.Kailan mong bumangon,hindi pa to ang katapusan"

Kaya't dali dali akong pumunta sa banyo dala ang bedsheet na naka takip sa aking katawan.

Pagkatapos maligo ay lumabas ako at dumeretso sa may closet.

Pagkabukas ko sa lalagyanan ng damit ay medyo nabigla pa ako dahil may damit pangbabae.

Napaisip ako na hindi lamang siguro ako ang nadala ng lalaking yon dito.

Kumuha ng damit pangloob
At isang simpleng tshirt at pajama lang sa panlabas.

"Kailan ko syang makausap,privately"

Binuksan ko ang pinto at nagpalinga linga sa paligid.

"Nasaan ba dito ang kusina"sambit ko sa aking isipan.

Bumaba ako sa hagdanan ng dahan dahan.
Pagpakita ng kusina,dumeretso ako don.Nakita ko siya na nakatalikod na hula ko ay nagluluto parin.

Buti naman naka damit na siya ng pangtaas.

"Ahem"pagtikim ko.

Napatigil siya sa kanyang ginagawa at humarap saken.

"Thank God you choose to left out on my room."

"Wala rin mangyayari saken kung magkukulong lang ako don,mas mabuti pa na kausapin kita para malaman ang lahat."

"I see"sabay ng pagtango tango niya.

"Come,Let's eat.Im almost done"
Pinaghila niya ako upuan,at pinaupo.

Siya naman ay pumunta sa kaliwang bahagi ng mga upuan kung saan magkaharap kami.

Nilagyan niya ng sinangag na kanin at ulam ang aking plato.Pati na rin sa baso ay nilagyan niya ito ng tubig.

Pagkatapos nito ay nagsimula na kaming kumain.

Nakakabinging katahimikan ang bumabalot sa buong kusina.
Wala ni isa sa amin ang nagtatangkang magsalita.
Tanging ang tunog ng kutsara't tinidor ang maririnig.

Ilang sandali lamang.

"What's your name anyway?"

Napaharap ako bigla sa kanya.
Nilunok ko muna ang pagkaing nasa bibig ko,at sinagot sya.

"Angelie,Angelie Santos"

"Aahhh"

"Ikaw ba?"

"Zachary de Chavez.But you can call me zach."

"What will you do after this?"

"Gusto ko muna malaman lahat ,kung paano ang naging puno't dulo nito."

"As long as I want to answer whatever your questions,I cant.I can help you in other way,by asking my cousins."

"Salamat kung ganon.Alam ko din.Na wala kang ideya sa nangyaring ito."

Isang matipid na ngiti lamang ang sinukli nya saken.

Kring-kring-kring....

Kinuha niya ang cp na nakalagay sa kanyang bulsa.

"I just take this call,excuse me"

Tumango na lang ako.

Sana talaga matulungan niya ko.

"Yung cellphone ko!,sigurado ako na nag aalala nasi tita saken.!"

Bumalik ako sa kwarto at hinanap ang bag ,kung saan nandon ung cp ko.

Nakita ko sa may lamesita sa tabi ng lampshade.

"Buti naman nandito to."

Tinipa ko ang number ni tita,at tinawagan.

Sorry,you don't have enough balance to make this call-

"Aist,bat ko ba nakalimutan.Wala nga pala akong load.Pano nyan ako tatawag samen?"

Naoccupied na kasi masyado ang utak ko sa ibang bagay.

"Angelie"
Tawag sakin ni Zach kaya napaharap ako sa kanya.

"Bakit?"

Lumapit siya saken at hinawakan ang dalawa kong kamay.

Kinakabahan naman ako sa tingin nito.

"Let's get married"
Hindi yon patanong,kung hindi statement.