BOŞ KORİDOR

ilk gün

20 yaşında  müzik okuluna gidiyordum. İlk günümdü yanıma kısa saçlı bi kız geldi yuvarlak gözlüklü tatlıydı ismim Nana diye seslenip elini uzattı ne tuhaf isim ama elini sıkıp Lale dedim .Burda yenisin galiba diyip yanımda yürümeye başladı cana yakın birine benziyordu sen benimle kalacaksın oda arkadaşınım müdürümüz seni bulup okulu tanıtmamı söyledi. Yürüken baya ilerlemiştik .Bak diye seslendi burası konferans salonu   baya büyüktü burda çalışmalarımızı sergileriz dedi diğer odalar konferans salonu olarak ilgimi çekmemişti .

Kalacağımız odaya geldiğimizde koridorlar  enstrüman resimleriyle doluydu odalar bölümlere göre ayrılmıştı odaya vardığımızda odanın çok göz alıcı koyu yeşil ve kırmızı rengi vardı bayılmıştım cift ranza ve kabinli dolaplar küçük bir buzdolabı ve mutfağı vardı . Sevmiştim burayı oda arkadaşımı da hemen elimden valizlerim alıp dolaba yerleştirmeye başladı bende ona yardım ederken bir yandan hala odayı inceliyordum kocaman pencere önünde iki çiçek desenli koltuk  ve masa vardı koltukların desenleri duvarlarla  uyumluydu  sevmiştim burayı dışarıda kar yağıyordu manzara çok güzeldi 8 saatlik yolculuktan sonra sadece uyumak istiyordum burası hem okul hem alışveriş merkezi gibiydi kampüsü de büyüktü Nana ben ikimize kahve alıp geliyorum sen dinlen diyip odadan çıkmıştı  yatağa girip kitap okudum  .

Beş dk olmadan Nana gelmişti elinde iki kahveyle teşekkür edip aldım ve koltuklara oturduk bana yaşamından bahsetti babası ünlü bir iş adamıymış annen diye sorunca gözleri doldu özür diledim sorun değil sadece özlüyorum yokluğuna alışmaktan korkuyorum bu yüzden burdayım ve  burdan gitmekten korkuyorum çünkü annemi babamın yanındaymış gibi düşünüyorum fakat okulum bittiğinde oraya gidicem ve annemin orda olmadığını göreceğim bu gerçeği bile bile kendimi kandırmaya çalışıyorum işte dedi benimde gözlerim dolmuştu .