My Royal Secret✔️

46: Hot Spring

Capítulo 46

"This is hell! I shouldn't be here! Dapat nasa ospital ako ngayon at nagpapahinga."

Hindi ko alam kung anong nirereklamo ni Roberto. Naka-upo lang naman siya ngayon at nagpapakasarap sa buhay. May hawak siyang mainit na tea habang hinihilot ang paa niya.

"Ang daming reklamo. Nakakapagrelax ka naman diyan." Paalala ni Jhon sa kaniya.

"Shut up. Lover boy! Kung hindi dahil sainyo ni Daniella hindi ako papayag na sumama."

"Hindi mo gustong sumama kahit kasama ako?" Tanong naman ni Ara na nakataas ang kilay kay Roberto.

Kakatapos lang namin bumabad sa hot spring. Ngayon, nagpapa-massage kami. Sa tingin ko'y magandang pakunswelo ito sa lahat ng mga napag-daanan namin nitong mga nagdaang buwan.

Tawa, asaran, kwentuhan at kung ano-ano pang masasayang bagay ang ginagawa namin. Sana nga pang nandito ang iba naming mga kaibigan. Nami-miss ko tuloy sila.

"Oh, lumungkot ka na naman?" Bumulonh si Jhon. Sinundan niya pala ako sa van na tutuluyan namin. Para na rin itong bahay, kumpleto sa gamit at may higaan. Hindi na kami umupa sa malapit na inn dito sa hot spring (nagpa-massage lang).

"Naalala ko lang sila Lea."

"Uhmm.." Yun lang ang sagot niya pero nagulat ako ng yakapin niya ako mula sa likod ko at ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ko. Sa kapal ng jacket ko, sa kaniya lang umubra ang pag-init ng katawan ko.

"Jhon, nakikita tayo ng iba." Pagsaway ko sa kaniya. May mga kasama kaming dalawang sundalo, dalawang katulong at isang driver. Nakakahiya naman ang makita nila kaming ganito ni Jhon lalo na't nandiyan si Roberto.

"Geez! I'm thankful they can't understand us."

Tama siya, kanina pa kami nagta-Tagalog at English (pati rin si Roberto) kaya't hindi nila naiintindian ang sinasabi namin.

"Can we stay like this forever?" Tamong ko kay Jhon.

"I like that." Naramdaman ko ang pagtawa niya."Dana, babad uli tayo sa hot spring? Yung tayo lang?"

"Kakapalit ko pa lan ng damit."

"Bilis na!"

"Ayoko. Baka king ano pang gawin mo saakin dun."

"Tama, lulunurin kita." Pagbibiro niya.

Wala naman akong magawa ng hilain niya ako. Kami na lang dalawa ang nandoon. May mga naiwang towel doon na pwede naming gamitin.

Mas naunang lumublob si Jhon kesa sa akin. Tumalikod ako, saka lang ako humarap ng makalublob na ang katawan niya sa tubig.

"Sarap talaga ng mainit na tubig. Ano pang hinihintay mo diyan? Tatalikod ako para makapagpalit ka na ng panligo mo. Promise hindi ako sisilip." Nanunuya niyang sabi.

Namula naman ako doon. Hindi ko ata maalis na sa bawat pagbibiro at sweet na salita ni Khon ay pagmumulhan ako ng mukha. Buti na lang at hindi halata dahil sa lamig.

Tinangal ko na ang damit ko. Si Jhon pa rin ang naiisip ko. Masaya ako na nalulingkot. Simula ng matapos ang kaguluhan ay mas lalong sumisikip ang dibdib ko. Halo-halo ang nadarama ko. Masaya akong kasama si Jhon pero mawawala rin siya sa akin.. Ayoko man ngunit nakapagdesisyon na si Jhon.. Hindi siya para dito. May buhay siya sa Pilipinas. Ayokong agawin sa kaniya yun.

Hiling ko lang sana'y sa huling mga araw na kasama ko si Jhon ay magawan ko siya ng mga bagay na hindi namin kalilimutan. Makasarili na ang hiling ko pero ayoko talagang makalimutan si Jhon at ayoko ring makalimutan niya ako.

