Gökyüzüm Sensin

1.TAŞINMA

Merhaba çocukluğumdan beri sırdaşım olan her gece uyumadan önce 15 dakikalık vakit ayırdığım günlüğüm.Annem ile babamın ilk ayrılma haberlerini duyduğumda da sana yazmıştım barıştıklarında da düzen tutmadığında da sana yazdım.Her halükarda yanımdasın.Kaybetmekten hiçbir zaman korkmadığımsın.Konuşamıyorsun ama olsun itiraz da etmiyorsun dinliyorsun bu da güzel.Merak ettin değil mi şimdi ne oldu neden yazacaksın diye?Annem ile babamın ayrılık haberlerini ikisinin de başka birileriyle evlendiğini geçmiştik.Haftanın dört günü babamda üç günü annemde kalmaktan o kadar sıkıldım ki.

Anneme bunu söylediğimde iki evin var işte ne güzel diyor ama öyle değil işte her hafta düzenini değiştirip alıştığın yatağından odandan kopup başka bir yere geliyorsun hadi tam buraya alıştım derken hobaaa diğer eve.Üvey anne babayı katmıyorum bile işe.Gereksiz bir samimiyet gereksiz sevgi Yok ben senin annenim babanım demeler.Lan zaten var benim annem babam çok şükür ne bu ölmüş gibi davranma tavırları.İkisi bir araya gelince anlaşamıyorlar biliyorum hatta ilk ayrılık haberlerini aldığımda sevinmiştim bile diyebilirim evde kavgalar son bulucaktı sonuçta değil mi her gece yastığımı kulağıma kapatıp "Allahım artık birbirlerine bağırmasınlar"ağlayışlarımı çok net hatırlıyorum.Ama yinede anne baba varken anne,baba anne varken baba.İkisi ayrı hemde başka evlerde başka insanlarla olmuyor.

Hem ben annemde kalmayı daha çok seviyordum onunla her şeyi konuşabiliyorduk ama babamla öyle değildik resmî bir ilişkimiz yoktu evet ama annem kadar yakın da değildik.Babam her zaman kıskanç bir adamdı.Annemi de çok kıskanırdı önceleri sonra beni kıskanmaya başladı annemle bu yüzden çok kavga ettiklerini hatırlıyorum.Haftanın her günü onda kalmamı isterdi babam,neymiş annem başka herifle aynı evde olmazmış.Pardon ama canım babacım senin evindeki kadın kim?Annemle bir olup itiraz ettiğimizde haftanın dört günü babamda üç günü ise annemde kalmam kararlaştırılmıştı.Yine memnun değildik annemle ama buna da şükür diyorduk.Ama artık o şükürler bir bir boğazıma batmaya başladı.

Okulum babamın evine yakın seçilmişti anneme giderken zorlanıyordum hem de babamın eşiyle pek iyi anlaştığım söylenemezdi sevemiyordum bir türlü o kadını.Belkide babamın yanına annemden başkasını yakıştıramadığımdandı bilemiyorum.Babam da fark ediyordu bu durumu evin içinde mutsuz oluşumu yemekleri olduğu gibi tabakta bırakışımı...Hal böyle olunca bizim eski konsey toplandı tabi.Annem bu sefer bütün pençelerini çıkararak "Murat,şu çocuğun haline bak erimiş gitmiş ben kızımı yanımdan ayırmam bundan sonra istediğini söyleyebilirsin ama Deniz artık bende kalıcak ha illaki birlikte de vakit geçireceksiniz ama gece yatmaya benim evime gelicek."Babam annemin bu sinirli hallerinden her zaman korktuğundan bir şey diyemedi kısık bir şekilde "Tamam Gül"çıktı ağzından.Ve bende babamın itiraz etmeyişine annemin benim için savaşmasına sevinerekten hemen valizimi hazırlamaya başladım.

Her şeyimi koydum o valize fotoğraflarımı,kıyafetlerimi,anılarımı...Valizin fermuarını çekerken kapım tıklandı.Buyur ettiğimde içeri utana sıkıla babam girdi.Bu hallerine anlam verememiştim.Bir şey söylemek istiyordu ama aynı zamanda da nasıl dile getireceğini bilmiyordu.Onu rahatlatmak adına "Gece bu yatakta uyumayacağım diye eski neşemizi kaybetmişiz hemen Murat Bey."tebessüm etti."Denizim açık konuşmak gerekirse tanımadığın bir adamla sürekli aynı evde kalacak olmandan bu telaşım"anlamıyordum neden hep annem tarafı kötü gösteriliyordu."Baba allah aşkına yapma Nehir Hanım önceden tanıdığımız mıydı onunla da aynı evdeydik"elini elimin üstüne koydu"Kızım sen yine de dikkatli ol öğüt vermek değil tedbir amaçlı sadece,her gece uyumadan ballı sütünü içmeyi unutma,sen geceleri üstünü çok açarsın uyandığımda yorganını örtmeye geldiğimden biliyorum kalorifer yanına taşı yatağını,sabahları kahvaltı etmeme alışkanlığını annenden aldığını da biliyorum o kahvaltı yapılacak her gün Deniz işte o kadar."gözlerimin dolmasına engel olamadım.

Sanırım birazcık haksızlık etmiştim babama.Kollarımı boynuna dolayıp sımsıkı sarıldım o da karşılık verdi anında.Tam ayrılırken "Okulunu da yarın değiştirelim,arkadaşlarına veda etmek istersen okuluna bir uğra."benim çok arkadaşım yoktu ki hatta hiç yoktu diyebiliriz.Tek takılmayı sevdiğimden felan da değil günlük yanlış anlama.Hiç kimse yakın olmadı benimle.Sebep der gibisin.Ana sınıfından beri aynı özel okulda eğitim gördüğüm için herkes küçüklükten tanırdı birbirini.Annemle babam ben anasınıfına başlarken ayrılmışlardı.Durum böyle olunca pek iyi bir çocukluk geçirmedim aslında.Küçükken tek kalmayı seçmiştim onlar grupça saklambaç oynarken ben köşeme çekilir resim yapardım.İmrenirdim uzaktan onlara ama yanlarına gidicek cesaretim hiçbir zaman olmazdı.

Hepsinin anneleriyle annem yakındı.Dışarda buluşma ayarlandığında beni de götürürdü annem ama orda da gidemezdim yanlarına.Zaten onlarda hiçbir zaman varlığıma gerek duymadılar.Yıllar geçtikçe hepsi çok yakın arkadaş oldular ben ise uzaktan onları izleyen bir kişiydim sadece.Sınıfa Yeni gelenler oluyordu tabiki ama onlarda fazlalık nerdeyse onu seçiyordu.Yani Deniz hep tekti günlük.Ta ki seni buluncaya dek.Ben dalmışken babam omzumu dürttü"Haa şey tabi tabi giderim"gülümseyerek kalktı yataktan alnıma bir buse koyup odadan çıktı.Annemle babama hiçbir zaman tek olduğumu söylemezdim onlarda anlamazdı zaten.Okuldan geldikten sonra arkadaşlarla dışarıda oynayacağız bahanesiyle çıkar sahile giderdim.Banklara oturur saatlerce denizi seyrederdim.Yalnızlığı severdim de tiksinirdim de.

Her zaman insan yalnız kalacak diye bir kural yoktu sonuçta değil mi belki Yeni okulumda yalnız kalma.. Fazla umutlanma dedin değil mi günlük bencede.En iyisi yarını bekleyip her şeyi öğrenmek.