Merhaba ben Marta ,16 yaşındayım.Çok sıradan bir hayatım var ve herkes tarafından eziliyorum.Annem ve babam öldü o yüzden büyükannem ile yaşıyorum.Büyükannem hep benim en iyi arkadaşım olmuştur.Onunla kendimi hep daha iyi hissetmişimdir.
Sınıfımdaki Emma benle hep alay eder, aşağılar o okul en havalı kızıdır.Bu sabah kalktım ve herşey normaldi.Sabah kahvaltımı yemeye mutfağa gittim.Büyük annem kibar bir sesle
Büyükannem: Okul için heyacanlı mısın Marta ?
Ben:Evet büyükanne birazda korkuyorum!
Sonra okula gitmek için evden çıktım.Sokakta yürüyordum ve birinin beni takip ettiğini hissettim.Hiçbirşey olmamamış gibi okula gitmeye devam ettim. Okula varmıştım Emma gelip bana
Emma:Ödevimi yapmayı unuttum hemen ödevini ver😈
Ben kısık bir sesle:Olllmaz
Emma:Ne diyorsun duyamıyorum çabuk ödevini ver
Ben: Tttamam
Taylor bana :Marta ödevini o kızaa vermeee!
Ben:Ttaylor
Taylor benim en yakın arkadaşımdır sadece o beni anlar.
Emma:AA bakın eziğin yakın arkadaşı da geldi .
Taylor:Yeter artık!ne kadar kötü bir kızsın.
Ben orda şaşkın şaşkın bakıyordum.
Sonra zil çaldı ve okul bitmişti.Emma ve arkadaşları yanıma geldiler
Emma:Seni zavallı kız
Ben artık dayanamadım ve koşmaya başladım.Ormanın derinliklerine doğru gittim.Orda uzun boylu bir adam ve yanında küçük bir kız vardı.Adam sanırım
kızla konuşuyordu yanlışlıkla bir dala takıldım beni gördüler ve hızlıca uzaklaştılar.Onları takip ettim.Sonra uzun bir şeye çarptım,küçük kızla konuşan uzun boylu yüzsüz adamdı bana elini uzatıp beni kaldırdı korkuyordum ama bir de rahatlamıştım onun yanında sanki beni sakinleştirmeye çalışıyor gibiydi.Onunla bir süre sohbet ettim.Küçük oyunlar oynadık,sanki benim Babam mış gibi davranıyordu.Beni bir yere götüreceğini söyledi.