Tama, gagawin ko 'to.

"Sa wakas ay nakalublob ka na rin." Narinig niya ang pagbaba ko sa tubig. Luminhon na siya papaharap sa akin.

Una, nalaki ang mata niya tapos napanganga siya at kumurap-kurap.

"What the hell?!" Bulalas niya ng masigurado ang nakikita niya.

Nahiya naman ako.

"D-dana.. T-ta.. Urgh! You're making me carzy! Bakit ka naka..."

Hubad. Alam ko, baliw na ako.. Pero.. Desidido na ako. Handa kong ibagay sa kaniya ang sarili ko kahit isang araw lang. Nilunok ko ang pag-aalinlangan ko. Lumapit ako sa kaniya.

Lumayo naman siya.

Lumapit uli ako.

"Oy, Dana... Natatakot na ako sayo. Wag mo akong pinabibiro ng ganito."

"Hindi ako nagbibiro." Kaunting tumaas ang boses ko dahil sa kaba at inis na rin sa kaniya. "Gisto kong ibigay sayo.."

"Shhh!" Pumikit siya ay pinagtatampal ang sarili. "Nananaginip lang ako. Nananaginip.."

"JHON!" Niinis ako na naiiyak. Naiiyak na talaga ako. "Hindi mo naiintindihan, mahal kita. Totoo ito. Handa akong ibigay sayo ang pagkababae ko. Gusto kong sayo ibigay ang una ko. Hindi man maging tayo pero gusto kong maalala ka. Nababaliw na ako Jhon, ayokong pumili sa dalawang mahalaga sa akin.. Ang bansa ko o ikaw.. Kasi Jhon, Ikaw.. Ikaw ang pipiliin ko."

Hindi siya nagsalita. Sa hali ay niyakap niya ako.

"Pwede bang ikaw na lang ang piliin ko?"

"Dana, ayokong pagsisihan mo ang desisyon mo.. Gaano mo ba katagal inasam na maging reyna ng bansang ito? Alam kong simula pagkabata ay ito na ang gusto mo tapos dahil lang sa isang ugok na katulad ko, iiwan mo ang mga pangarap mo? ang mga taong umaasa sayo? ang nakatadhana sayo?"

Mas niyakap ko siya. Hindi pa rin matigil ang pagluha ko.

"Uhmm, Dana kahit gusto ko itong magkadikit tayo ng ganito pero..."

Napatigil akong umiyak at napatingin sa kaniya. "Ayaw mo ba? Ibinibigay ko na ang sarili ko."

Pinitik niya yung ilong ko na ikinalito ko. "Silly!" Napaiwas siya ng tingin sa akin. "Ang totoo niyan..."

Naghintay ako sa na ipagpatuloy niya ang sinasabi niya. Mas lalo tuloy akong nawawalan ng lakas ng loob sa tagal niyang sumagot.

"Kasi... Hindi ko pa 'to nagagawa. I mean, virgin pa ako."

"Ako din naman ah!" Hindi ko alam bakit ito yung pinag-uusapan namin. Hindi ko akaialng iba ang napapanuod ko sa pelikula sa totoong buhay. Medyo awkward kasi.

"Gusto mo talaga?"

Tumango lang ako na mas nahihiya na. Gusto ko na mah backout.

Hinalikan niya ang noo ko, tapos yung ilong ko. Tumigil siya ng maitapat niya ang labi niya sa akin. "Dammit! Gusto ko man pero mahal kita Dana. Ayokong gawin ito sayo tapos iiwan din kit--"

Pinutol ko na ang sinasabi niya. Ako na ang humalik. Bahala na. Pero nawawala ang pagkamahinhin ko at pagkababae ko sa kaniya.

<3

Roberto's POV

"Asan na ba yung dalawa?" Tanong ko.

"Whu do you care? As if naman hindi mo alam ang ginagawa nila."

Napailing na lang ako.

--------<3

Ayan, sweet-funny chapter.. Last na chapter na lang tapos isang epilogue. Huhuhu! Nahihirapan akong isulat 'to. Huhuhu! Ayoko pa matapos.